Τι προβλέπει η ευρωπαϊκή συμφωνία για τους κατώτατους μισθούς

Αυξήσεις στον κατώτατο μισθό αλλά και στο ποσοστό "κάλυψης” των συλλογικών συμβάσεων προβλέπει η συμφωνία του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του ευρωπαϊκού συμβουλίου για τις χώρες -μέλη τους.

Συγκεκριμένα, η εν λόγω ευρω-συμφωνία αυτή προβλέπει πως ο κατώτατος μισθός σε κάθε κράτος -μέλος της ΕΕ θα πρέπει να έρχεται στο 60% του ακαθάριστου διάμεσου μισθού και το 50% του ακαθάριστου μέσου μισθού.


Επίσης, τα κράτη μέλη στα οποία λιγότερο από το 80% του εργατικού δυναμικού προστατεύεται από συλλογική σύμβαση θα πρέπει να δημιουργήσουν σχέδιο δράσης για τη σταδιακή αύξηση της κάλυψης αυτής

Με συμφωνία που επιτεύχθηκε το βράδυ της Δευτέρας, οι διαπραγματευτές του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου συμφώνησαν σε κανόνες της ΕΕ για τον καθορισμό επαρκών κατώτατων μισθών, όπως προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία ή/και τις συλλογικές συμβάσεις.

Η νέα νομοθεσία θα ισχύει για όλους τους εργαζόμενους της ΕΕ που έχουν σύμβαση εργασίας ή σχέση εργασίας.

Οι χώρες της ΕΕ στις οποίες ο κατώτατος μισθός προστατεύεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών συμβάσεων δεν θα είναι υποχρεωμένες να τον θεσπίσουν ούτε να καταστήσουν τις συμβάσεις αυτές καθολικά εφαρμόσιμες.

Πιο αναλυτικά, η συμφωνία προβλέπει :



-Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να είναι επαρκής για την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης

-Δικαίωμα προσφυγής για τους εργαζόμενους, τους εκπροσώπους τους και τα μέλη των συνδικάτων σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων


-Οι κανόνες της ΕΕ να σέβονται τις εξουσίες των εθνικών αρχών και των κοινωνικών εταίρων να καθορίζουν τους μισθούς

-Η συλλογική διαπραγμάτευση να ενισχυθεί στις χώρες όπου καλύπτει λιγότερο από το 80% των εργαζομένων.
Επαρκείς μισθοί



Σύμφωνα με τη συμφωνία, πιο αναλυτικά, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιολογήσουν κατά πόσον οι υφιστάμενοι νόμιμοι κατώτατοι μισθοί τους (δηλαδή ο χαμηλότερος μισθός που επιτρέπεται από το νόμο) είναι επαρκείς για να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τις δικές τους κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, την αγοραστική δύναμη ή τα μακροπρόθεσμα εθνικά επίπεδα παραγωγικότητας και τις εξελίξεις.

Για την αξιολόγηση της επάρκειας, οι χώρες της ΕΕ μπορούν να καθορίσουν ένα καλάθι αγαθών και υπηρεσιών σε πραγματικές τιμές. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να εφαρμόζουν ενδεικτικές τιμές αναφοράς που χρησιμοποιούνται συνήθως διεθνώς, όπως το 60% του ακαθάριστου διάμεσου μισθού και το 50% του ακαθάριστου μέσου μισθού.

Οι μειώσεις ή οι μεταβολές του κατώτατου μισθού θα πρέπει να μην εισάγουν διακρίσεις, να είναι αναλογικές και να έχουν νόμιμο στόχο, όπως η ανάκτηση υπερβολικά καταβληθέντων ποσών ή οι μειώσεις που διατάσσονται από δικαστική ή διοικητική αρχή.


Συλλογικές διαπραγματεύσεις



Οι διαπραγματευτές της ΕΕ συμφώνησαν ότι οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσουν τις κλαδικές και διακλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις ως βασικό παράγοντα για την προστασία των εργαζομένων με την παροχή ενός κατώτατου μισθού. Τα κράτη μέλη στα οποία λιγότερο από το 80% του εργατικού δυναμικού προστατεύεται από συλλογική σύμβαση θα πρέπει να δημιουργήσουν σχέδιο δράσης για τη σταδιακή αύξηση της κάλυψης αυτής. Για να σχεδιάσουν την καλύτερη δυνατή στρατηγική για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να εμπλέξουν τους κοινωνικούς εταίρους και να ενημερώσουν την Επιτροπή για τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί και να δημοσιοποιήσουν το σχέδιο.


Παρακολούθηση και δικαίωμα προσφυγής



Το συμφωνηθέν κείμενο εισάγει την υποχρέωση για τις χώρες της ΕΕ να δημιουργήσουν ένα σύστημα επιβολής, που θα περιλαμβάνει αξιόπιστη παρακολούθηση, ελέγχους και επιτόπιες επιθεωρήσεις, ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση και να αντιμετωπίζονται οι καταχρηστικές υπεργολαβίες, η εικονική αυτοαπασχόληση, οι μη καταγεγραμμένες υπερωρίες ή η αυξημένη ένταση εργασίας.

Οι εθνικές αρχές θα πρέπει να διασφαλίζουν το δικαίωμα αποζημίωσης των εργαζομένων των οποίων τα δικαιώματα έχουν παραβιαστεί. Οι αρχές πρέπει επίσης να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών εκπροσώπων.


Η προσωρινή πολιτική συμφωνία στην οποία κατέληξε η διαπραγματευτική ομάδα του ΕΚ θα πρέπει τώρα να εγκριθεί πρώτα από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και στη συνέχεια να ψηφιστεί από την ολομέλεια. Το Συμβούλιο πρέπει επίσης να εγκρίνει τη συμφωνία.


Μετά την επίτευξη της συμφωνίας, ο συνεισηγητής Dennis Radtke (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, DE) δήλωσε πως "με τη συμφωνία για τους κατώτατους μισθούς, γράφουμε κοινωνικοπολιτική ιστορία στην Ευρώπη. Για πρώτη φορά, η νομοθεσία της ΕΕ θα συμβάλει άμεσα στη διασφάλιση ότι οι εργαζόμενοι λαμβάνουν δικαιότερους και καλύτερους μισθούς".

Η συνεισηγήτρια Agnes Jongerius (ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Ολλανδία) πρόσθεσε ότι με αυτόν τον ευρωπαϊκό νόμο, μειώνουμε τις μισθολογικές ανισότητες και πιέζουμε για υψηλότερους μισθούς για τους χαμηλότερα αμειβόμενους εργαζόμενους της Ευρώπης. Θα πρέπει να είναι σε θέση να αγοράσουν νέα ρούχα, να ενταχθούν σε μια αθλητική ομάδα ή να πάνε για τις καλοπληρωμένες διακοπές τους. Με λίγα λόγια, θα πρέπει να έχουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο".

Ο Dragos Pislaru (ομάδα Renew, Ρουμανία), πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, κατέληξε ότι "η οδηγία ανοίγει νέες ευκαιρίες για τους ευρωπαίους πολίτες να αποφύγουν τη φτώχεια εντός του εργασιακού περιβάλλοντος και να αποκτήσουν πρόσβαση στον κοινωνικό διάλογο. Δημιουργεί διαφανείς και κατάλληλες διαδικασίες, καθώς και κοινά μέτρα επιβολής σε επίπεδο ΕΕ, ενώ παράλληλα εξισορροπεί τις εθνικές ιδιαιτερότητες".


Στην ΕΕ, 21 από τις 27 χώρες έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό, ενώ στις υπόλοιπες έξι (Αυστρία, Κύπρος, Δανία, Φινλανδία, Ιταλία και Σουηδία) τα επίπεδα των μισθών καθορίζονται μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων. Εκφρασμένοι σε ευρώ, οι μηνιαίοι κατώτατοι μισθοί ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την ΕΕ και κυμαίνονται από 332 ευρώ στη Βουλγαρία έως 2.202 ευρώ στο Λουξεμβούργο (στοιχεία της Eurostat για το 2021).



Πηγή: www.capital.gr