Τι μπορείτε να τρώτε και τι όχι αν λαμβάνετε αντιπηκτική αγωγή;

Ο βασικότερος τρόπος αντιμετώπισης των θρομβωτικών επεισοδίων είναι η χορήγηση αντιθρομβωτικών ουσιών, έτσι ώστε να προλάβουμε την επέκταση του ήδη σχηματισμένου θρόμβου ή το σχηματισμό νέου θρόμβου ή ακόμα και της εμβολής.

Οι πιο γνωστές φαρμακευτικές, αντιπηκτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται, είναι η αντιαιμοπεταλιακές ουσίες (π.χ. η ασπιρίνη), η ηπαρίνη και τα παράγωγά της και τα κουμαρινικά αντιπηκτικά. Από τις ουσίες αυτές τα κουμαρινικά αντιπηκτικά είναι αυτά που απαιτούν ειδικές διατροφικές οδηγίες, παράλληλα με τη λήψη τους, αναφέρει ο Χάρης Δημοσθενόπουλος, Κλινικός Διαιτολόγος & Βιολόγος, M.Med.Sci. S.R.D.

Κουμαρινικά αντιπηκτικά και διατροφή

Τα κουμαρινικά αναστέλλουν την παραγωγή και δράση της προθρομβίνης, που είναι υπεύθυνη για την πήξη του αίματος. Όταν η τιμή του χρόνου προθρομβίνης είναι υψηλή, το αντιπηκτικό αποτέλεσμα είναι μεγάλο, αυξάνοντας όμως τον κίνδυνο αιμορραγίας. Έτσι, όταν υπάρχει λήψη φαρμάκων, πρέπει να ελέγχεται η πρόσληψη βιταμίνης Κ από την τροφή.

Τα φάρμακα αυτά είναι ουσιαστικά ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ και απαιτείται μια ισορροπημένη διατροφή, με σταθερή πρόσληψη καθημερινά της βιταμίνης μέσα από τις πηγές της. Αντιπηκτική αγωγή λαμβάνουν σε καθημερινή βάση, για ορισμένο διάστημα ή για όλη τους τη ζωή, ασθενείς με φλεβοθρόμβωση, με πνευμονική και αρτηριακή εμβολή, με αρτηριακή νόσο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά και ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, μεταλλική ή βιοπροσθετική βαλβίδα και κληρονομική θρομβοφιλία και θρομβωτικό επεισόδιο. Mε την αντιπηκτική αγωγή, ο ιατρός επιδιώκει να μειωθεί η ικανότητα του αίματος να πήζει, μειώνοντας τον κίνδυνο θρόμβωσης, αλλά και αιμορραγίας.

Η σημασία της δοσολογίας του φαρμάκου

Η δόση των φαρμάκων δεν είναι σταθερή και προκαθορισμένη, αλλά διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και κυρίως ανάλογα με την αιτία χορήγησής τους. Απαιτείται ένας πολύ τακτικός εργαστηριακός έλεγχος, ώστε να μετριέται ο δείκτης InR (διεθνές πηλίκο εξομάλυνσης) και να καθορίζεται έτσι η δόση του φαρμάκου στον κάθε ασθενή. Ο χρόνος προθρομβίνης (PT) και το INR είναι δύο πολύ σημαντικές εργαστηριακές εξετάσεις που λαμβάνουμε, μετρώντας το χρόνο που απαιτείται για το σχηματισμό μιας θρόμβωσης.

Σε ασθενείς που παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας θρομβώσεων, χορηγούνται κουμαρινικά αντιπηκτικά για να αυξηθεί ουσιαστικά ο χρόνος που απαιτείται για τη δημιουργία τους. Ο θεράπων ιατρός πρέπει να μετράει περίπου σε μηνιαία βάση το λόγο INR/PT σε όσους παίρνουν κουμαρινικά αντιπηκτικά, για να μπορεί να ελέγχει αν αυτός παραμένει στα επιθυμητά επίπεδα, λέει ο κ. Δημοσθενόπουλος. Κάθε φορά που θα τροποποιηθεί η δόση του αντιπηκτικού, ο ασθενής θα πρέπει να κάνει εργαστηριακό έλεγχο σε συχνά διαστήματα, γιατί αν ο ασθενής λαμβάνει μεγαλύτερη δόση προκαλείται αύξηση του InR και εμφανίζεται έντονη τάση για αιμορραγία, όπου το μοναδικό «αντίδοτο» είναι η βιταμίνη Κ (σε ενέσιμη μορφή), ώστε να επανέλθει η πηκτικότητα στα φυσιολογικά επίπεδα.

Αντιπηκτικά και διατροφή

Όταν υπάρχει λοιπόν λήψη αντιπηκτικού φαρμάκου από την κατηγορία των κουμαρινικών, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη δίαιτα και ειδικά σε τρόφιμα που αποτελούν πηγές -πλούσιες ή φτωχές- της βιταμίνης Κ.

Πηγές βιταμίνης Κ

Οι τροφές που αποτελούν πλούσιες πηγές βιταμίνης Κ, είναι:

• Το μπρόκολο
• Το λάχανο
• Το λαχανάκι Βρυξελλών
• Κάποια πράσινα φυλλώδη λαχανικά (αντίδια, βλίτα, σπανάκι, μαρούλι κ.ά.)
• Η σόγια
• Τα κάστανα
• Τα αμύγδαλα
• Η σοκολάτα
• Το χοιρινό συκώτι δεν θα πρέπει να αποκλείονται από το συνολικό διαιτολόγιο

Οι τροφές αυτές δεν αποφεύγονται εντελώς, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο διαιτολόγιο των ασθενών, σε ορισμένες ποσότητες, με κανονικό ρυθμό και σε εναλλαγή με τρόφιμα που αποτελούν φτωχότερες πηγές της βιταμίνης Κ, όπως το ελαιόλαδο, το αγγούρι, το ρύζι, το μοσχαρίσιο συκώτι, τα bran flakes, το κουνουπίδι, τα βερίκοκα, το κάρδαμο, οι πατάτες, τα σπαράγγια, το σταφύλι, το αβοκάντο και το ροδάκινο.

Τι είναι σημαντικό;

Nα δοθούν οδηγίες, ώστε να μην υπάρχουν πολύ μεγάλες διακυμάνσεις στην πρόσληψη βιταμίνης Κ από μέρα σε μέρα, έχοντας μια σταθερή πρόσληψη καθημερινά από τα παραπάνω τρόφιμα. Για πρακτικούς λόγους κατανόησης, τονίζει ο κ. Δημοσθενόπουλος, συστήνεται να δίνεται η γενική οδηγία για μείωση της κατανάλωσης τροφών που θεωρούνται «υψηλά» σε περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ σε όχι περισσότερα από 1 μερίδα την ημέρα και για μείωση της κατανάλωσης τροφών που θεωρούνται «μέτρια υψηλά» σε περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ σε όχι περισσότερα από 3 μερίδες την ημέρα. Επίσης, είναι σημαντικό να αποφεύγονται οι μεγάλες διακυμάνσεις στην πρόσληψη αλκοόλ. Ο ιδανικός ασθενής θα πρέπει να καταναλώνει μόνο μικρές ποσότητες ή και καθόλου, οινοπνεύματος, καταλήγει ο κ. Δημοσθενόπουλος.

Πηγή: mednutrition.gr

_