H σκοτεινή πτυχή μιας βασιλείας 70 χρόνων

Η Βασίλισσα Ελισάβετ υπήρξε αδιαμφισβήτητα ιστορική προσωπικότητα καθώς, αποτελεί την μακροβιότερη μονάρχη στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου.

 
Η εποχή της Βασιλείας της ωστόσο, δεν είναι συνδεδεμένη αποκλειστικά με λαμπερά ταξίδια, θρόνους και συμβολικές εμφανίσεις. Τα φυλακισμένα μνήματα στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας θα αποτελούν πάντα την απόδειξη ότι μια πτυχή της Βασίλισσας ήταν εξαιρετικά σκληρή και σκοτεινή.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1955 – 1959:

 
Η Κύπρος τελούσε υπό αγγλική κατοχή, από το 1878 και για 82 συναπτά έτη, μέχρι δηλαδή την ανεξαρτησία της το 1960. Τον Απρίλιο του 1955 ξεκινά ο ένοπλος αγώνας των Κυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

 
Η Ελισάβετ Β’ διένυε τότε, τα πρώτα χρόνια της Βασιλείας της. Τα βασανιστήρια που υπόκειντο οι Κύπριοι αγωνιστές από τους Άγγλους φρικτά. Οι καταδίκες προς εκτέλεση εκατοντάδες και πάντα με την υπογραφή και τις ευλογίες της Βασίλισσάς.

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Δεκαεπτά χρόνων και ακόμα μαθητής, εγκαταλείπει το σχολείο και εντάσσεται στην ΕΟΚΑ. Συλλαμβάνεται τον Ιανουάριο του 1957 χωρίς ένταλμα με την κατηγορία ότι έφερε οπλισμό. Κατά τη διάρκεια της δίκης του παραδέχεται ότι είναι μέλος της ΕΟΚΑ και ότι έκανε το καθήκον του. Στην δίκη του καταγγέλλει τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη από τους αγγλούς κατά της διάρκεια της κράτησης του, δεν λαμβάνονται υπόψιν και ο 18χρονος αγωνιστής από την Πάφο καταδικάζεται σε θάνατο.

 
Οι δικηγόροι του έστειλαν τηλεγράφημα στην Ελισάβετ προκειμένου να απονείμει χάρη «royal pardon», στον Ευαγόρα λόγω του νεαρού της ηλικίας του, κάτι που δεν συνέβη ποτέ.
Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία 18 ετών.

 
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ

«Τους χαιρετισμούς μου εις όλους και εύχομαι σύντομα την ελευθερία της Κύπρου» ήταν τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη στον ιερέα που τον διάβασε πριν οδηγηθεί στο χώρο εκτέλεσης. Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο. Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΓΕΩΡΓΙΟΥ