Η ζωή σε μια Σχεδία...

Κι έτσι ξαφνικά μια μέρα άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο πουθενά. Τα κλειδιά που κρατούσε στα χέρια του δεν είχαν κανένα νόημα πια – καμιά πόρτα δεν άνοιγαν. Και τα έπιπλά του δεν είχαν καμία

αξία πια – δεν μπορούσε να τα πάρει μαζί του. Ούτε τα ρούχα του – πόσα να χωρέσει στις σακούλες;

Λεφτά έτσι κι αλλιώς δεν είχε.

Ηταν η πρώτη του νύχτα στον δρόμο κι ούτε θυμάται πια πόσα χρόνια πέρασαν – μπορεί και δέκα. Και σήμερα είναι η πρώτη του μέρα σ’ ένα σπίτι – το δικό του σπίτι. Τον λένε Γιώργο κι είναι 46 χρόνων.

Ο Γιώργος σήμερα εγκαινιάζει μια καινούργια συνεργασία. Μπαίνει στην εφημερίδα εξαιρετικά ευγενής, εξαιρετικά χαμηλών τόνων, εξαιρετικά ντροπαλός. Ο Γιώργος εργάζεται για το περιοδικό δρόμου «Σχεδία».

Πουλάει τα περιοδικά κι από την τιμή τα μισά χρήματα επιστρέφουν στον πωλητή.

Η «Σχεδία» ταξιδεύει στους δρόμους της πόλης και συναντιέται μαζί μας σε διάφορα σημεία. Από σήμερα και τα γραφεία της «Εφημερίδας των Συντακτών» θα είναι ένα από τα σημεία αυτά.

Την τελευταία Τετάρτη κάθε μήνα, αμέσως μόλις κυκλοφορήσει το περιοδικό, ένας από τους πωλητές της θα βρίσκεται στην Κολοκοτρώνη 8. Από εκεί και μετά το στοίχημα, σύντροφοι αναγνώστες, είναι δικό μας και δικό σας: Μπορούμε να εξαντλούμε όλα τα τεύχη που θα φέρνει μαζί του; 

Με άλλα λόγια, μια φορά τον μήνα θα έχουμε και μια εξαιρετική αφορμή να συναντιόμαστε, αλλά και να γνωρίσετε τον καταπληκτικό κόσμο της «Σχεδίας» και να μάθετε από πρώτο χέρι πώς μοιάζει η ζωή έξω από τους ασφαλείς τοίχους του σπιτιού σας. 

«Η ζωή στον δρόμο είναι άγρια. Φοβάσαι πολύ, είσαι αγχωμένος συνέχεια για όλα. Και ντρέπεσαι, ντρέπεσαι πολύ», λέει ο Γιώργος, που με κοιτάζει παραξενεμένος όταν ρωτάω τι είναι αυτό που χρειάζεσαι για να επιβιώσεις αν μείνεις άστεγος. «Τι είναι αυτό; Δεν ξέρω… Να μη σου τύχει», λέει ο Γιώργος.

«Αν δεν πας σε ξενώνα, πρέπει να βρεις μια σταθερή καβάτζα, συνήθως σε κάποιο πάρκο. Αλλά κι εκεί δεν είσαι ασφαλής, ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε κλέψουν. Γι’ αυτό στον δρόμο ακόμα κι άνθρωποι που πριν δεν έπιναν, πίνουν – δεν αντέχουν αλλιώς». 

Ο Γιώργος έγινε πωλητής της «Σχεδίας» πριν από τρία χρόνια. Η «Σχεδία» είναι το μοναδικό ελληνικό περιοδικό δρόμου και μέλος του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων Δρόμου (International Network of Street Papers - INSP), το οποίο αριθμεί 122 περιοδικά δρόμου, σε 41 χώρες, με 14.000 άστεγους, άνεργους πωλητές και 6.000.000 αναγνώστες.

«Επαγγελματίας δηλαδή, δεν επαιτούμε, κάνουμε μια δουλειά όπως όλοι», εξηγεί. Μια δουλειά που είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα εισόδημα: είναι το διαβατήριό του για την επιστροφή σε μια κανονική ζωή.

«Αν μείνεις πολύ καιρό στον δρόμο, αγριεύεις αναγκαστικά, πολλοί δεν μπορούν να γυρίσουν μέσα, ούτε καν σε ξενώνες», λέει ο Γιώργος.

«Δεν έχει σημασία γιατί βγήκες στον δρόμο. Μπορεί κάτι να έπινες και να τα έκανες μαντάρα, μπορεί να έκανες άλλα λάθη, μπορεί και να σε διέλυσε η κρίση. Σημασία έχει ότι βρέθηκες εκεί έξω μόνος κι αβοήθητος. Εκεί χρειάζεσαι ένα χέρι να σε πιάσει και να σε τραβήξει. Ενα τέτοιο χέρι είναι η Σχεδία και οι άνθρωποί της. Αλλά κι όλοι οι άνθρωποι που συναντάμε κι αγοράζουν το περιοδικό».

efsyn.gr