Διάλεξη με θέμα «Διδαχές Αριστοτέλους» από τον Β.Πολύδωρα

Διάλεξη με θέμα «Διδαχές Αριστοτέλους» έδωσε το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Βύρων Γ. Πολύδωρας, σε ημερίδα που οργάνωσε το «Αριστοτέλειο

Κολλέγιο Θεσσαλονίκης», με αφορμή τη συμπλήρωση 2.400 ετών από τη γέννηση του Σταγειρίτη φιλοσόφου.

Μεταξύ άλλων, ο Βύρων Γ. Πολύδωρας ανέφερε τα εξής στην ομιλία του:

«…την αρχή της διάκρισης των εξουσιών δεν διετύπωσε πρώτος ο Μοντεσκιέ (στο έργο του «Το Πνεύμα των Νόμων»), αλλά ο Αριστοτέλης 2000 χρόνια πριν στα «Πολιτικά» του λέγοντας: «Είναι δε τρία μέρη όλων των πολιτευμάτων. Το ένα είναι το κοινοβούλιο-νομοθετικό, το άλλο το εκτελεστικό και το τρίτο το δικαστικό» (Πολιτικά Δ΄, 1297β, 37 – 1298α, 2). Με τέτοια πληρότητα…»

 «…Και τί γίνεται όταν ο άνθρωπος και οι δομές της κοινωνίας «μεταμορφώνονται» με άπειρα τεχνάσματα που μετέρχονται οι ολιγάρχες όλων των εποχών –και κατ’ εξοχήν σήμερα – οι άπληστοι, οι «χρηματιστές», σε «αφρήτορα» (χωρίς οικογένεια), «ανέστιον» και «αθέμιστον» (χωρίς νόμους); Με τεχνάσματα και με εργαλεία παντοτινά την ανάγκη και τον φόβο, έτσι όπως λειτουργούν, μπορεί να διερωτηθεί κανείς τί αξία και ποιά ισχύ έχουν τότε οι ορισμοί του Σταγειρίτη περί ήθους και αρετής ή περί των διδαγμάτων τής τραγωδίας;…»

«…Η αρχή της Αριστοτελικής μεσότητας, με απόρριψη της «παρά φύσιν», όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος, «χρηματιστικής» λογικής της απληστίας και της σπατάλης, είναι το πολιτικό δίδαγμα των τωρινών καιρών περί του πρακτέου. Η ανεξέλεγκτη συσσώρευση πλούτου, μέσω της «χρηματιστικής οικονομίας», του μόνου τρόπου πλην της αρπαγής και λεηλασίας, σε συνδυασμό με το ακόρεστο των απολαύσεων, ιδού ο ορισμός της καταδικαστέας απληστίας. Αυτήν καταδικάζει, ως εκτός μεσότητας συμπεριφορά, ο φιλόσοφος πανεπιστήμων…»

«…Η παιδαγωγική διδασκαλία στο μαθητή του Αλέξανδρο, για την οποία, άλλωστε, δεν έχουμε ικανή διδακτέα ύλη, εκτός από υποθετικούς συγκερασμούς σαν εκείνον του Πλουτάρχου: «ως Αριστοτέλης συνεβούλευεν αυτώ, τοις μεν Έλλησιν ηγεμονικώς τοις δε βαρβάροις, δεσποτικώς χρώμενος…», ο Αριστοτέλης χτίζει τον χαρακτήρα των νέων (και του Αλέξανδρου) πάνω στον ενάρετο βίο, με στοιχεία που αρμόζουν σε ελεύθερους και ίσους ανθρώπους, όπως καταδεικνύεται στο περιστατικό στην έρημο της Γεδρωσίας! Δεν πίνει νερό ούτε ο εταίρος-αρχηγός όταν οι στρατιώτες του διψούν! Άλλη αντίληψη ηγεσίας, άλλος πολιτισμός, Αριστοτελικός και γνήσια ελληνικός, εν αντιθέσει προς τον Ασιατικό σατραπισμό και τον σημερινό ελίτικο τρόπο των εταιρικών ηγεμόνων...»

«…Πρέπει αυτοί οι σημερινοί νεοτύραννοι να ανασχεθούν και να αναιρεθούν τάχιστα. Αυτό ζητούμε και θα θέλαμε να μας διδάξει πρακτικά και ρεαλιστικά στον περίπατό μας στον Ιλισσό και στην ισόβιο μαθητεία μας στο Λύκειό του ο Αριστοτέλης. Και εμείς να κάμουμε τις διδαχές του πράξη σωτηρίας των λαών και πρωταρχικά του λαού μας. Πριν είναι πολύ αργά…»