Οι καταλήψεις, οι φθορές, οι εξωπανεπιστημιακοί και η περίφραξη που δημιουργεί συνθήκες…γκέτου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΑΝΗ ΧΑΡΙΣΗ
Το ημερολόγιο έγραφε 31 Δεκεμβρίου 2021 όταν περί τις 6 τα ξημερώματα ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις σπάνε το λουκέτο στο «Στέκι του Βιολογικού» και πραγματοποιούν το άδειασμα του χώρου που τελούσε υπό κατάληψη από αντιεξουσιαστές και εξωπανεπιστημιακούς επί 30 ολόκληρα χρόνια προκειμένου να μεταμορφωθεί σύμφωνα με το σχέδιο των τότε πρυτανικών αρχών σε βιβλιοθήκη.
Εντός του χώρου της κατάληψης οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν βρει δεκάδες κράνη, κοντάρια αλλά και οικοδομικά εργαλεία τα οποία προφανώς χρησιμοποιούνταν κατά το δοκούν από τους ιδιοκτήτες τους.
Τα όσα ακολούθησαν εκείνης της αστυνομικής επιχείρησης είναι γνωστά, όπως το ότι ο τότε Πρύτανης του ΑΠΘ και νυν υφυπουργός Παιδείας, Νίκος Παπαϊωάννου βρέθηκε στο στόχαστρο δεχόμενος μάλιστα απειλές κατά της ζωής του.

Εκείνες οι ημέρες ήταν ιδιαίτερα ταραγμένες στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας αλλά και της νοτιοανατολικής Ευρώπης όπως ταραγμένες ήταν οι ημέρες στο ΑΠΘ και όταν έκανε την εμφάνιση της η νεοσύστατη Πανεπιστημιακή Αστυνομία τα μέλη της οποίας φυλάσσονταν από αστυνομικούς των ΜΑΤ αφού κάποιοι φοιτητικοί σύλλογοι διαμαρτύρονταν για την εμφάνιση της.
Από τότε μέχρι σήμερα το ΑΠΘ έζησε πολλές στιγμές έντασης. Πρόσφατα έγινε μια ακόμα αστυνομική επιχείρηση ανοίγματος χώρου που επίσης τελούσε υπό κατάληψη στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ κοντά στην υπό ανέγερση βιβλιοθήκη της Σχολής, με τον νυν πρύτανη του ΑΠΘ, Χαράλαμπο Φείδα να δηλώνει ότι «ένας χώρος που χρησιμοποιείτο αυθαίρετα από ομάδα αντιεξουσιαστών εκκενώθηκε και παραδόθηκε στην Πανεπιστημιακή κοινότητα προς χρήση από την ευαίσθητη ομάδα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Οι χώροι των πανεπιστημίων έχουν ως προορισμό να υπηρετούν την κύρια αποστολή τους για την εκπαίδευση και την έρευνα».
Όμως στη συνέχεια άγνωστοι προσπάθησαν να κάνουν επανακατάληψη του χώρου ενώ σημειώθηκαν και επεισόδια εξαιτίας της «καταδρομικής» κουκουλοφόρων οι οποίοι πέταξαν πέτρες και άλλα αντικείμενα στις δυνάμεις της Αστυνομίας οι οποίες και απάντησαν με ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης.
Η «μάχη» μεταξύ των κουκουλοφόρων και των δυνάμεων της Αστυνομίας, ερήμωσε κυριολεκτικά το ΑΠΘ. Μεγάλα λουκέτα σφράγισαν τις εισόδους του πανεπιστημίου επί της οδού Εθνικής Αμύνης ενώ τα μαθήματα διακόπηκαν υπό το φόβο εκτεταμένων επεισοδίων. Φοιτητές και καθηγητές των παρακείμενων με τα επεισόδια σχολών έφυγαν άρον άρον.

Από το άσυλο ιδεών στο άσυλο ανομίας
Μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας με τα οποία συνομίλησε η «Κ» περιγράφουν πως τόσο το ΑΠΘ όσο και άλλα πανεπιστήμια της χώρας μετατράπηκαν από άσυλα ιδεών, καινοτομίας, πολιτισμού και παιδείας σε άσυλα ανομίας με καταλήψεις και βανδαλισμούς χώρων, με εμπόριο ναρκωτικών κ.ά.
Ειδικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο η περίφραξη όπως ανέφεραν οι ακαδημαϊκές πηγές τελικώς δημιούργησε ένα γκέτο και διατρανώθηκε η αντίληψη ότι εντός του περιφραγμένου χώρου μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει.
«Αυτό που συμβαίνει στα ελληνικά πανεπιστήμια και στο ΑΠΘ είναι πρωτόγνωρο. Η έννοια του ασύλου ήρθε στη μεταπολίτευση υπό τη φιλοσοφία ότι ειδικά εκείνη την εποχή υπήρχε πραγματικά λογοκρισία και φίμωση γνώσης, γνώμης και ιδιαιτεροτήτων. Το πανεπιστήμιο ανέκαθεν ήταν ένας χώρος πολιτισμού, ελεύθερης σκέψης, καινοτομίας άρα από τα ιδιοσυστατικά του δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένας χώρος ελεύθερης άποψης και προφανώς αυτό ήταν που ενσωματώθηκε τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση στην έννοια του ασύλου. Σταδιακά όμως όλο αυτό μετατράπηκε σε μια λογική ασύλου πράξεων και όχι ιδεών» ανέφερε χαρακτηριστικά καθηγητής του ΑΠΘ επισημαίνοντας ότι είναι άλλο η υλοποίηση μιας συμβολικής κατάληψης διαμαρτυρίας φοιτητών και άλλο μια εκτός ορίων όπως μια μακρόχρονη κατάληψη που οδηγεί σε απώλεια εξαμήνου και πτυχίου για εκατοντάδες φοιτητές ακόμα και σειρά βανδαλισμών των υποδομών του πανεπιστημίου. «Μιλάμε για κατάχρηση γιατί επιβάλει σε κάποιον μια άποψη. Δηλαδή για παράδειγμα, εγώ που θα ήθελα να πάρω πτυχίο δεν θα το πάρω γιατί κάποιος αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί και να κάνει μια κατάληψη δημιουργώντας ένα επακόλουθο ανέξοδα, χωρίς να έχει καμία ποινή για αυτό το οποίο κάνει» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πέραν αυτού, το ΑΠΘ μετρά και δεκάδες καταστροφές που συντελέστηκαν εν ώρα καταλήψεων και όπως επισημαίνουν ακαδημαϊκοί «εάν αυτές οι φθορές ήταν σε ιδιωτική περιουσία θα ήταν κολάσιμες εξ ορισμού».
«Έτσι, σιγά σιγά η έννοια του πνευματικού ασύλου, του ασύλου των ιδεών μετατράπηκε σε ένα άσυλο ανθρώπων που το μόνο το οποίο θέλουν είναι να δημιουργήσουν αντιπαράθεση, κυρίως, με την κυβέρνηση αλλά και αρκετές φορές και με την κοινωνία. Αντιλαμβανόμαστε την έννοια του ακτιβισμού και της νεανικής ορμής οι οποίες όμως δεν μπορεί να επιβάλλονται με ακραίο τρόπο. Εάν κάποιος θέλει να διαμαρτυρηθεί δεν χρειάζεται να τα σπάσει και να προκαλέσει ζημιές» ανέφεραν ακαδημαϊκές πηγές που εκτιμούν ότι «έχει εκτραπεί η έννοια του ασύλου του πανεπιστημίου σε ένα άσυλο κυρίως έκνομων πράξεων από κάποιους που επίσης σταδιακά έπαψαν να είναι κατά πλειοψηφία φοιτητές αλλά είναι εξωπανεπιστημιακοί που εκμεταλλεύονται κάποιους φοιτητές».
Καθηγητές του ΑΠΘ επισημαίνουν ότι τα πανεπιστήμια είναι δημόσια, χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους πολίτες και κατά συνέπεια θα πρέπει να προστατεύονται τονίζοντας χαρακτηριστικά «πως ενώ όλα ανήκουν στην Δικαιοσύνη ( την ποινική, την αστική, την διοικητική), το πανεπιστήμιο ακριβώς με την επίφαση του ασύλου δεν ανήκει πουθενά. Δηλαδή είναι ένα μέρος όπου ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει ότι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει και όσο θέλει. Φτάνει πια».

Καθηγητές και φοιτητές σημειώνουν ότι προφανώς κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσει το πανεπιστήμιο να αποτελεί άσυλο ανομιών.
«Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί όλο αυτό. Δεν χρειάζεται σε πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου να συζητάμε αν αποφάσισε η Σύγκλητος, το πανεπιστήμιο, το Συμβούλιο Διοίκησης ή ο Πρύτανης να μπει μέσα η Αστυνομία. Δηλαδή κάποιος βιάζει, τραυματίζει, καταστρέφει και δεν θα μπει μέσα η αστυνομία; Σε ποιο μέρος του κόσμου γίνεται αυτό;» ανέφεραν χαρακτηριστικά θυμίζοντας επίσης τα όποια επεισόδια γίνονται κατά καιρούς σε επετείους και μεγάλες πορείες που πολλές φορές έχουν ως επίκεντρο το ΑΠΘ όπου κουκουλοφόροι το χρησιμοποιούν ως ορμητήριο.
«Είναι αυτό πολιτισμός, είναι αυτό πανεπιστήμιο; Φυσικά και όχι και κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τιμωρία, δηλαδή έκανε κάποιος μια ποινική πράξη θα πρέπει να δικαστεί όπως δικάζεται ο κάθε πολίτης» ανέφεραν καθηγητές του ΑΠΘ επισημαίνοντας μάλιστα ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κάγκελα και περίφραξη καθώς δημιουργείται αίσθηση γκέτο «όπου εντός του ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, να πουλήσει ναρκωτικά, να βανδαλισει κ.ά. έκνομες ενέργειες».
Μάλιστα, εκτιμούν ότι η κάρτα εισόδου στους πανεπιστημικούς χώρους είναι επιβεβλημένη «όπως συμβαίνει σε κάθε δημόσιο χώρο που προστατεύεται».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA
Οι καταλήψεις, οι φθορές, οι εξωπανεπιστημιακοί και η περίφραξη που δημιουργεί συνθήκες…γκέτου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΑΝΗ ΧΑΡΙΣΗ
Το ημερολόγιο έγραφε 31 Δεκεμβρίου 2021 όταν περί τις 6 τα ξημερώματα ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις σπάνε το λουκέτο στο «Στέκι του Βιολογικού» και πραγματοποιούν το άδειασμα του χώρου που τελούσε υπό κατάληψη από αντιεξουσιαστές και εξωπανεπιστημιακούς επί 30 ολόκληρα χρόνια προκειμένου να μεταμορφωθεί σύμφωνα με το σχέδιο των τότε πρυτανικών αρχών σε βιβλιοθήκη.
Εντός του χώρου της κατάληψης οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν βρει δεκάδες κράνη, κοντάρια αλλά και οικοδομικά εργαλεία τα οποία προφανώς χρησιμοποιούνταν κατά το δοκούν από τους ιδιοκτήτες τους.
Τα όσα ακολούθησαν εκείνης της αστυνομικής επιχείρησης είναι γνωστά, όπως το ότι ο τότε Πρύτανης του ΑΠΘ και νυν υφυπουργός Παιδείας, Νίκος Παπαϊωάννου βρέθηκε στο στόχαστρο δεχόμενος μάλιστα απειλές κατά της ζωής του.

Εκείνες οι ημέρες ήταν ιδιαίτερα ταραγμένες στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας αλλά και της νοτιοανατολικής Ευρώπης όπως ταραγμένες ήταν οι ημέρες στο ΑΠΘ και όταν έκανε την εμφάνιση της η νεοσύστατη Πανεπιστημιακή Αστυνομία τα μέλη της οποίας φυλάσσονταν από αστυνομικούς των ΜΑΤ αφού κάποιοι φοιτητικοί σύλλογοι διαμαρτύρονταν για την εμφάνιση της.
Από τότε μέχρι σήμερα το ΑΠΘ έζησε πολλές στιγμές έντασης. Πρόσφατα έγινε μια ακόμα αστυνομική επιχείρηση ανοίγματος χώρου που επίσης τελούσε υπό κατάληψη στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ κοντά στην υπό ανέγερση βιβλιοθήκη της Σχολής, με τον νυν πρύτανη του ΑΠΘ, Χαράλαμπο Φείδα να δηλώνει ότι «ένας χώρος που χρησιμοποιείτο αυθαίρετα από ομάδα αντιεξουσιαστών εκκενώθηκε και παραδόθηκε στην Πανεπιστημιακή κοινότητα προς χρήση από την ευαίσθητη ομάδα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Οι χώροι των πανεπιστημίων έχουν ως προορισμό να υπηρετούν την κύρια αποστολή τους για την εκπαίδευση και την έρευνα».
Όμως στη συνέχεια άγνωστοι προσπάθησαν να κάνουν επανακατάληψη του χώρου ενώ σημειώθηκαν και επεισόδια εξαιτίας της «καταδρομικής» κουκουλοφόρων οι οποίοι πέταξαν πέτρες και άλλα αντικείμενα στις δυνάμεις της Αστυνομίας οι οποίες και απάντησαν με ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης.
Η «μάχη» μεταξύ των κουκουλοφόρων και των δυνάμεων της Αστυνομίας, ερήμωσε κυριολεκτικά το ΑΠΘ. Μεγάλα λουκέτα σφράγισαν τις εισόδους του πανεπιστημίου επί της οδού Εθνικής Αμύνης ενώ τα μαθήματα διακόπηκαν υπό το φόβο εκτεταμένων επεισοδίων. Φοιτητές και καθηγητές των παρακείμενων με τα επεισόδια σχολών έφυγαν άρον άρον.

Από το άσυλο ιδεών στο άσυλο ανομίας
Μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας με τα οποία συνομίλησε η «Κ» περιγράφουν πως τόσο το ΑΠΘ όσο και άλλα πανεπιστήμια της χώρας μετατράπηκαν από άσυλα ιδεών, καινοτομίας, πολιτισμού και παιδείας σε άσυλα ανομίας με καταλήψεις και βανδαλισμούς χώρων, με εμπόριο ναρκωτικών κ.ά.
Ειδικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο η περίφραξη όπως ανέφεραν οι ακαδημαϊκές πηγές τελικώς δημιούργησε ένα γκέτο και διατρανώθηκε η αντίληψη ότι εντός του περιφραγμένου χώρου μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει.
«Αυτό που συμβαίνει στα ελληνικά πανεπιστήμια και στο ΑΠΘ είναι πρωτόγνωρο. Η έννοια του ασύλου ήρθε στη μεταπολίτευση υπό τη φιλοσοφία ότι ειδικά εκείνη την εποχή υπήρχε πραγματικά λογοκρισία και φίμωση γνώσης, γνώμης και ιδιαιτεροτήτων. Το πανεπιστήμιο ανέκαθεν ήταν ένας χώρος πολιτισμού, ελεύθερης σκέψης, καινοτομίας άρα από τα ιδιοσυστατικά του δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένας χώρος ελεύθερης άποψης και προφανώς αυτό ήταν που ενσωματώθηκε τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση στην έννοια του ασύλου. Σταδιακά όμως όλο αυτό μετατράπηκε σε μια λογική ασύλου πράξεων και όχι ιδεών» ανέφερε χαρακτηριστικά καθηγητής του ΑΠΘ επισημαίνοντας ότι είναι άλλο η υλοποίηση μιας συμβολικής κατάληψης διαμαρτυρίας φοιτητών και άλλο μια εκτός ορίων όπως μια μακρόχρονη κατάληψη που οδηγεί σε απώλεια εξαμήνου και πτυχίου για εκατοντάδες φοιτητές ακόμα και σειρά βανδαλισμών των υποδομών του πανεπιστημίου. «Μιλάμε για κατάχρηση γιατί επιβάλει σε κάποιον μια άποψη. Δηλαδή για παράδειγμα, εγώ που θα ήθελα να πάρω πτυχίο δεν θα το πάρω γιατί κάποιος αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί και να κάνει μια κατάληψη δημιουργώντας ένα επακόλουθο ανέξοδα, χωρίς να έχει καμία ποινή για αυτό το οποίο κάνει» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πέραν αυτού, το ΑΠΘ μετρά και δεκάδες καταστροφές που συντελέστηκαν εν ώρα καταλήψεων και όπως επισημαίνουν ακαδημαϊκοί «εάν αυτές οι φθορές ήταν σε ιδιωτική περιουσία θα ήταν κολάσιμες εξ ορισμού».
«Έτσι, σιγά σιγά η έννοια του πνευματικού ασύλου, του ασύλου των ιδεών μετατράπηκε σε ένα άσυλο ανθρώπων που το μόνο το οποίο θέλουν είναι να δημιουργήσουν αντιπαράθεση, κυρίως, με την κυβέρνηση αλλά και αρκετές φορές και με την κοινωνία. Αντιλαμβανόμαστε την έννοια του ακτιβισμού και της νεανικής ορμής οι οποίες όμως δεν μπορεί να επιβάλλονται με ακραίο τρόπο. Εάν κάποιος θέλει να διαμαρτυρηθεί δεν χρειάζεται να τα σπάσει και να προκαλέσει ζημιές» ανέφεραν ακαδημαϊκές πηγές που εκτιμούν ότι «έχει εκτραπεί η έννοια του ασύλου του πανεπιστημίου σε ένα άσυλο κυρίως έκνομων πράξεων από κάποιους που επίσης σταδιακά έπαψαν να είναι κατά πλειοψηφία φοιτητές αλλά είναι εξωπανεπιστημιακοί που εκμεταλλεύονται κάποιους φοιτητές».
Καθηγητές του ΑΠΘ επισημαίνουν ότι τα πανεπιστήμια είναι δημόσια, χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους πολίτες και κατά συνέπεια θα πρέπει να προστατεύονται τονίζοντας χαρακτηριστικά «πως ενώ όλα ανήκουν στην Δικαιοσύνη ( την ποινική, την αστική, την διοικητική), το πανεπιστήμιο ακριβώς με την επίφαση του ασύλου δεν ανήκει πουθενά. Δηλαδή είναι ένα μέρος όπου ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει ότι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει και όσο θέλει. Φτάνει πια».

Καθηγητές και φοιτητές σημειώνουν ότι προφανώς κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσει το πανεπιστήμιο να αποτελεί άσυλο ανομιών.
«Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί όλο αυτό. Δεν χρειάζεται σε πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου να συζητάμε αν αποφάσισε η Σύγκλητος, το πανεπιστήμιο, το Συμβούλιο Διοίκησης ή ο Πρύτανης να μπει μέσα η Αστυνομία. Δηλαδή κάποιος βιάζει, τραυματίζει, καταστρέφει και δεν θα μπει μέσα η αστυνομία; Σε ποιο μέρος του κόσμου γίνεται αυτό;» ανέφεραν χαρακτηριστικά θυμίζοντας επίσης τα όποια επεισόδια γίνονται κατά καιρούς σε επετείους και μεγάλες πορείες που πολλές φορές έχουν ως επίκεντρο το ΑΠΘ όπου κουκουλοφόροι το χρησιμοποιούν ως ορμητήριο.
«Είναι αυτό πολιτισμός, είναι αυτό πανεπιστήμιο; Φυσικά και όχι και κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τιμωρία, δηλαδή έκανε κάποιος μια ποινική πράξη θα πρέπει να δικαστεί όπως δικάζεται ο κάθε πολίτης» ανέφεραν καθηγητές του ΑΠΘ επισημαίνοντας μάλιστα ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κάγκελα και περίφραξη καθώς δημιουργείται αίσθηση γκέτο «όπου εντός του ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, να πουλήσει ναρκωτικά, να βανδαλισει κ.ά. έκνομες ενέργειες».
Μάλιστα, εκτιμούν ότι η κάρτα εισόδου στους πανεπιστημικούς χώρους είναι επιβεβλημένη «όπως συμβαίνει σε κάθε δημόσιο χώρο που προστατεύεται».
Πηγή:www.karfitsa.gr
0 Σχόλια