Τα αδιέξοδα της αυτοδικίας - Πότε υπάρχει κοινωνική αποδοχή - Κι αν είναι Ρομά;

Τις τελευταίες ώρες, μετά την άγρια δολοφονία του 13χρονου κοριτσιού στην Άμφισσα, οι τοπικές αστυνομικές αρχές και ου μην μόνο, βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής. Κι αυτό
γιατί, κάτω από ανεξακρίβωτες ακόμη συνθήκες, λειτούργησε ο μωσαϊκός νόμος της ζούγκλας και της αυτοδικίας, παρότι επαναλαμβάνουμε είναι ανεξακρίβωτες ακόμα το αίτιο και το αιτιατό του διαπληκτισμού του 34χρονου έμπορου κρεάτων.

Κι αυτό γιατί η πράξη του να πιάσει το όπλο που το είχε αφημένο στο αυτοκίνητο, να επιστρέψει και να πυροβολήσει, συνιστά ανεξαρτήτως υπόβαθρου πράξη αυτοδικίας. 

Αυτές τις ώρες οι αστυνομικές αρχές, εκτός του καθήκοντος της διατήρησης της τάξης στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή, έχουν αναλάβει την ευθύνη απόκρυψης και φρούρησης μελών της οικογένειας του εξαφανισμένου δολοφόνου, για το φόβο των αντίποινων. Δηλαδή μιας αυτοδικίας ως απάντηση στην αυτοδικία.

Στην περίπτωση της Ζακύνθου η κοινή γνώμη χειροκρότησε και δικαίωσε αυθωρεί την πράξη δολοφονίας του ταχυδρόμου, που η φήμη συνόδευση το θάνατο του με αποκρουστικές πράξεις βίας. Κι αυτό γιατί κανείς δεν κατήγγειλε, ή όταν έκανε την καταγγελία κανείς δεν τον άκουσε. Στο ιδιο λάθος ομως υπέπεσε και ο νεαρός δράστης. Αντί να καταγγείλλει ώστε ν' ακολουθήσει από την αστυνομία το στάδιο της διερεύνησης και της παραπομπής στη δικαιοσύνη, πήρε ο ίδιος το νόμο στα χέρια. Έγινε ο υπέρτατος κριτής δίκασε και καταδίκασε αυτόκλητα σε θάνατο τον υπαίτιο της δικής και των ετεροθαλών αδελφών του κακοποίησης. Πήρε την εκδίκηση του.

Το ερώτημα είναι αν η κοινή συνείδηση δικαιολογήσει με τον ίδιο τρόπο και χειροκροτήσει τον όποιον δράστη αυτού που απεύχεται και μεριμνά η αστυνομία να αποτρέψει. Δηλαδή τα αντίποινα για το θάνατο του κοριτσιού. Ή μήπως δεν θα το κάνει επειδή το κοριτσάκι και οι συγγενείς του είναι Ρομά; Πολλές οι περιπεπλεγμένες επιπλοκές στη θέαση ενός και αυτού κοινωνικού φαινομένου. Ή καλύτερα, αυτοδικία διαφορετικών αποχρώσεων. Πότε λοιπόν συγνωρείται ο δράστης ενός φονικού; Μήπως όταν Έλληνας; Θύματα και στις δύο περιπτώσεις υπήρξαν ανήλικα αγγελούδια.

Για το συγκεκριμένο λόγο όλες οι πράξεις αυτοδικίας είναι καταδικαστέες, με μοναδικό εγκόσμιο κατά το Νόμο κριτή τον δικαστή ο οποίος θα εξετάσει και θα επιμετρήσει τα όποια ενδεχομενα εμπράγματα ελαφρυντικά. Και η τροποποίηση της οπτικής αναλόγως γένους, φύλου, ή της φυλής, δεν συνιστούν σε καμία περίπτωση τίποτε άλλο εκτός από διάκριση και ρατσισμό.

Υπό αυτή την έννοια άλλωστε, θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί και η τρομοκρατία. Γιατί και αυτοί υπέρ την απονομής ενός διασταλτικού κι ενίοτε επικροτούμενου από την κοινή γνώμη εκτός νόμου και πλαισίου ηθικής της φιλοσοφίας και του οικονομικού διαφωτισμού δικαίου αγωνίζονται, αλλά οι πράξεις τους δεν παύουν να συνιστούν αυτοδικία.


του Γιώργου Καραϊβάζ

_