Αποκατάσταση διωχθέντων πρωτοπόρων του Αστυνομικού Συνδικαλισμού

ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ
-Πρώην Γεν.Γραμματέας της Π.Ο.ΑΣ.Υ.
-Πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατικής Ένωσης Αστυνομικών Θεσσαλονίκης.
-Πρώτος εκλεγμένος εκπρόσωπος στην Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
-Εκπρόσωπος στα Διεθνή Αστυνομικά Συνδικάτα.
κ.κ.Συνάδελφοι.
Όλοι εσείς που κάθεστε πλέον σε συνδικαλιστική καρέκλα-με όποιο πόστο-ιδιότητα ή αξίωμα στο χώρο του Αστυνομικού Συνδικαλισμού.
-Στην καρέκλα που οι προσωπικές μου θυσίες και αγώνες δημιούργησαν για σας.
-Με τα προνόμια και όλα όσα τα συνοδεύουν.
-Με την ελευθερία της έκφρασης που επέβαλα στο χώρο για σας.
-Με τη δυνατότητα συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης σε κέντρα αλλά και όργανα αποφάσεων.
-Με την αναγνωρισιμότητα και το κύρος της θεσμικής σας ιδιότητας ή θέσης.
-Όλοι εσείς που ξεχάσατε.
-Και με ορισμένους- και είναι λογικό- να μην γνωρίζουν.
-Να σας θυμίσω ξανά τα ιστορικά δεδομένα,που προκύπτουν από βιβλία-έγγραφα-αποφάσεις και χιλιάδες άλλες αποδείξεις.
-Οι αναφορές μου-οι καταγγελίες μου-τα γραφόμενά μου-οι συνεντεύξεις μου σε εφημερίδες-περιοδικά και στην τηλεόραση- για τη σήψη και διαφθορά στο χώρο-για καταχρηστική διαχείριση εξόδων ασφαλείας-τα φαινόμενα καταχρηστικής άσκησης της εξουσίας-οι παραβάσεις καθήκοντος μεγαλοσχημόνων του χώρου-οι αυθαιρεσίες της διοίκησης -η κάλυψη και προστασία χαρτοπαικτικών λεσχών-η συμμετοχή ανθρώπων μας στο έγκλημα-η υποβοήθηση του εγκλήματος και δεκάδες άλλα όμοια,καθώς επίσης η καθιέρωση ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ στο χώρο της ΕΛ.ΑΣ και κάποιες βίλες που απέκτησαν παράνομα κάποια στελέχη μας και δεκάδες άλλες καθημερινές παρεμβάσεις μου.
-Υπήρξαν λοιπόν οι δύο πρώτες ποινές-ΑΡΓΙΩΝ δια ΑΠΟΛΥΣΕΩΣ) διάρκειας 8 και 6 μηνών αντίστοιχα.
-Με την ύπαρξη αυτών των δύο ποινών,υπήρξε νέα παραπομπή με το ερώτημα της ΑΠΟΤΑΞΗΣ,πράγμα το οποίο και τελικά συντελέστηκε το 1993.
-Βρέθηκα λοιπόν εκτός Σώματος και εκεί θα φανταζόταν κάποιος ότι σταμάτησαν μαζί μου.
-Παραπέμφθηκα ενώ ήμουν ήδη αποταγμένος και τιμωρήθηκα ,με νέα ποινή ΑΡΓΙΑΣ δι ΑΠΟΛΥΣΕΩΣ διάρκειας δέκα μηνών για όμοια"παραπτώματα".
-Κι επειδή κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν τι νόημα μπορεί να είχε μια νέα εκτός σώματος μάλιστα τιμωρία μου,να τους εξηγήσω ότι φοβόταν-ήταν υπερβέβαιο- ότι θα μπορούσε να καταπέσει σε δικαστήριο κάποια ποινή-και ως αποτέλεσμα θα ήταν να καταπέσει η ΑΠΟΤΑΞΗ,οπότε είχαν "καβάντζα" τη νέα αυτή αργία για να επαναπεμφθώ σε νέο Πειθαρχικό.
-Πέραν του ότι καθώς εξελισσόταν όλα αυτά ψήφισαν στη Βουλή και έκαναν ιδιώνυμο το αδίκημα της άρνησης παραλαβής Φύλλου Πορείας σε διατασσόμενες μεταθέσεις-τους έκαιγε η δική μου δίκαιη άρνηση παραλαβής- με την πρόβλεψη της σιδηροδέσμιας μεγαγωγής του διαττασσομένου-δηλαδή εμού στη νέα μου υπηρεσία-κάτι που τους προκάλεσα να κάνουν-να με συλλάβουν δηλαδή και να με παραπέμψουν σε δίκη πλην ποτέ δεν αποτόλμησαν,γνωρίζοντες ότι εκεί θα ξεσκέπαζα τις βρώμικες πρακτικές και τακτικές της σάπιας διοίκησης του χώρου.
-Χώρια που το ίδιο εκείνο διάστημα-προκειμένου να με απαξιώσουν έτι περαιτέρω -τόλμησαν την αναγραφή σε φύλλο αναρρωτικής αδείας το εξής -που αποτελεί μνημείο ντροπής
-"συνιστάται στον ενδιαφερόμενο μετά το πέρας της αναρρωτικής του αδείας να παραπεμφθεί στο Δημόσιο Ψυχιατρικό Κατάστημα για την περαιτέρω διερεύνηση της ασθένειάς του."
-Θέλησαν να με βγάλουν και τρελό.
-Τους σιχάθηκα και δεν ήθελα πλέον να ακούσω για Αστυνομία.
-Κι εκεί νόμισα ότι απαλλάχθηκα απ τους ελεεινούς.
-Πέρασαν πέντε χρόνια απ την απόταξή μου,όταν ασκώντας πλέον μια νέα νόμιμη επαγγελματική δραστηριότητα-ανακαινίσεις-διακοσμήσεις καταστημάτων-έκδοση αδειών λειτουργίας καταστημάτων και άλλα συναφή θέματα,βρέθηκα εν έτει 1996 να έχω κατασκευάσει για λογαριασμό μιας Γερμανικών συμφερόντων εταιρείας κατάστημα ηλεκτρονικών παιγνίων.-Για κακή μου τύχη μία μέρα πριν την παράδοση και την αποπληρωμή μου-με το κατάστημα πανέτοιμο- υπήρξε ο Νόμος ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ,με τον οποίο απαγορευόταν του λοιπού η λειτουργία τέτοιων καταστημάτων,με τους Γερμανούς επιχειρηματίες να φεύγουν απ τη χώρα χωρίς να με αποζημιώσουν
-Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν να υποστώ οικονομική καταστροφή,μιας και η συνολική ζημία-κόστος και προβλεπόμενη αμοιβή- ανερχόταν στα 76.000.000 δραχμές.
-Έπρεπε να καλύψω και κάλυψα το σύνολο των υποχρεώσεών μου σε συνεργάτες και συνεργεία.-Χρειάστηκα 5.000.000 δραχμές για να καλύψω τις υποχρεώσεις μου,τις οποίες και πήρα από πρώην συνάδελφο-που έκανε τοκογλυφία.
-Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την ταφόπλακά μου,μιας και υπήρχε αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής της οφειλής που σε ένα χρόνο έγινε από 5...15 εκατομμύρια.
-Εξ αιτίας των απειλών σε βάρος της ζωής μου και των άλλων μελών της οικογένειάς μου αναγκάσθηκα να μετοικήσω στο Κιλκίς,στο τέλος του 1997.
-Την 3 Φεβρουαρίου 1998 έγινε απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του δανειστή μου.
-Για το γεγονός της απόπειρας έλαβα γνώση το πρωί εκείνης της μέρας απ το ραδιόφωνο.
-Τηλεφώνησα αμέσως στην παλιά μου υπηρεσία-στην περιφέρεια της οποίας έλαβε χώρα η απόπειρα-για λεπτομέρειες του συμβάντος και τότε πληροφορήθηκα απ τους εκεί συναδέλφους ότι την ώρα που μετέφεραν το θύμα-που ειρήσθω εν παρόδω είχε δεχθεί 10 σφαίρες-όταν τον ρώτησαν με ποιον είχε διαφορές, ανέφερε το άτομό μου.
-Επικοινώνησα αμέσως με τον ενεργούντα την προανάκριση και έθεσα εαυτόν στη διάθεσή τους γνωρίζοντας τους τη διεύθυνση κατοικίας μου,μιας και κανείς-ούτε καν συγγενείς γνώριζαν εξ αιτίας του φόβου των απειλών σε βάρος μας.
-Ήρθαν στο Κιλκίς κάποια στιγμή το απόγευμα-πήγαμε στο Τμήμα-πήραν καταθέσεις εμού και της συζύγου μου και έφυγαν.-Το απόγευμα της επόμενης μέρας έστειλαν δυό άτομα και μου είπαν να τους ακολουθήσω στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης,όπου τα είδα όλα στη ζωή μου από εκεί και πέρα.
-Φυσικά και είχα ακούσει για "στήσιμο" δικογραφιών,αλλά το τελευταίο πράγμα που περίμενα ήταν να το βιώσω ο ίδιος και μάλιστα από "συναδέλφους".
-Απ την πράξη αναγνώρισης κατάλαβα-απ τους δυσαναλόγων με εμένα χαρακτηριστικών-δίμετροι και "νταμάρια"- ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
-Με υπαγορεύσεις και κατευθυνόμενες ερωτήσεις προς τους αυτόπτες μάρτυρες που είχαν δει ένα μεγαλόσωμο άντρα με βαρύ βηματισμό-που φορούσε κουκούλα και μαύρο μπουφάν-έφτανα να ταυτιστώ εγώ με το δράστη όντας 68 κιλά τότε και με ύψος 1,68.
-Και να συλληφθώ ως ύποπτος δράστης της δολοφονικής απόπειρας επειδή κατά τον ενεργούντα την ανάκριση πίεζαν οι συγγενείς.
-Την επόμενη μέρα πήγα στον Εισαγγελέα κι από κει στον Ανακριτή,οι οποίοι είδαν εννοείται τη σπουδή και το στήσιμο και με άφησαν ελεύθερο με περιοριστικούς όρους.
-Και προσέξτε τώρα αυτές τις λεπτομέρειες
Η πράξη συνέβη την 3-2-1998.
-Το θύμα παρέμεινε σε αφασία και φρουρούμενος επί 12 μέρες,οπότε για καλή μου τύχη-έτσι πίστεψα τότε-συνήλθε.
-Του πήραν την πρώτη κατάθεση στις 14-2-1998 την πρώτη κατάθεση,με την οποία τους έλεγε ότι ο δράστης ήταν μια πιθαμή ψηλότερος από μένα και ότι δεν ήμουν εγώ και ότι η αναφορά στο όνομά μου το δράδυ της απόπειρας έγινε για μόνο τον λόγο ότι υπήρχε η οφειλή μου προς αυτόν.
-Τέσσερις μέρες μετά-δηλαδή την 18-2-1998 έδωσε νέα κατάθεση με το ίδιο περιεχόμενο.-Στις 22-2-1998 έδωσε νέα κατάθεση με το ίδιο και πάλι περιεχόμενο.
-Και στις 26-2-1998 σε νέα του κατάθεση-4 δηλαδή συνολικά,είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα.
-Εν τω μεταξύ και επειδή πληροφορήθηκα από συναδέλφους που συμμετείχαν στην ανάκριση ότι υπήρχαν οι καταθέσεις-τουλάχιστον οι τρείς πρώτες μέχρι εκείνη τη στιγμή που με απήλλασσαν κι επειδή δεν μπορούσα να τους συγχωρήσω, που ελαφρά τη καρδία και με περισσή σπουδή με βάπτισαν ένοχο μιας τόσο προσβλητικής πράξης,προχώρησα στη σύνταξη μιας αναφοράς προς τον Εισαγγελέα-Ανακριτή-Υπουργό Δημόσιας Τάξης-Υπουργό Δικαιοσύνης-Γ.Α.Δ.Θ.-Δ.Α.Θ.και προς την Π.Ο.Α.Σ.Υ.με ημερομηνία 20-4-1998.
-Στην 8σέλιδη αυτή αναφορά μου αυτή κατήγγειλα σε 24 σημεία τις παραλείψεις-τις υπερβολές-του ενεργήσαντος την ανάκριση Ανώτερου τότε Αξ/κού(ο οποίος συμμετείχε ως μέλος στο προ 3ετίας τότε-όντας εγώ εκτός σώματος-παραπομπή μου στο Πειθαρχικό-όπου και τιμωρήθηκα με νέα 10μηνη ΑΡΓΙΑ),απ τα οποία θα υπήρχε σίγουρα καταλογισμός ευθυνών με άσχημες συνέπειες για την καριέρα του.
-Αντίγραφο αυτής της αναφοράς-αντίτυπο της οποίας κατέχω όπως άλλωστε και το σύνολο των εγγράφων της δικογραφίας-δόθηκε στον συνάδελφο-συναγωνιστή ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΠΑΖΑΡΛΗ,ο οποίος και γνώρισε στον ενδιαφερόμενο το περιεχόμενό της.-Και τότε σκέφτηκε ο ενεργήσας την ανάκριση και υλοποίησε με τη "βοήθεια" του θύματος το "στήσιμό" μου όχι ως δράστη,μιας και αυτό καταρρίφθηκε εξ αρχής,αλλά ως...ηθικού αυτουργού,λέγοντας του πως σε αντίθετη περίπτωση θα έμπλεκαν κι οι δυό-ο ένας γι συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδή καταμήνυση και ο άλλος για κατάχρηση εξουσίας-οπότε έπρεπε με κάποιον τρόπο να με καταστήσουν αναξιόπιστο και τι καλύτερο απ αυτό,μιας και είναι σχεδόν αδύνατο να αποδείξει κάποιος τη μη συμμετοχή του σε ηθική αυτουργία,όταν μάλιστα ο άλλος ισχυρίζεται κάτι που κανείς άλλος δεν μπορεί να γνωρίζει.
-Πήρε λοιπόν-δυό μήνες ακριβώς μετά-δηλαδή την 28-4-1998 νέα κατάθεση του θύματος και χωρίς να πάνε οι προηγούμενες 4 απαλλακτικές για το άτομό μου καταθέσεις ως όφειλε στον Ανακριτή-γιατί τότε ο Ανακριτής έπρεπε να εκδώσει διάταξη αμέσως-μιας και υπάρχει υποχρέωση για την αυθωρεί και παραχρήμα υποβολή-άνευ δηλαδή καμιάς καθυστέρησης(προφανώς 2 μήνες δεν είναι αρκετοί να πάνε τρείς καταθέσεις 300μέτρα μακρύτερα).
-Στην κατάθεση αυτή έβαλε το θύμα να ισχυρισθεί ότι,"τώρα που πέρασε καιρός και συνήλθα θυμάμαι ότι ο δράστης που με πυροβόλησε μου είπε ότι τώρα ο ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ δεν σου χρωστάει τίποτε",στήνοντάς με ως...ηθικό αυτουργό,ότι δηλαδή εγώ έβαλα κάποιον να τον σκοτώσει.
-Έτσι αμέσως μετά και την λήψη της τελευταίας αυτής κατάθεσης του θύματος συνυπέβαλε και τις υπόλοιπες στον Ανακριτή,ο οποίος Ανακριτής παίρνοντας τις καταθέσεις-έχοντας το περιεχόμενο της 5ης που με κατηγορούσε ως ηθικό αυτουργό και βλέποντας ότι υπήρχε και αναφορά του Γραμματέα του Α.Τ.Κιλκίς,ότι δεν είχα παρουσιασθεί σύμφωνα με την υποχρέωση μου που απέρρεε απ τους περιοριστικούς όρους-μια ακόμη τεράστια σύμπτωση γεγονότων-μιας και ο προηγούμενος Γραμματέας του Τμήματος γνωρίζοντας όλη την εξέλιξη για την αθωότητά μου και πιστεύοντας ότι ήταν θέμα ημερών να ανασταλούν οι όροι με τη διάταξη του Ανακριτού-και πως θα μπορούσε να ξέρει για τις αλχημείες του ενεργούντος την προανάκριση-μου είχε ζητήσει και υπέγραψα σε 2 εκθέσεις παρουσίας τη μία των οποίων υπέβαλλε μετά την επιβεβαίωση ότι βρισκόμουν εκεί-πλην όταν μετατέθηκε αιφνιδιαστικά ξέχασε να ενημερώσει το νέο γραμματέα της Υπηρεσίας και εμένα-εγώ να μην το γνωρίζω-και να φαίνομαι ως μη συνεργάσιμος-να υποβάλλει ο γραμματέας αναφορά για τη μη εμφάνισή μου και να"αναγκάζεται" λοιπόν ο Ανακριτής να εκδώσει ένταλμα σύλληψης σε βάρος μου.
-Η αρχαία Ελληνική τραγωδία θέλει την κάθαρση για το τέλος.
-Που να βρω εγώ "τέλος" σε μια τόσο... καλοστημένη παγίδα.
-Με βοήθησε ο Θεός δίνοντάς μου μια λεπτομέρεια που μου εξηγούσε τι ακριβώς παίχθηκε μιας και το θύμα όταν κλήθηκε απ τον Ανακριτή να επιβεβαιώσει την τελευταία του κατάθεση,κάτι που όντως συνέβη κι αφού το θύμα είπε ότι άκουσε το δράστη της σε βάρος του επίθεσης να λέει τώρα ο ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ δεν σου χρωστάει τίποτε,να λέει στη συνέχεια σε νέα ερώτηση του Ανακριτού,ότι εξακολουθούσε να έχει βάσιμες υποψίες σε βάρος(Τσ....Κων/νο)-χωρίς να καταλάβει προφανώς ούτε κι ο Ανακριτής,πως θα μπορούσε αυτό να συμβαίνει-αν όντως το θύμα άκουσε το δράστη να λέει τα όσα το θύμα ισχυριζόταν.
-Ξεκίνησε ένας Γολγοθάς να βρώ την άκρη του νήματος;-εγκαταλείποντας σπίτι-δουλειά-τα πάντα-κρυπτόμενος μιας και εκκρεμούσε σε βάρος μου το ένταλμα.Και φυσικά εξακολουθούσε ο κίνδυνος των απειλών για τη ζωή μου απ το."θύμα'.
-Και αφού οι Αρχές του Κράτους όχι απλά δεν μου στάθηκαν,αλλά με "έστησαν" πάλεψα ο ίδιος και κατάφερα συλλέγοντας τα απαιτούμενα στοιχεία να απαλλαγώ τελικά με δικαστικό βούλευμα.
-Με το θύμα να παρουσιάζεται αυτοβούλως μετά τη συνάντηση που είχα μαζί του στο δικαστικό Συμβούλιο-αναλαμβάνοντας μάλιστα την ευθύνη της ψευδούς αναφοράς για τον ισχυρισμό του.
-Απαλάχθηκα λοιπόν τις ευθύνες και μόνο,μιας και οι συνέπειες εκείνης της περιπέτειας δεν θα σβήσουν ποτέ και αποτελούν το λόγο της διάλυσης της οικογένειάς μου.
-Τους συμμετασχόντες σε εκείνη την ιστορία τους άφησα στη κρίση του θεού.
-Ο ενεργήσας την ανάκριση πέθανε και δεν θα πω πως χάρηκα γι αυτό-ποτέ δεν θα ευχόμουν το θάνατο κανενός ακόμη κι αν μου έκανε τεράστιο κακό.
-Τους υπόλοιπους θα μπορούσα να τους καταστρέψω ενδεχόμενα καριέρες και σπίτια με μέτρα σε βάρος τους μιας και οι ευθύνες τους αναδείχθηκαν με τις παραδοχές του Βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών.
-Δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου να βλάψει συναδέλφους που με αδίκησαν μεν πλην δεν είχα τις αποδειξεις ότι το έκαναν με δόλο ή από πρόθεση,πέραν του επικεφαλής της προανάκρισης.
-Η συγκεκριμένη ιστορία έβαλε ουσιαστικά ταφόπλακα στην οποιαδήποτε επαγγελματική μου δραστηριότητα στο χώρο της κατασκευής και της δημιουργίας.
-Όσο εξελισσόταν αυτά,χωρίς ουδεμιά παρέμβασή μου υπήρξε η πρωτοβουλία από πλευράς του Δημήτρη ΚΥΡΙΑΖΙΔΗ για την αποκατάστασή μου ως αδίκως διωχθέντα για ση συνδικαλιστική μου δράση.
-Είχα παραληφθεί απ τις ευεργετικές διατάξεις που είχαν υπάρξει για όλους τους άλλους με τη νομιμοποίηση του συνδικαλισμού γιατί βρέθηκα τόσο εγώ όσο κι ο Κώστας ΣΥΓΚΟΥΝΗΣ όπως κι ο Γιάννης ΚΩΤΣΗΣ εκτός Σώματος και οι τότε συνδικαλιστές υπό τον Δήμο ΓΟΓΟΛΟ δεν θέλησαν να συμπεριληφθούμε στις ευεργετικές διατάξεις για τους εμφανείς στους γνωρίζοντες λόγους-κι επειδή κάποιοι δεν τους γνωρίζουν αυτούς τους λόγους, ήταν ο φόβος της θέσης του Προέδρου της Π.Ο.ΑΣ.Υ.την οποία λογικό ήταν να διεκδικώ σε μια ενδεχόμενη επάνοδόμου μιας και το συνδικαλιστικό μου επίπεδο και βάρος το άφηνε ως το πιθανότερο ενδεχόμενο, μιας και ήμουν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους πεποιθήσεων.
-Η περίπτωση αφορούσε μόνο εμένα πλην απαίτησα να συμπεριληφθούν στις ίδιες διατάξεις και οι προερχόμενοι απ την Ε.Κ.Α. οι μακαρίτες πλέον Κώστας ΣΥΓΚΟΥΝΗΣ και Γιάννης ΚΩΤΣΗΣ.
-Προς τιμήν του ο Δημήτρης ΚΥΡΙΑΖΙΔΗΣ τους περιέλαβε κι αυτούς,βεβαιώνοντας ότι είχαν υποστεί κι αυτοί συνδικαλιστές διώξεις,παρέχοντας τις σχετικές βεβαιώσεις για να δικαιούνται να υπαχθούν στις διατάξεις του νέου Νόμου.
-Προσφύγαμε λοιπόν άπαντες στα Πειθαρχικά Συμβούλια,όπου και κατέπεσαν οι αποφάσεις των Αποτάξεών μας.
-Μου χορηγήθηκαν(στα χαρτιά)μισθολογικές και άλλες προαγωγές κι ενώ περιμέναμε όλοι την χορήγηση των κανονικών μας συντάξεων,ποτέ αυτό δεν κατέστη εφικτό.
-Και η αιτία βρίσκεται και πάλι σε" συναδέλφους" των Επιτελείων.
-Που "εκμαίευσαν¨" και πήραν συναίνεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους,ότι οι διατάξεις του συγκεκριμένου Νόμου δεν ήταν συνταξιοδοτικού περιεχομένου,πράγμα άτοπο ψευδές και κακόβουλο,μιας και αυτό που ήθελαν να διασφαλίσουν ήταν και είναι η προστασία όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση της παράνομης δίωξής μας,η οποία επιφέρει ευθύνες για τον κάθε υπεύθυνο υπάλληλο,όταν η ευθύνη του ζημιώνει το Κράτος με πάνω από 120.000 ευρώ και μάλιστα τεκμηριώνει και κατηγορίες κακουργημάτων,μιας και η παραγραφή τους ως τέτοια ακόμη αργεί.
-Όταν ο Νόμος ορίζει ότι ο εκτός Υπηρεσίας χρόνος για τους διωχθέντες λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας και οι χαρτογιακάδες των Επιτελείων ισχυρίζονται ότι όλα έγιναν για τη διοικητική και μόνο αποκατάσταση,τι μπορείς να κάνεις,όταν ως υπάλληλοι καταργούν στην πράξη το Νομοθέτη και κάνουν κενές περιεχομένου διατάξεις νόμου που υποτίθεται σκοπεύει στην αποκατάσταση μιας αδικίας.
-Και συνεχίζει ο Γολγοθάς.
-Υποσχέσεις Υπουργών-Γενικών Γραμματέων-παραστάσεις-κείμενα--προσφυγές-αιτήσεις κατι τόσα άλλα.
-Με το συνήγορο του πολίτη να εμπλέκεται και να παρακαλάει ουσιαστικά τον Ε.Φ.Κ.Α.να εφαρμόσει το Νόμο και να μου αποδώσει το δίκιο μου εξ αιτίας των άδικων και καταχρηστικών αρχικών μου διώξεων που κατέπεσαν εξ αιτίας της προσπάθειάς μου για την καλυτέρευση των εργασιακών και άλλων δεδομένων των συναδέλφων μου.
-Και έχουμε και τα παιχνίδια ορισμένων στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.
-Που τόλμησε να μας βγάλει (εμένα τον Γιάννη ΚΩΤΣΗ και τον Κώστα ΣΥΓΚΟΥΝΗ),απ τη λίστα απ των θεσμικών αιτημάτων του κλάδου,-και μάλιστα πρώτο-όπως ανελλιπώς γινόταν επί 10ετίες,ως αδίκως διωχθέντων και μηδέποτε αποκατασταθέντων Πρωτοπόρων του Αστυνομικού Συνδικαλισμού.
-Να μου επιτίθενται προσωπικά με κάθε τρόπο και κάθε μέσο.
-Να προσπαθούν να με απαξιώσουν στα μάτια των συναδέλφων-της Διοίκησης αλλά και της Πολιτικής Ηγεσίας.
-Με την Π.Ο.Α.Σ.Α μέχρι πρότινος να μου φέρεται απρεπώς.
-Με τα πισωγυρίσματα και τις τσιριμονιές μελών του Δ.Σ.της σαν μικρά παιδάκια που είναι,μιας και κανείς τους δεν άντεξε και δεν αντέχει στην κριτική μου.
-Που μπορεί να είναι σκληρή,αλλά είναι πάντα δίκαη.
-Και να μαθαίνω εσχάτως ότι μέλος του Δ.Σ.της.-Αναφέρθηκε σε πιστολέρο ΚΕΛΕΣΙΔΗ.
-Και να συνδέει το γεγονός της αποκατάτασής μου,με συλλογιστική ...αχταρμά-κι εννοείται πως εγώ γνωρίζω τα γιατί της όποιας του άρνησης-αν και ποτέ δεν θα ήθελα καμιά αποκατάσταση με τη βοήθεια του συγκεκριμένου.
-Ντρέπεται τελικά κάποιος απ όλους σας?
-Είναι συμπεριφορά ευεργετηθέντων αυτή, προς ένα αδιαμφισβήτητο ευεργέτη τους?
-Που θυσίασα ολόκληρη τη ζωή μου προσπαθώντας να μάθετε να σκέφτεσθε και να λειτουργείτε δημοκρατικά-δίκαια και καθαρά-όπως άλλωστε αρμόζει σε ένα ένστολο υπάλληλο.