Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής, συντάσσεται πλήρως με το
υπ’ αριθμόν 100/6/34 από 10/03/2025 έγγραφο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών
Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.) το οποίο συνέταξε και απέστειλε στην Φυσική και Πολιτική Ηγεσία της
Ελληνικής Αστυνομίας, με θέμα: «Η σημασία των Κεντρικών Ιατρείων της ΕΛ.ΑΣ. – Γιατί πρέπει
να διατηρηθούν και να ενισχυθούν».
Έκπληκτοι παρακολουθούμε ένα κρεσέντο απόλυτου παραλογισμού καθώς το Υπουργείο
Εθνικής Άμυνας (ΥΠ.ΕΘ.Α.), μεθοδεύει την ένταξη των Κεντρικών Ιατρείων της Ελληνικής
Αστυνομίας στα στρατιωτικά νοσοκομεία.
Τα ιατρεία της Ελληνικής Αστυνομίας δεν πάσχουν από οργάνωση και κτιριακές
εγκαταστάσεις, πάσχουν από την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού. Χρειάζονται ενίσχυση και
υποστήριξη από την Πολιτεία, προκειμένου να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες
απαιτήσεις που ανακύπτουν σε καθημερινή βάση.
Τα Κεντρικά Ιατρεία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) αποτελούν έναν αναντικατάστατο
πυλώνα υγειονομικής κάλυψης για τους αστυνομικούς, τους απόστρατους και τις οικογένειές τους,
λειτουργώντας αδιάκοπα από το 1985. Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, έχουν προσφέρει άμεση,
υψηλού επιπέδου και εξειδικευμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (Π.Φ.Υ.), προσαρμοσμένη στις
ανάγκες του αστυνομικού προσωπικού. Η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς όχι μόνο
παρέχουν άμεσες υπηρεσίες περίθαλψης, αλλά συμβάλλουν στην αποσυμφόρηση των δημόσιων
και στρατιωτικών νοσοκομείων, διασφαλίζοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα της ΕΛ.ΑΣ.
2
Παρόλο που τα Κεντρικά Ιατρεία παρέχουν ήδη πολύτιμες υπηρεσίες, είναι σαφές ότι
χρειάζονται αναβάθμιση και ενίσχυση, όχι κατάργηση. Αντί να ακολουθηθεί η διεθνώς
αναγνωρισμένη πρακτική της ενίσχυσης της Π.Φ.Υ., ώστε να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία και
να παρέχεται ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ιατρική φροντίδα, η πρόσφατη τροπολογία
επιλέγει την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, καταργώντας μια λειτουργική και ειδική δομή. Αυτή η
απόφαση είναι βιαστική, ατεκμηρίωτη και ανεξάρτητη, και όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες
των αστυνομικών, αλλά δημιουργεί νέα, σοβαρά προβλήματα στη συνολική λειτουργία του
συστήματος υγείας.
Η σημασία των Κεντρικών Ιατρείων αναδείχθηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας
COVID-19, όταν το υγειονομικό σύστημα της χώρας δοκιμάστηκε σκληρά. Τα Κεντρικά Ιατρεία
ανταποκρίθηκαν με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, διασφαλίζοντας ότι οι αστυνομικοί και οι
οικογένειές τους είχαν πρόσβαση σε έγκαιρη διάγνωση και φροντίδα. Συγκεκριμένα, ανέλαβαν τη
σύσταση Ιατρείου Λοιμώξεων, τη δημιουργία ειδικών κλιμακίων ιατρών και νοσηλευτών, την
οργάνωση τηλεφωνικών γραμμών υποστήριξης και τη διασφάλιση της επιχειρησιακής ετοιμότητας
της ΕΛ.ΑΣ. Σε μια περίοδο που πολλές δημόσιες υγειονομικές υπηρεσίες κατέρρεαν λόγω
υπερφόρτωσης, τα Κεντρικά Ιατρεία λειτούργησαν ως πυλώνας σταθερότητας.
Το μεγαλύτερο παράδοξο είναι ότι, ενώ το σχέδιο νόμου για την αναδιοργάνωση της
Ελληνικής Αστυνομίας αναγνωρίζει ρητά την αναγκαιότητα και τη σημασία των Κεντρικών
Ιατρείων, προβλέποντας τη λειτουργική τους αναβάθμιση, η τροπολογία προτείνει την κατάργησή
τους. Συγκεκριμένα, το άρθρο 35 του νομοσχεδίου αναφέρει ότι τα Κεντρικά Ιατρεία Αθηνών και
Θεσσαλονίκης αναβαθμίζονται σε επίπεδο Υποδιεύθυνσης, με Περιφερειακά Ιατρεία και
Οδοντιατρεία σε διάφορες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Επίσης, αναγνωρίζει ότι τα Κεντρικά Ιατρεία
είναι αρμόδια για την πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη, την παρακολούθηση της υγείας των
αστυνομικών και των οικογενειών τους, την ψυχολογική υποστήριξη του προσωπικού και τη
διεξαγωγή ιατρικών ερευνών. Πώς, λοιπόν, η ίδια η Πολιτεία να αναγνωρίζει την ανάγκη ενίσχυσης
των Κεντρικών Ιατρείων μέσα από τη νομοθεσία της, αλλά παράλληλα να τα καταργεί μέσω μιας
τροπολογίας;
Η τροπολογία δεν στηρίζεται σε καμία τεκμηριωμένη μελέτη, δεν έχει προκύψει μέσα από
διάλογο με τους αρμόδιους φορείς και τους εκπροσώπους των αστυνομικών και δεν προβλέπει
καμία ενίσχυση των στρατιωτικών νοσοκομείων, παρόλο που θα προστεθούν πάνω από 160.000
νέοι δικαιούχοι ασθενείς σε ένα ήδη υπερφορτωμένο σύστημα. Επιπλέον, τα εξωτερικά ιατρεία των
στρατιωτικών νοσοκομείων λειτουργούν ήδη με ηλεκτρονικό σύστημα ραντεβού, με χρόνο
αναμονής που ξεπερνά τον ένα μήνα. Η προσθήκη τόσων πολλών νέων δικαιούχων θα οδηγήσει σε
3
ακόμη μεγαλύτερη υπερφόρτωση και δυσλειτουργία του συστήματος, δημιουργώντας επιπλέον
προβλήματα στην πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες.
Επιπλέον, η αλλαγή στις διοικητικές διαδικασίες θα προκαλέσει σημαντική ταλαιπωρία στους
αστυνομικούς, οι οποίοι θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν νέα γραφειοκρατικά εμπόδια ακόμα
και για βασικές διαδικασίες, όπως η καταχώριση μιας αναρρωτικής άδειας. Αυτή η αλλαγή δεν θα
αποτελέσει μόνο μια πρόσθετη επιβάρυνση για τους αστυνομικούς, αλλά θα επηρεάσει αρνητικά
την αποτελεσματικότητα και την ευελιξία της υγειονομικής τους κάλυψης.
Στον βωμό των ευρύτερων συγχωνεύσεων δομών υγείας και των μνημονιακών υποχρεώσεων,
δεν μπορεί να θυσιαστεί η ποιοτική παροχή υπηρεσιών υγείας στους Έλληνες αστυνομικούς, στα
μέλη των οικογενειών τους και στους αποστράτους, οι οποίοι τόσο προσέφεραν στο Σώμα. Η υγεία
και η ευημερία αυτών των ανθρώπων δεν πρέπει να γίνουν θύματα πολιτικών αποφάσεων που
αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες και τις προκλήσεις του συστήματος υγείας.
Απαιτούμε:
Α) Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που προβλέπει την κατάργηση των Κεντρικών
Ιατρείων.
Β) Ενίσχυση και αναβάθμιση των Κεντρικών Ιατρείων, με:
Πρόσληψη νέων γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού.
Επέκταση των υπηρεσιών με νέες ιατρικές ειδικότητες.
Αναβάθμιση υποδομών και εξοπλισμού.
Γ) Διατήρηση της αυτονομίας τους, ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν με ευελιξία και
αποτελεσματικότητα.
Η υγεία των αστυνομικών δεν μπορεί να γίνει θύμα βιαστικών και ατεκμηρίωτων πολιτικών
αποφάσεων. Τα Κεντρικά Ιατρεία πρέπει να παραμείνουν και να ενισχυθούν, για να συνεχίσουν να
εξυπηρετούν τους αστυνομικούς, τις οικογένειές τους και τους αποστράτους, όπως κάνουν εδώ και
σχεδόν 40 χρόνια.
Όπως πολύ ορθά επισημαίνει και η Π.Ο.ΑΣ.Υ.: «Τα «ιατρεία» δεν είναι απλώς κτίρια με
κάποιους ιατρούς. Είναι εξειδικευμένες πολύτιμες δομές που προσφέρουν όχι ό,τι να ΄ναι, αλλά
υπηρεσίες υγείας – και μάλιστα προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες των αστυνομικών μας».
4
Αντί να προβούν οι υπεύθυνοι στην δημιουργία ενός νοσοκομείου ικανού να προσφέρει τα
μέγιστα στους αστυνομικούς και τις οικογένειές τους, αναγνωρίζοντας τον ρόλο τους στην
κοινωνία και το γεγονός πως επιτελούν λειτούργημα, αντιθέτως για άλλη μία φορά υποτιμούν τον
Έλληνα αστυνομικό και τον αντιμετωπίζουν σαν έναν πολίτη «δεύτερης κατηγορίας».
Οι αρμόδιοι πρέπει να αντιληφθούν πως οι λύσεις δεν δίνονται με ημίμετρα ή ενέργειες οι
οποίες, σε βάθος χρόνου, θα είναι καταστροφικές για το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας.
Καταδικάζουμε κάθε κίνηση που θα οδηγήσει στην περαιτέρω υποβάθμιση του Έλληνα
Αστυνομικού.
Είναι πλέον ζήτημα αξιοπρέπειας!
0 Σχόλια