Aνατροπές φέρνει το νέο θεσμικό πλαίσιο στη διακυβέρνηση

Άρθρο του Παναγιώτη Τσιγάρα στην εφημερίδα «η Αλήθεια της Περιφέρειας Αττικής» αρ. φύλλου 185



Η πρώτη Κυριακή θα βγάλει αναλογικά τους συμβούλους από όλες τις παρατάξεις και η δεύτερη Κυριακή αν υπάρξει, τον νικητή Δήμαρχο ανάμεσα στους δυο πρώτους με τα μεγαλύτερα ποσοστά. Αν βέβαια ένας υποψήφιος Δήμαρχος εξασφαλίσει το 50% των ψήφων, βγαίνει από την 1η Κυριακή αυτοδύναμος με πλειοψηφία δηλαδή στο δημοτικό συμβούλιο. Είναι ένας νόμος 250 σελίδων περίπου που φέρνει οριακές έως ασήμαντες αλλαγές στην καθημερινή λειτουργία των Δήμων. Οι δυο ριζικές τομές που κάνει είναι στην εκλογή των Δημοτικών Συμβούλων και στην εκλογή των τοπικών συμβουλίων, που θα επηρεάσουν άμεσα την λειτουργία των Δήμων. Όποιος συνδημότης επιθυμεί να κατέβει υποψήφιος Δήμαρχος Σπάτων Αρτέμιδος θα πρέπει να έχει στο ψηφοδέλτιο του τουλάχιστο 33 συμβούλους χωρίς να είναι υποχρεωμένος πλέον να κατεβάσει υποψηφίους συμβούλους για τα τοπικά συμβούλια. Αν θέλει να κατεβάσει και για τα δυο τοπικά συμβούλια θα χρειασθεί άλλους 22 (11 κατ ελάχιστο για κάθε πόλη). Όλοι εκλέγονται οριστικά με απλή αναλογική και ανάλογα με τους ψήφους των συνδυασμών τους από την Α’ Κυριακή.
Για να το καταλάβουμε θα φέρω ένα παράδειγμα: αν π.χ. ο Α υποψήφιος Δήμαρχος πάρει 20% την Α’ Κυριακή εκλέγει 7 συμβούλους, αν ο Β πάρει 18% εκλέγει 6 συμβούλους, ο Γ πάρει 10% εκλέγει 4 συμβούλους και ούτω καθεξής. Ανεξάρτητα τώρα του τι θα γίνει την 2η Κυριακή, η σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου καθορίζεται από την Α Κυριακή και αυτή είναι η μεγάλη και ριζική ανατροπή που φέρνει το καινούργιο σύστημα. Επομένως εάν υποθέσουμε ότι βγαίνει Δήμαρχος τη 2η Κυριακή ο Α υποψήφιος (20% ) στο Δημοτικό Συμβούλιο θα έχει μόνο 7 συμβούλους. Για να έχεις την πλειοψηφία στους 33 χρειάζεται 17 συμβούλους. Συνεπώς η παράταξη του θα είναι μειοψηφία και για να κυβερνήσει ή να περάσει την πολιτική της για μικρά ή μεγάλα θέματα, πρέπει να έχει την συναίνεση και άλλης παράταξης - παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Οι υπόλοιπες θέσεις «ευθύνης» και διοίκησης, πέρα από τον Δήμαρχο γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες είναι έμμισθες. Με τον παλιό νόμο (Καλλικράτης) όλοι οι σύμβουλοι που τις καταλάμβαναν προέρχονταν από την πλειοψηφούσα παράταξη. Με μια εναλλαγή αυτών κάθε 1-2-3 χρόνια, εξασφάλιζε μια σχετική ηρεμία, τους είχε όλους ευχαριστημένους και μπορούσε να διοικήσει με ηρεμία. Με το προηγούμενο σύστημα και να το ήθελε ο Δήμαρχος δεν θα μπορούσε να ορίσει συμβούλους ως αντιδημάρχους από την αντιπολίτευση. Με τον νέο νόμο όμως οι θέσεις «ευθύνης» μπορούν να καλυφθούν πλέον με απόφαση του Δημάρχου και από την αντιπολίτευση, εκτός από την θέση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου που το πρόσωπο επιλέγεται αποκλειστικά από τη παράταξη του Δημάρχου. Επίσης μπορεί με συναίνεση, να οριστούν πρόεδροι νομικών προσώπων και ειδικοί σύμβουλοι που θα προτείνει η αντιπολίτευση. Ουσιαστικά λοιπόν όσοι εκλεγούν δημοτικοί σύμβουλοι μπορούν (θεωρητικά) να μπουν στην διοίκηση του Δήμου, ανεξάρτητα αν είναι συμπολίτευση ή αντιπολίτευση. Θεωρητικά ή πρακτικά λοιπόν ένας υποψήφιος Δήμαρχος που έλαβε 10% στον Α’ γύρο και έβγαλε 4 συμβούλους, μπορεί να γίνει έμμισθος Αντιδήμαρχος αυτός και ένας άλλος σύμβουλος του ίσως. Άρα πολλοί μπαίνουν στο παιχνίδι ανεξάρτητα του ποσοστού της Α’ Κυριακής.
Διαβάζοντας το Κλεισθένη ένα νόμο όπως ήδη προανέφερα 250 σελίδων περίπου, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι από εδώ και στο εξής, ουσιαστικός Δήμαρχος θα είναι πλέον η γνώση, η εμπειρία και οι ικανότητες…
Όποιος από τους υποψήφιους το «χωνέψει» αυτό εγκαίρως, θα είναι προς όφελος δικό του αλλά και του δημότη ψηφοφόρου!

_