«Με τη συνδρομή της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών» - Γράφει ο Εμμανουήλ Παλαιγεωργίου

Για άλλη μια φορά μια μεγάλη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ. στον αγώνα για την καταπολέμηση του εγκλήματος είχε «…τη συνδρομή της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών…» σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του κ. Αρχηγού. 

Για άλλη μια φορά σε επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. για υπόθεση τονίζεται ότι «…καίριο ρόλο διαδραμάτισε και η συνδρομή του επιστημονικού προσωπικού της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, που κλήθηκε να εξετάσει και να διενεργήσει συγκριτικές εξετάσεις σε πλήθος πειστηρίων και ευρημάτων.

Για άλλη μια φορά το προσωπικό και ο Διευθυντής της ΔΕΕ παλεύουν κυριολεκτικά να ανταπεξέλθουν στις τρομακτικές απαιτήσεις των σύγχρονων μορφών εγκλήματος και τα καταφέρνουν!

Ως πότε όμως…

Η ΔΕΕ δυστυχώς τα τελευταία χρόνια αντί να ενισχύεται, αποδυναμώνεται διαρκώς.

Οι τελευταίες προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού ειδικών καθηκόντων εγκληματολογικών εργαστηρίων, πραγματοποιήθηκαν το 2012. Ενώ έκτοτε αρκετοί αποχώρησαν ένεκα συνταξιοδότησης και άλλοι αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό ή μη. Αυτή τη στιγμή εξειδικευμένα στελέχη απασχολούνται με αλλότρια προς τον σκοπό της υπηρεσίας καθήκοντα, όπως στη φύλαξη των εγκαταστάσεων της, στο να ενισχύσουν τις υπηρεσίες του αεροδρομίου και να εκτελούν μέτρα τάξης. 

Ταυτόχρονα κάποιοι απλά μεταφέρουν την οργανική τους θέση και συνεχίζουν αποσπασμένοι σε υπηρεσίες που τυγχάνουν επιδομάτων. Με λίγα λόγια, άλλη μια υποστελεχωμένη υπηρεσία..

Η πλειονότητα όσων έχουν απομείνει διαθέτουν τουλάχιστον ένα πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών, βάση του οποίου έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να μπορέσουν να ασκήσουν τα καθήκοντα τους. Και ενώ ίσως κάποιοι φαντάζονται διάφορα για τις αμοιβές του ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού, ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας. Όσους τίτλους σπουδών και αν έχει κάποιος ή μεταπτυχιακά ή ακόμα και αν είναι κάτοχος διδακτορικού, ουδεμία επιπρόσθετη απολαβή έχει. Το οξύμωρο αυτό συμβαίνει μόνο για τους ένστολους. 

Σε οιαδήποτε υπηρεσία του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα, τα πράγματα όπως γνωρίζετε είναι εντελώς διαφορετικά. Όμως η "ιδιαίτερη" αντιμετώπιση των ένστολων δε σταματά εδώ. Κατά την απογραφή τους στις καταστάσεις των δημοσίων υπαλλήλων, ανεξάρτητα των τίτλων σπουδών που κατέχουν, αν προέρχονται από την σχολή αστυφυλάκων, δηλώνονται υποχρεωτικά ως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Απίστευτο και όμως αληθινό. Γιατί; Διότι και εδώ ισχύει το πάμε και όπου βγει....

Δεν πρέπει να αμελούμε ότι για να γίνει επεξεργασία των πειστηρίων, ώστε να ανευρεθούν τα ζητούμενα που θα οδηγήσουν στην ταύτιση των υπόπτων ευρήματα, απαιτείται η χρήση αντιδραστηρίων και μεθόδων που ενέχουν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Άλλωστε για τον λόγο αυτό έχει θεσπιστεί ανθυγιεινό επίδομα για τις ίδιες ειδικότητες σε αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Όμως πως θα σας φαινόταν το παράδοξο αν στο ίδιο το υπουργείο προστασίας του πολίτη, ο χημικός που ανήκει στο πολιτικό προσωπικό λαμβάνει αυτό το επίδομα και ο χημικός που είναι αστυνομικός και εργάζεται στον ίδιο χώρο, χρησιμοποιεί τα ίδια αντιδραστήρια, κάνει την ίδια ακριβώς δουλειά με απλά λόγια και δεν το λαμβάνει.

Γιατί ο αστυνομικός δεν τυγχάνει αντίστοιχης επιδοματικής πολιτικής; Διότι και εδώ ισχύει το πάμε και όπου βγει....

Τι και αν η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας; Τι και αν η ισότητα είναι μία από τις σημαντικότερες αρχές του συντάγματος; Όταν έχουμε να εξετάσουμε τα δικαιώματα των ένστολων, τα αντιμετωπίζουμε με ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστα τρόπο. Πολίτες δύο ταχυτήτων. Γιατί; Διότι και εδώ ισχύει το πάμε και όπου βγει.... Εξάλλου τι θα κάνουν; Αν θέλουν ας διαθέσουν τον πενιχρό μισθό τους στους δικηγόρους, για ένα χρονοβόρο δικαστικό αγώνα, μήπως και κάποια στιγμή δικαιωθούν.

Εδώ ίσως κάποιος αναρωτηθεί δεν έχουν στο σώμα κάποια νομική υπηρεσία, ώστε να μεριμνήσει για την επίλυση αυτών των θεμάτων; Φυσικά και έχουμε και απαρτίζεται από άψογα καταρτισμένα στο γνωστικό αντικείμενο της νομικής επιστήμης προσωπικό. Δεν θα μπορούσαν αυτοί μεταξύ των άλλων καθηκόντων τους να μεριμνούν και για τη σύνταξη των απαραίτητων προτάσεων ή /και σχεδίων νόμου, ώστε να υπάρχει εναρμονισμός των διατάξεων και ίση αντιμετώπιση των εργαζομένων; Φυσικά και θα μπορούσαν και έχουν το γνωστικό υπόβαθρο να το πράξουν. Γιατί δεν; Διότι και εδώ ισχύει το πάμε και όπου βγει....

Όπως ομόφωνα διακηρύξαμε και στο ετήσιο συνδικαλιστικό συνέδριο μας, φτάνει πια το πάμε και όπου βγει.... είναι ανάγκη των καιρών να ισχύσει το πάμε όπως πρέπει. Διότι δεν θα αποτελούσε γλωσσικό ατόπημα αν κάποιος περιέγραφε με τον όρο απαξίωση, τον τρόπο αντιμετώπισης του ανωτέρου αστυνομικού προσωπικού.

Μήπως κατά αυτόν τον τρόπο απαξιώνουμε και το λειτούργημα που αυτοί επιτελούν; Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η μόρφωση συμβάλει στην ανάπτυξη της νοημοσύνης. Μήπως γι αυτό δε δίνονται κίνητρα για την μορφωτική αναβάθμιση του προσωπικού;

Ας αναγνωριστεί επιτέλους η τεράστια συμβολή της ΔΕΕ στη διασφάλιση της έννομης τάξης, στην απονομή δικαιοσύνης και στο αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Στην πράξη η ΔΕΕ δεν είναι υπηρεσία γραφείου. Είναι μάχιμη υπηρεσία αιχμής και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Άραγε μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ιδιαίτερα στα πλαίσια της πολυδιαφημιζόμενης επικείμενης αναδιοργάνωσης του σώματος, να υπάρξει και κάποιου είδους μέριμνα για τα αιτούμενα, από το λεγόμενο αλλά όχι αντιμετωπιζόμενο επιστημονικό προσωπικό του Ελληνικού CSI.

Σας γνώρισα τα δεδομένα. Τα συμπεράσματα δικά σας.......

Καλή Ανάσταση.

Προσωπική και ευελπιστώ και υπηρεσιακή

PhDc ΠΑΛΑΙΓΕΩΡΓΙΟΥ Εμμανουήλ MSc MD

Αστυνόμος Β’

Μέλος του ΔΣ της ΕΝΑΞΙΑ

ΥΓ. Για την ακαδημαϊκή κοινότητα, διότι στην Ελληνική Αστυνομία αν και κάτοχος δύο βασικών τίτλων σπουδών, ενός μεταπτυχιακού στην Ιατρική Αθηνών και υποψήφιος διδάκτωρ στο ΕΜΠ, δηλώνομαι στην απογραφή προσωπικού και αμείβομαι ως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (κατηγορία Β).