Άνοιξαν το ντουλάπι και με βγάλανε - κείμενο αναγνώστη

Δημοσιεύουμε σχόλιο αναγνώστη του bloko.gr στην ανάρτηση "Τί ζήτησε η ΠΟΑΞΙΑ από το Νίκο Τόσκα": Αγαπητό Bloko.gr είσαι η μόνη μου ελπίδα. Εδώ και χρόνια με την έλευση της
ηλεκτρονικής εποχής στην αστυνομία σας, είχα βρει την ησυχία μου σε ένα ήσυχο και ζεστό ντουλαπάκι του αρχηγείου. Μου άρεσε πολύ αυτή η ησυχία, την απολάμβανα να φανταστείς ήμουν τόσο τυχερός που ούτε καθαρίστριες δε με ενοχλούσαν. Ξαφνικά πριν από 11 μήνες αρχές Μαρτίου 2017 ανοίξανε το ντουλάπι μου και με βγάλανε. Κατί είχε πάρει το αυτί όλο αυτό το διάστημα για πολιτιστικά κέντρα και για ιστορικα μουσεία αστυνομίας αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Όταν λοιπόν με βγάλανε υπέθεσα, και με το δίκιο μου νομίζω, ότι θα τοποθετηθώ σε κάποιο μουσείο ή κάτι τέτοιο. Αλλά ξαφνικά εκεί που με κοιτούσαν και με εξέταζαν δύο συνάδελφοί αξιωματικοί (για τους οποίους έχω πρέπει να ομολογήσω ότι χάρηκα πολύ όταν είδα να φοράνε τα παλιά ωραία αστέρια του υπομοιράρχου, αντί για τα κακόγουστα ρομβοσχημα των υπαστυνόμων.) ακούω που λές αυτό τον ανατριχιαστικό θόρυβο της κολλητικής ταινίας συσκευασίας χρρρρααααατσ. Στη στιγμή, οι αθεόφοβοι υπομοίραρχαίοι αγνοώντας τα τόσα χρόνια υπηρεσίας και επιδεικνύοντας σκανδαλώδη ασέβεια σε ένα συνταξιούχο συνάδελφο, με κολλάνε με την ταινία (αν είναι δυνατό σε ένα τοίχο, και με σκεπάζουν με φτηνιάρικο ναύλον και βάζουν μια κοπέλα ενωμοτάρχισσα να γράψει από πάνω μου με μαύρο μαρκαδόρο (που βρώμαγε σαν μπλε οινόπνευμα) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΑΡΤΙΟΥ 2017. Από τότε που λές αγαπητό μου, εντιμότατο, έγκυρο, έγκαιρο, αδέκαστο και ενημερωτικό bloko.grτραβάω τα ελέη του χριστού, τόσους μήνες μένω κρεμασμένος ο συνταξιούχος για μιά ενημέρωση που έγινε το μάρτιο του 2017. κανείς δεν αξιώθηκε να με κατεβάσει . Σε παρακαλώ κάνε κάτι να μπώ σε καμιά ωραία βιτρίνα (θα προτιμούσα μεταξύ μας το πολεμικό μουσείο) ή έστω να επιστρέψω στο ζεστό ήσυχο ντουλαπάκι μου.

Μετα τιμής
Ο_Χάρτης_της_Ελλάδος_Στη_Φωτογραφία.

Υ.Γ: Να ξέρεις ότι έπαιξα και σε ταινία... αμέ σύμπρωταγωνίστησα με τον Ντίνο Ηλιόπουλο στη σκηνή που έπινε τα νερά μετά τη λακέρδα στο κρατητήριο.

_