Αγγελική Καρδαρά: Η σιωπή δεν θα “σπάσει” θυσιάζοντας την αξιοπρέπεια των γυναικών!

Τώρα που έγινε ευρέως γνωστός ο όρος “τεκμήριο της αθωότητας”, εύκολα παρατηρούμε ότι χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα για την κατάφωρη παραβίαση της αξιοπρέπειας του ατόμου! Πόσο βολικό τελικά να χρησιμοποιούμε τις λέξεις, κατά το δοκούν!

Ο σεβασμός στο τεκμήριο της αθωότητας δεν συνεπάγεται, σε καμία περίπτωση, διαπόμπευση και εξευτελισμό της άλλης πλευράς. Τελικά το μήνυμα των ημερών προς τις γυναίκες που επιθυμούν να προχωρήσουν σε μία καταγγελία για ένα βίαιο σε βάρος τους έγκλημα καλλιεργείται σε ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας, για το οποίο χρόνια τώρα δίνονται αγώνες και από την επιστημονική κοινότητα για να σπάσει.

Ποιο είναι λοιπόν το “μήνυμα των ημερών;”

“Σπάσε μεν τη σιωπή, αλλά οι αυτόκλητοι δικαστές των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα κρίνουν αν είσαι θύμα, ή “φερόμενο ως θύμα”, μέχρι να τελεσιδικήσει η δικαιοσύνη θα σε ξεσκίσουν ως “ξεδιάντροπη, ανήθικη, εκδικητική, ζηλιάρα”, αλλά στο τέλος της ημέρας μπορεί και να ειπωθεί “μα ήταν σοβαρό κορίτσι”. Έτσι, για να υπάρχει και το αντιστάθμισμα..

Τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας έχουν μία ιδιαίτερη “πτυχή”. Θεωρούνται από τα πιο ειδεχθή, γιατί ακόμα κι αν δεν οδηγήσουν στον θάνατο του θύματος καταρρακώνουν την ατομική αξιοπρέπεια, τραυματίζοντας την ψυχή του ατόμου. Και ναι, ακόμα και οι “γοητευτικοί (στην εμφάνιση, να το ξεχωρίζουμε από τη γοητεία της προσωπικότητας) μπορεί να διαπράξουν τόσο βάναυσα εγκλήματα και ναι, εμείς οι γυναίκες έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να μη γοητευόμαστε από έναν όμορφο άντρα και να μην επιθυμούμε να έχουμε καμία απολύτως σχέση μαζί του! Δηλαδή ας ξεκινήσουμε από τα βασικά….

Συνεπώς, σε κάθε καταγγελία αυτών των εγκλημάτων, για την ουσία των οποίων τα μόνα αρμόδια όργανα για να αποφανθούν είναι ασφαλώς τα Δικαστήρια και κανένας άλλος, απαιτείται από τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας μία μόνο λέξη (η οποία ίσως έχει μία σημασία να αναφερθεί ότι ακόμα και στον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού, στη “γλώσσα της φυλακής” έχει ιδιαίτερη αξία) και αναφέρομαι στη λέξη: ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Με κεφαλαία μάλιστα γράμματα. Ασφαλώς και οι δικαστικές αποφάσεις, σε ένα δεύτερο επίπεδο, θα δώσουν το έναυσμα για πιο ουσιαστικό προβληματισμό από όλες και όλους μας.

Στο τέλος αυτών των ημερών, αισθάνομαι ντροπή από τη μία με τον τρόπο που οι λέξεις χρησιμοποιούνται, γιατί κάποιες λέξεις εκφράζουν βαθιές κοινωνικές παθογένειες, κοινωνικά στερεότυπα και εγκληματικούς μύθους. Υπάρχουν όμως και άλλες λέξεις που μπορούν να τις αντικρούσουν με δύναμη. Ωστόσο κρίνω ότι είναι υποχρέωσή μας να τοποθετηθούμε και σε επιστημονικό επίπεδο και σε ανθρώπινο επίπεδο, ως γυναίκες, ως μητέρες, ως ενεργά μέλη της κοινωνίας. Η μόνη μου ελπίδα είναι πλέον στη νέα γενιά, να τα αλλάξει όλα και να ανοίξει δρόμους για ένα καλύτερο αύριο!

Ναι, η “σιωπή κάποτε να σπάσει” από όλη την κοινωνία, αλλά όχι με θυσία τη γυναικεία αξιοπρέπεια, σε αυτό το σκέλος θα αντισταθούμε σθεναρά!!

Πηγή: aggelikikardara.wordpress.com