Του Πάκου Δημοσθένη, Προέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Α.Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών «Σύγχρονη Αστυνομία»
Να σταματήσουμε να λειτουργούμε ως «ιερατείο»
Το προηγούμενο άρθρο μου στη «Σύγχρονη Αστυνομία» είχε τίτλο «ο κύβος ερρίφθη, η νέα αρχή είναι επιβεβλημένη». Η αρχή έγινε με την εκλογή εννιά συναδέλφων στο Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ο.ΑΣ.Υ. οι οποίοι ήταν υποψήφιοι κόντρα σε όλους και σε όλα, κυρίως όμως ενάντια σε μια παγιωμένη νοοτροπία για το τι είναι και το πώς πρέπει να λειτουργεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό το τελευταίο αποτελεί και το βασικότερο πρόβλημά μας στη σχέση μας με τους συναδέλφους. Παρόλο που σε όλες τις Ενώσεις ανά την Ελλάδα η συμμετοχή στις εκλογές είναι υψηλή, οι λέξεις συνδικαλισμός και συνδικαλιστής πολλές φορές και σε πολλούς συναδέλφους δημιουργούν αρνητική αύρα.
Ο λόγος είναι απλός. Πέραν από το στόχο των διεκδικήσεων και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε, επιβάλλεται άμεσα να προάγουμε εξωστρέφεια και να συνδεθούμε ψυχικά με τα μέλη μας, κοινωνώντας τους τις διαδικασίες υπό τις οποίες λειτουργούν τα Σωματεία, ούτως ώστε να έχουν και γνώμη και άποψη και να σταματήσουν να μας θεωρούν ως το γρήγορο τηλέφωνο μόνο για ρουσφέτι!
Κυρίως όμως πρέπει να σταματήσει η Ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος να λειτουργεί ως ΙΕΡΑΤΕΙΟ με διαδικασίες εν κρυπτώ, με διεκδικήσεις που δεν επικοινωνούνται στα μέλη και που πολλές φορές δεν τις ασπάζονται τα μέλη. Κοντολογίς, να σταματήσουμε να λειτουργούμε πίσω από κλειστές πόρτες. Στα χρόνια που έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών το προσπάθησα, αλλά είναι δεδομένο ότι δεν το έχω καταφέρει στο βαθμό που επιδίωκα.
Πλέον όμως, με τη νέα αρχή που έγινε και παρά το δύσκολο και ανηφορικό δρόμο, τόσο εγώ όσο και οι συναγωνιστές μου, απελευθερωμένοι από βαρίδια και κακές νοοτροπίες του παρελθόντος, έχουμε τη θέληση να φέρουμε το Σωματείο όσο πιο κοντά γίνεται στους αστυνομικούς, ώστε οι διεκδικήσεις μας να είναι ρεαλιστικές και σύμφωνα με τις ανάγκες αυτών που εκπροσωπούμε, κυριότερα όμως να μπορέσουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την ταμπέλα του κακού συνδικαλιστή η οποία δεν μας αξίζει, καθώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Είμαι βέβαιος ότι θα κάνουμε τη διαφορά συγκριτικά με την παρούσα συνδικαλιστική εκπροσώπηση, αφού του αστυνομικού προσωπικού ούτε του αρμόζει, ούτε του αξίζει να ζει και να εργάζεται κάτω από αυτές τις συνθήκες. Θα δείξουμε σε όλους ποιοι είναι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται για τον Έλληνα Αστυνομικό και αγωνίζονται για τις διεκδικήσεις του και ποιοι λειτουργούν ως ελίτ και ιερατείο, με αποτέλεσμα οι διεκδικήσεις να πέφτουν -ως συνήθως- στο κενό.
0 Σχόλια