Τί μέλλον θα δώσουμε στον αστυνομικό;

Η τοποθέτηση του Χρήστου Παργινού,Αντιπροσώπου Ιωαννίνων στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.

Συναδέλφισσες,συνάδελφοι,

Με αφορμή όσα ειπώθηκαν στην αίθουσα κατά την πρώτη αυτή ημέρα του συνεδρίου είναι πραγματικά λυπηρό να πολιτικοποιείται ο συνδικαλισμός με γενικές και αόριστες τοποθετήσεις.

Είναι κρίμα να πολιτικοποιείται από κάποιους ο συνδικαλιστικός μας φορέας, η Π.Ο.ΑΣ.Υ.

Οι τοποθετήσεις μας πρέπει να είναι καθαρά συνδικαλιστικές και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φέρουν πολιτικό μανδύα.

Θελώ να επισημάνω το επίκαιρο και επιτυχημένο σύνθημα του συνεδρίου μας,μας ας το δούμε και λίγο πιο ενδελεχώς.

Το διακύβευμα των συνδικαλιστικών μας αγώνων δεν είναι άλλο απο την διασφάλιση όλων εκείνων των εργασιακών δικαιωμάτων που θα εξασφαλίζουν ένα βιώσιμο και αξιοπρεπές μέλλον για τον ΄Ελληνα Αστυνομικό,σε μια συνολική προσέγγιση αρχόμενης από το νεοεισερχόμενο στις Αστυνομικές Ακαδημίες Αστυνομικό,τον εν ενεργεία και εν τέλει τον Αστυνομικό που πλησιάζει στο κατώφλι της σύνταξης.

Και εδώ η Ομοσπονδία μας δηλώνει παρούσα με έργα και με πράξεις.

Είναι υποχρεωσή μας να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και να αγωνιστούμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε, ώστε να εγγυηθούμε ένα ασφαλές παρόν και ένα ακόμη ασφαλέστερο μέλλον για τον Αστυνομικό συναδελφό μας.

Η πραγματικότητα είναι ότι διανύουμε μια μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης κατά την οποία οι αποδοχές του Έλληνα Αστυνομικού συρρικνώθηκαν σημαντικά.

Με έναν πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα, που έχει άμεσο αντίκτυπο στο διαθέσιμο εισόδημα και που επιδεινώνει την ήδη άσχημη οικονομική πραγματικότητα και ανάγεται πλέον σε μείζον κοινωνικό ζήτημα.

Διανύουμε επιπρόσθετα, μια μακρά περίοδο υποσχέσεων όσον αφορά σε οικονομικές απολαβές οι οποίες δεν θα λύσουν το πρόβλημα της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει το πλήθος των συναδέλφων αλλά θα αποτελέσει μια βραχεία λύση.

Φαίνεται ότι είμαστε πιο κοντά από ποτέ άλλοτε,στην ικανοποίηση του αιτήματος μας για την αναγνώριση του επικινδύνου της εργασίας.

Αίτημα που αποτελεί την σημαία των διεκδικήσεων μας και αν μη τι άλλο το χρωστά η πολιτεία σε εκείνους που φροντίζουν και διαφυλλατούν το αγαθό της ασφάλειας με κίνδυνο της ζωής τους.

Και εδώ η παρέμβαση της Ομοσπονδίας μας για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι,με την σύσταση φορέα και την πραγματοποιούμενη σχετική μελέτη, ήταν καταλυτική για την εξεύρεση λύσης σε αυτό το χρονίζον ζήτημα.

Επιπρόσθετα, όπως αναφέρθηκε και από τον νομικό μας σύμβουλο,θα πρέπει να εξετάσουμε μεταξύ των άλλων και τη δημιουργία ενός νέου πλαίσιου αιτημάτων και διεκδικήσεων στο άμεσο μέλλον, που θα αφορά σε πραγματικές αυξήσεις μισθών σύμφωνα και με το κόστος ζωής.

Και όπως αναφέρθηκε σχετικά σε έτερη τοποθέτηση κατά την διάρκεια των εργασιών, τα 25 χρόνια υπηρεσίας έγιναν 40 με τις επακόλουθες υποχρεώσεις να αυξάνονται και από την άλλη τα δικαιωματά μας να ακολουθούν πορεία δυσανάλογη της επιμήκυνσης του πραγματικού χρόνου υπηρεσίας.

Προχωρώντας παρακάτω,

μιλάμε για ένα μισθολόγιο που αποτελεί μια βάση αλλά και που ποτέ δεν αντανακλάστηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές για τους ένστολους και που μιλούσε για επιστροφή των μισθών στα επίπεδα του Αυγούστου του 2012.

Ένα φτωχολόγιο που εμπεριέχει μισθολογικές αδικίες,με αρκετές προχειρότητες,ένα μισθολόγιο που γράφτηκε στο πόδι και που μας κρατάει δέσμιους σε μια μακρόχρονη στασιμότητα και οδηγεί σε συντάξεις πείνας και εξαθλίωσης.

Αλλά τουλάχιστον έχουμε μια βάση συζήτησης και ένα πλαίσιο για διερευνητικές συνομιλίες και διορθώσεις,πράγμα που αποτελεί ακόμη μία κατάκτηση του συνδικαλιστικού μας κινήματος.

Και αναρωτιέμαι ποιος ο ρόλος ο δικός μας ; Όλων εμάς που οι συνάδελφοι μας εμπιστεύτηκαν να υπεραστιστούμε τα δικαιωματά τους ;

Σίγουρα έχουν γίνει πολλά,αλλά μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα,σε ότι αφορά την διάθεση για προσφορά στα κοινά,αγωνιστικότητα και γροθιά στο μαχαίρι που πρέπει να δώσουμε για ένα καλύτερο αύριο .

Οι πιο πολλοί από εμάς θα ανεβάσουν μια φωτογραφία τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δηλώσούν το παρών και θα εξαφανιστούν.

Αύριο ως δια μαγείας,η αίθουσα θα γεμίσει ξαφνικά από χειροκροτητές και κομπάρσους σε μια παρωδία προς τέρψιν οφθαλμών,παρόντων των επίσημων προσκεκλημένων.

Ας αναλογιστούμε όλοι ότι οφείλουμε στους συναδέλφους και δεν μας οφείλουν.

Τελειώνοντας, οφείλουμε να τοποθετήσουμε ψηλά στην ιεραρχία των αιτημάτων μας το επίδομα παραμεθορίου,που αφορά σε περιοχές που διέπονται από ειδικό καθεστώς λόγω και της γεωγραφικής τους θέσης.

Είναι ένα πάγιο δίκαιο αίτημα και αποτελεί το επόμενο μεγάλο στοίχημα για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι αγώνες και οι διεκδικήσεις δεν σταματούν εδώ.

Σχεδιάζουμε το μέλλον για εμάς και την κοινωνία,όλοι μαζί.

Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στους συναδέλφους.