Σωφρονισμός με απομόνωση;

Ο Χριστόδουλος Ξηρός, ως γνωστόν, είναι καταδικασμένος για τα βαρύτερα αδικήματα, όπως αυτό της αφαίρεσης ζωής. Επιπλέον, ενώ του επιδείχτηκε επιείκεια και είχε την ευκαιρία (που άλλοι δεν

έχουν) να βγαίνει με πολυήμερες άδειες από τη φυλακή, καταπάτησε αυτό το ευεργετικό μέτρο και δεκάδες κρατούμενοι μετά υπέστησαν τις οδυνηρές συνέπειες σε μια ιδιότυπη «συλλογική ευθύνη». Τέλος, ενώ βρισκόταν εκτός φυλακών, συνέχισε την προπαρασκευή κακουργηματικών πράξεων σύμφωνα και με τη δικαστική απόφαση.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, η επί τρία χρόνια σχεδόν πλήρης απομόνωσή του (έρχεται σε επαφή μόνο με τον φύλακα) σε όποια φυλακή κρατείται, η ελάχιστη δυνατότητα επισκεπτηρίων και η πλήρης απαγόρευση να συμμετέχει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα εντός των φυλακών δεν είναι συμπεριφορές που συνιστούν κράτος δικαίου.

Ειδικά όταν ο νόμος προβλέπει ανώτατο όριο απομόνωσης τις 10 ημέρες, διαφορετικά συνιστά βασανιστήριο σύμφωνα και με την ευρωπαϊκή σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Σύμφωνα με τη συνήγορό του, ο ίδιος επανειλημμένα θέτει αιτήματα στη φυλακή των Διαβατών όπου κρατείται και ένα προς ένα απορρίπτονται.

Ισχυρίζεται ότι δεν έχει δικαίωμα –μόνον αυτός στο σύνολο των κρατουμένων– ούτε σε μεροκάματα ούτε να συμμετέχει στις αθλοπαιδιές των φυλακών ούτε να μιλάει με άλλους κρατούμενους ούτε να πηγαίνει στην εκκλησία. Του πήραν ακόμα και τα μικρά εργαλεία με τα οποία κατεργαζόταν ξυλαράκια περνώντας τον χρόνο του με την ξυλογλυπτική.

Απαγορεύεται να διαθέτει ακόμα και κάποια είδη τροφίμων και καταγγέλλει ότι κρατούμενος που συνομίλησε μαζί του τιμωρήθηκε.

Τέλος, ο ίδιος περιγράφει ότι υπάρχει προκατάληψη εναντίον του και σκληρή συμπεριφορά από τον μοναδικό φύλακα με τον οποίον έρχεται σε επαφή.

Χωρίς κανείς να θέλει να υποτιμήσει τη βαρύτητα των αδικημάτων του Χρ. Ξηρού, για τα οποία καταδικάστηκε επίσης βαριά, δεν είναι δυνατόν να τιμωρείται ο οποιοσδήποτε κρατούμενος με επιπλέον ποινές εντός φυλακών και πολύ περισσότερο να στερείται κάθε δυνατότητα δραστηριότητας στον ατελείωτο χρόνο που βαραίνει την κράτηση.

Στις 23-12-2017 και μη έχοντας πλέον καμία ελπίδα για την καλυτέρευση των συνθηκών κράτησής του, έβαλε φωτιά στο κελί του επιδιώκοντας να εκφράσει συμβολικά «την αντίθεσή του απέναντι στο σχέδιο σωματικής και ψυχικής εξόντωσής του».

Ο κρατούμενος πάσχει από βαρύτατο αυτοάνοσο νόσημα το οποίο έχει μεγάλη έξαρση το τελευταίο διάστημα και έχει ήδη υποβάλει αίτημα μεταγωγής.

«Πρόσφατα ο Χριστόδουλος έθεσε το ζήτημα της μεταχείρισής του και ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μέχρι όμως να εκδοθεί η (με βεβαιότητα καταδικαστική) απόφαση του υπερεθνικού δικαιοδοτικού οργάνου, ανεχόμαστε, σ’ αυτό το “παράλληλο σύμπαν” των φυλακών, κρατούμενος να έχει απομονωθεί πλήρως, δήθεν “για το καλό του”, υπό συνθήκες που συνιστούν βασανισμό, αλλά και που θέτουν σε κίνδυνο ευθέως την ίδια τη ζωή του» δηλώνει η συνήγορός του.

efsyn.gr

_