Η κοσμική μεσοαστική τάξη της Τουρκίας μετακομίζει στην Ελλάδα - Το φάντασμα του φονταμενταλισμού και οι κρίσεις

Πολλά κι ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τις διαφαινόμενες κοινωνικοπολιτικές τάσεις στη γείτονα χώρα ανακύπτουν τους τελευταίους μήνες για τους αναλυτές των μεταναστευτικών ροών, που δεν έχουν -ακόμα- αντικειμενικά προσφυγικό χαρακτήρα.

Πρόκειται για προϊούσα αυξανόμενη τάση "μετανάστευσης" ανθρώπων και οικογενειών από την Τουρκία, πιστών και οπαδών του κοσμικού κράτους, το οποίο βλέπουν είτε διαβλέπουν πως μεταλλάσσεται αργά αλλά σταθερά, σε ένα σκληρά μουσουλμανικό καθεστώς.

Δάσκαλοι, μικροεπιχειρηματίες και πολλοί ακόμη Τούρκοι πολίτες που συγκροτούν ότι ορίζεται ως μεσοαστική τάξη, περνούν τα σύνορα και αναζητούν προϋποθέσεις μόνιμης εγκατάστασης, έχοντας ως αμάχητο επιχείρημα πως δεν θέλουν να ζήσουν σε ένα υπό διαμόρφωση φονταμενταλιστικό περιβάλλον, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα πολιτικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των ίδιων και των παιδιών του, ειδικά των κοριτσιών.

Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας δεν αποτελεί σχεδόν το καθολικό σύνολο επίκληση για την επιτακτική για τους ίδιους αναγκαιότητα φυγής από τη γείτονα. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία των αναλυτών του κοινωνικού προφίλ των μεταναστών, φοβούνται - βάσιμα όπως εκτιμάται- ότι εξαιτίας της αδυναμίας εξόδου από το οικονομικό τέλμα, τόσο ο Ερντογάν, όσο και οι όποιοι επίγονοι, δεν έχουν εναλλακτική λύση για τη χειραγώγηση του τουρκικού λαού, παρά εκείνη της επένδυσης στον εθνικισμό και στη βαθιά θρησκοληψία.

 

Ως απόρροια αυτών καθεαυτών των συμπερασμάτων, προκύπτει πως το άλυτο πρόβλημα της γειτνίασης με την Τουρκία, είναι πως η χώρα μας θα είναι χειροπόδαρα πειθαναγκασμένη να συνυπάρχει εντός ενός γεωπολιτικά ζωτικού χώρου ολοένα περισσότερο ασταθή και με την βάσιμη πιθανότητα της διαχείρισης ολοένα μεγαλύτερων και πιο πιεστικών θερμών επεισοδίων. Και το κυριότερο είναι, πως δεν υπάρχει καμία αισιόδοξη πρόβλεψη πως στη μεταερντογάν εποχή οι διπλωματικές σχέσεις θα βελτιωθούν. Το αντίθετο...

 

Το μόνο θετικό στοιχείο είναι πως ακόμη και ο πιο φιλοτουρκικός πυρήνας μέσα στα σωθικά της ευρωπαϊκής κοινότητας αρχίζει και κατανοεί το μέγεθος και τη διαφαινόμενη έκταση του προβλήματος, πολύ δε περισσότερο όταν μεγάλος αριθμός των χωρών αυτών, φιλοξενούν πολυάριθμο πληθυσμό Τούρκων μεταναστών. 

 

Και η εδραιωμένη πλέον έως και επαληθευμένη διαπίστωση της "χρήσης" φανατικών τζιχαντιστών στα εξωτερικά πολεμικά μέτωπα που ανοίγει με ταχύτατους ρυθμούς η μεγαλομανία αλλά και κυρίως η διατήρηση των κεκτημένων του ερντογανικού καθεστώτος, απλώνει ένα φάντασμα ανησυχίας πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο για την εξέλιξη και τη μετεξέλιξη του φαινόμενου.

του Γιώργου Καραϊβάζ