Γελούσαμα παλιότερα με κάποιους γιαπωνέζους εργαζόμενους που… απεργούσαν δουλεύοντας. Φορούσαν στραβά το καπέλο στο κεφάλι τους ή έδεναν στο μπράτσο μια κορδέλα που έγραφε «απεργός». Ηταν η λατρεία των καπιταλιστών-εργοδοτών σε όλο τον κόσμο. Τους έφερναν ως παράδειγμα: «Να απεργήσετε, δεν λέμε να μην απεργήσετε, αλλά να το κάνετε σαν τους Γιαπωνέζους. Διότι η δουλειά δεν πρέπει να πηγαίνει πίσω, το τρένο της ανάπτυξης δεν μπορεί να περιμένει. Μόνο όταν δεν χάνεται ούτε μία εργατοώρα μπορεί να πάει καλά η επιχείρηση και μόνο όταν πηγαίνει καλά η επιχείρηση μπορούν να ικανοποιούνται και οι εργαζόμενοι». Στον υπόλοιπο κόσμο αυτό, βέβαια, έγινε ανέκδοτο: «Απεργείς σαν γιαπωνέζος», δηλαδή δεν απεργείς.
Τα θυμηθήκαμε όλ’ αυτά διαβάζοντας την προχθεσινή ανακοίνωση του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου, με την οποία οι διοικούντες (στη συντριπτική πλειοψηφία τους διορισμένοι από το υπουργείο Πολιτισμού) «εξέφρασαν στα συντονιστικά όργανα των καταλήψεων την άποψη ότι η διεκδίκηση των αιτημάτων τους θα ήταν πλέον περισσότερο αποτελεσματική και αμοιβαία επωφελής, με το Εθνικό Θέατρο και τις σκηνές του ανοικτά»! Και τους κάλεσαν «και δημοσίως να εξετάσουν άλλες μορφές δράσης»! Το καπελάκι στραβά, παιδιά…
Οποιος/α έχει ελάχιστη συνδικαλιστική πείρα αντιλαμβάνεται πως έτσι και οι καταλήψεις σταματήσουν, οι αγωνιζόμενοι σπουδαστές και καλλιτέχνες θα μετατραπούν σε… γιαπωνέζους εργαζόμενους. Θα τους χτυπάει φιλικά στην πλάτη ο κάθε παραγοντίσκος, θα εκφράζει… κατανόηση στα αιτήματά τους και θα προσπερνά κρύβοντας με δυσκολία ένα ειρωνικό χαμόγελο. Οι καταλήψεις είναι η δύναμη του αγώνα και αυτό το ξέρουν καλά και οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες και η κυβέρνηση Μητσοτάκη και αυτοί που παριστάνουν τους φίλους λειτουργώντας σαν δούρειος ίππος της κυβέρνησης. Αν δεν υπήρχαν οι καταλήψεις, δε θα υπήρχαν όλα τα υπόλοιπα.
Στις 10 Φλεβάρη, χαρακτηρίσαμε λαγό της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου. Γράφαμε τότε:
Με μια πολύ ύπουλη ανακοίνωση, που χτυπά «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», το ΔΣ του Εθνικού ουσιαστικά καλεί τους καλλιτέχνες σε υποχώρηση. Καλεί σε υποχώρηση, τώρα που αυτοί πρέπει να δείξουν αντοχή και αποφασιστικότητα, για να καμφθεί η κυβέρνηση, που είναι πανικόβλητη και απονομιμοποιημένη στα μάτια όχι μόνο του καλλιτεχνικού κόσμου, αλλά και ολόκληρης της εργαζόμενης κοινωνίας.
Εκεί ακριβώς παραπέμπουν οι αναφορές για «αποκλιμάκωση της φόρτισης» και για «διάλογο» με τους καλλιτέχνες και σπουδαστές που κατέλαβαν την κεντρική σκηνή του Εθνικού (κτίριο Τσίλερ) και το Rex. Φοβούνται κλιμάκωση του αγώνα και εξάπλωση των καταλήψεων, στις οποίες εμβληματικό ρόλο έχει η κατάληψη του Εθνικού Θεάτρου.
Το ΔΣ δεν διστάζει να εκτοξεύσει και ευθεία απειλή κατά των καταληψιών, την οποία αφήνει να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια τους, υπονοώντας ότι μπορεί να μπει στη διαδικασία να καλέσει ακόμη και τις δυνάμεις καταστολής: «Οσο η μορφή της παραμένει ειρηνική (σ.σ. της κατάληψης), το Εθνικό Θέατρο κρίνει ορθό να μην διαρρήξει την ενότητα της θεατρικής κοινότητας με οποιαδήποτε ενέργεια».
Τώρα, οι ίδιοι άνθρωποι (σε σχέση με την προηγούμενη ανακοίνωση δεν υπογράφει η ηθοποιός Υρώ Μανέ) κάνουν ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας ανοιχτά την εγκατάλειψη των καταλήψεων. Το ζητούν αυτό στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα. Οταν έχει ξεσκεπαστεί η κυβέρνηση, όταν έχει καταρρεύσει η προσπάθεια να κοροϊδέψουν τον καλλιτεχνικό κόσμο με το προσχέδιο ΚΥΑ των Γιατρομανωλάκη-Γεραπετρίτη, όταν ο αγώνας εντείνεται με νέες καταλήψεις, όπως οι τριήμερες στο ΚΘΒΕ και η κατάληψη του Ολύμπια.
Δεν προχωρούν ανοιχτά σε απειλές, αλλά… αγκαλιάζουν στοργικά τους σπουδαστές. Μόνο που αυτό είναι το αγκάλιασμα του πύθωνα. Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση του ΔΣ και του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού για να φανεί καθαρά πόσο ύπουλα κινούνται.
H ανακοίνωση του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου
Το Διοικητικό Συμβούλιο και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου ανέλαβαν σήμερα πρωτοβουλία συνάντησης με τα συντονιστικά όργανα των καταλήψεων που εξελίσσονται στα κτήριά του. Κατά τη συζήτηση, τα όργανα του Εθνικού Θεάτρου επανέλαβαν τις θέσεις τους, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί στην από 09.02.2023 ανακοίνωσή τους, και κατέστησαν σαφή την προσήλωσή τους στην ανάγκη εξεύρεσης νομοθετικών λύσεων προς την κατεύθυνση αυτόνομης κατάταξης της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης ως νέας, ειδικής κατηγορίας (Καλλιτεχνική Εκπαίδευση-«ΚΕ») σε βαθμίδα ανώτερη της «ΔΕ», με σημειακή τροποποίηση του Π.Δ. 85/2022.
Ταυτόχρονα, με προτεραιότητα στην ενότητα της θεατρικής κοινότητας αλλά και πλήρη συναίσθηση ότι το Εθνικό Θέατρο επωμίζεται δυσανάλογο βάρος, εξέφρασαν στα συντονιστικά όργανα των καταλήψεων την άποψη ότι η διεκδίκηση των αιτημάτων τους θα ήταν πλέον περισσότερο αποτελεσματική και αμοιβαία επωφελής, με το Εθνικό Θέατρο και τις σκηνές του ανοικτά στο κοινό, στους εργαζομένους του και στο καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό έργο του. Στο πλαίσιο αυτό, το Θέατρο τούς καλεί και δημοσίως να εξετάσουν άλλες μορφές δράσης που δεν θα αναστέλλουν τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό του, δεσμευόμενο ότι θα συμβάλει προγραμματικά και με όλες τις δυνάμεις του στον περαιτέρω διάλογο.
Την ίδια στιγμή, η Πολιτεία καλείται να εντείνει τις θετικές πρωτοβουλίες των τελευταίων ημερών στο μισθολογικό επίπεδο με σκοπό την οριστική επίλυση των κρίσιμων μη μισθολογικών ζητημάτων επαγγελματικής κατάταξης και αντιστοιχίας και την πλήρη αποκλιμάκωση της κατάστασης.
Αθήνα, 24.02.2023
ΤΟ Δ.Σ.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ-Πρόεδρος
ΕΡΣΗ ΠΗΤΤΑ-Αντιπρόεδρος
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΠΑΣΤΑΣ
ΠΛΑΤΩΝ ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΗΣ
Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ
Σε ρόλους άθλιων προπαγανδιστών της κυβερνητικής πολιτικής, ο πρόεδρος, τα μέλη του ΔΣ και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεωρούν ότι η κυβέρνηση πήρε «θετικές πρωτοβουλίες στο μισθολογικό επίπεδο» (στο προσχέδιο ΚΥΑ της απάτης αναφέρονται!) και την καλούν… να τις εντείνει «με σκοπό την οριστική επίλυση των κρίσιμων μη μισθολογικών ζητημάτων επαγγελματικής κατάταξης και αντιστοιχίας και την πλήρη αποκλιμάκωση της κατάστασης». Κρατούν δήθεν ίσες αποστάσεις, ενώ στην πραγματικότητα παίζουν το ρόλο του δούρειου ίππου, με μοναδικό στόχο να σπείρουν απαγοήτευση και ηττοπάθεια στους σπουδαστές και να καλλιεργήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος τους, με την καταγγελία ότι αυτοί είναι… μαξιμαλιστές και… αδιάλλακτοι και δεν ακούνε τους… στοργικούς ανθρώπους του ΔΣ.
Οι σπουδαστές των καλλιτεχνικών σχολών ακούνε και από άλλους «σοφούς» και «έμπειρους συνδικαλιστές» προτροπές αποκλιμάκωσης, γιατί η προεκλογική περίοδος «δεν προσφέρεται για αγώνες». Θα ξαναθυμίσουμε τη διδακτική ιστορία του 1992-1993, όταν οι απολυμένοι εργάτες της ΕΑΣ συνέχισαν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους σε όλη την προεκλογική περίοδο και επέβαλαν στην επόμενη κυβέρνηση να ξανασυστήσει την ΕΑΣ που είχε κλείσει ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού.
Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί. Και οι καταλήψεις είναι το κέντρο αυτού του αγώνα. Οι συντονιστικές επιτροπές των καταλήψεων ξέρουν τι να κάνουν.
ΥΓ. Δεν είναι του παρόντος να μιλήσουμε για τις διάφορες κλίκες που νέμονται τον Πολιτισμό (θα είχε ενδιαφέρον, για παράδειγμα, να αναλογιστούμε πώς ο θεατρικός επιχειρηματίας Β. Πουλαντζάς, που διορίστηκε πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού από την Κονιόρδου, επί ΣΥΡΙΖΑ, παρέμεινε στο πόστο του και επί ΝΔ). Θα θυμίσουμε, όμως, μια άλλη διδακτική ιστορία. Το 2015, ο Δήμος του Βερολίνου (διοικούνταν από συμμαχία SPD και Die Linke) αποφάσισε να διώξει τον Φρανκ Κάστορφ από την καλλιτεχνική διεύθυνση της “Volksbuhne am Rosa-Luxemburg-Platz” και να βάλει στη θέση του τον Βέλγο Κρις Ντέρκον, επιμελητή της λονδρέζικης Tate Modern. Αποφάσισε να διώξει ένα θεατράνθρωπο και να φέρει έναν μάνατζερ. Σύσσωμοι οι εργαζόμενοι του θεάτρου ξεσηκώθηκαν. Εκαναν δηλώσεις, διαδηλώσεις, σατίρισαν ωμά τον μάνατζερ σε παραστάσεις. Σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον είχαν διώξει. Αλήθεια, τι κάνει το ΔΣ του σωματείου εργαζόμενων του Εθνικού, αντιπρόεδρος (και πρώην πρόεδρος) του οποίου είναι ο και πρόεδρος της ΠΟΘΑ, Κ. Κεχαγιόγλου; Καλά, εσείς τι κάνετε; [Για τους συνδικαλιστές του ΣΕΗ και της ΠΟΘΑ θα τα ξαναπούμε σε άλλο σημείωμα]
Πηγή: eksegersi.gr
0 Σχόλια