Μ. Λώλης: Ο αστυνομικός δεν μπορεί να ανήκει σε ευάλωτη κοινωνική ομάδα που χρήζει προστασίας από το ρατσισμό

Από το facebook του Μιχάλη Λώλη

Ο Αστυνομικός (ως κατ'επιλογή επαγγελματική ιδιότητα) δεν μπορεί να είναι θύμα ρατσισμού, κάτι που δυστυχώς πολύ συχνά ακούγεται από συναδέλφους, καθώς το επάγγελμα δεν αποτελεί βάση Ρατσιστικής διάκρισης και σύμφωνα με την κείμενη αντιρατσιστική νομοθεσία δεν χρήζει προστασίας λόγω ευαλωτότητας.

Άλλωστε πέρα από αυτή την ορθή νομική βάση, ο αστυνομικός δεν μπορεί να ανήκει σε ευάλωτη κοινωνική ομάδα που χρήζει προστασίας από το ρατσισμό.

Φράσεις υποτίμησης του Αστυνομικού ως "Μπάτσου" κλπ, εμπίπτουν ίσως στα πλαίσια περί εξιβρυσης κλπ του Κοινού Ποινικού Δικαίου, το οποίο άλλωστε παρέχει ήδη διακεκριμένη προστασία στον Αστυνομικό όταν ασκεί τα καθήκοντα του, με τα άρθρα της Αντίστασης και της Απείθειας κατά της Αρχής.

Οι αρνητικές αντιλήψεις, η απαξίωση, οι επιθετικές συμπεριφορές και η έλλειψη σεβασμού ορισμένων πολιτών απέναντι στον Αστυνομικό, είναι απλά αποτέλεσμα των στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αλλά και πολιτικών ιδεολογιών για την Αστυνομία, όχι όμως ρατσισμός.

Μην υποβιβάζουμε ως Αστυνομικοί ποτέ τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε αυτό το επίπεδο, τα όποια αποτελούν Θεμελιώδεις Σύνταγματικές Διατάξεις και βρίσκονται στην κορυφή της νομικής ιεραρχίας και οφείλουμε να προασπίζουμε, απαλλασόμενοι πρώτα εμείς από τα δικά μας στερεότυπα και προκαταλήψεις για τους πολίτες που είναι πραγματικά ευάλωτοι και θύματα ρατσισμού.

Αλλά και σε θεωρητική ανάλυση ο αστυνομικός είναι επάγγελμα και αποτελεί επιλογή, την οποία αν θέλει μπορεί να απαλλαγεί και να παραιτηθεί. Αντίθετα ο αλλοδαπός, ο Ρομά, ο ομοφυλόφιλος, η Τρανς, δεν το επέλεξελαν, αλλά έτσι γεννήθηκαν, οπότε μιλάμε για χαρακτηριστικά συνυφασμένα με ανθρώπινη φύση, οπότε χρήζουν προστασίας διότι η διαφορετικοτητά τους έναντι της πλειοψηφούσας "κανονικότητας" αποδεδειγμένα τους καθιστά ευάλωτους στο ρατσισμό, τις διάκρισεις και τη βία.

Οπότε ο παραλληρισμός των βάσεων διάκρισης ή χαρακτηριστικών της νομοθεσίας για το Ρατσισμό (φυλή, εθνική ή εθνοτική καταγωγή, θρήσκευμα, σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου, αναπηρία) με την κατόπιν επιλογής αστυνομική ιδιότητα είναι άτοπος και δείχνει έλλειψη βασικών γνώσεων, το οποίο είναι απαράδεκτο για έναν Αστυνομικό.

Και αν πάρουμε την ανάλυση των κοινωνικών μοτίβων συμπεριφοράς, δεν είναι επίσης υπέρ του Αστυνομικού, καθότι συνηγορούν σε έναν αστυνομικό που είναι περισσότερο θύτης, παρά θύμα. Και ειδικά θύτης ρατσισμού, αν απλά δεν στέκεται στις αδιανόητες για έναν επαγγελματία αστυνομικό Ρατσιστικές απόψεις του και καταλήγει κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων του να τις εξωτερικεύει.

Και να εκφράσω εδώ μια προσωπική άποψη, δε θεωρώ συνάδελφο μου και εν γένει Αστυνομικό όποιον μετέρχεται Ρατσιστικές απόψεις και επιθυμώ την εκδίωξη του από το Σώμα όταν αυτές τις εξωτερικεύει και πολύ περισσότερο τις κάνει πράξεις.