Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Μήπως κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να τελειώνουμε με τους συλλόγους των ομάδων;


Του Γιαννακή Δημητρίου, Αντιπροσώπου Ε.ΑΣ.Υ.Α.


Ο κάθε ένας από εμάς έχει την ανάγκη να συμμετέχει σε μια ομάδα ανθρώπων με έναν κοινό σκοπό και μια κοινή ιδέα. Εκεί ο καθένας που γίνεται δεκτός μπορεί να αναπτύξει και να ταυτιστεί με τα πιστεύω άλλων ομοϊδεατών του. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η ανάγκη γίνεται επικίνδυνη για την υπόλοιπη κοινωνία; Πρόσφατα γίναμε ακόμη μια φορά μάρτυρες μιας θυσίας ενός νέου ανθρώπου στο βωμό της οπαδικής βίας. Παραλίγο να θρηνήσουμε νωρίτερα έναν συνάδελφο μας στη Νέα Σμύρνη ο οποίος δέχτηκε επίθεση από μια αγέλη οπαδών και από θαύμα σώθηκε. Και στα δύο περιστατικά συμμετείχαν άτομα νεαρής ηλικίας, Έλληνες και αλλοδαποί, μέλη οπαδικών συλλόγων που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, έχοντας μετατραπεί σε μια φονική αγέλη, που δεν σκέφτεται και το μόνο που θέλει είναι να καταστρέψει για να εκτονωθεί. Είναι λογικό η Αστυνομία λόγω της αποστολής της να αποτελεί εμπόδιο στους σκοπούς αυτούς και ως εκ τούτου οι εκπρόσωποι της να αποτελούν πάντοτε το κόκκινο πανί.

Κακά τα ψέματα οι σύλλογοι των ομάδων είναι σύλλογοι ανομίας. Εκεί βρίσκει καταφύγιο οποιοσδήποτε παραβατικός, ναρκομανής και θερμοκέφαλος που απλά θέλει να διασκεδάσει καταστρέφοντας. Μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων χάνεται η ταυτότητα του καθενός με τον κίνδυνο να ενεργεί ως μέλος μια συμμορίας που μοναδικό στόχο έχει, με πρόσχημα τα χρώματα της ομάδας, να προκαλέσει το χάος και να σκοτώσει. Κάθε φορά που γίνεται ένα τέτοιο επεισόδιο, δίνεται εντολή στην Αστυνομία να διενεργήσει ελέγχους στα ακίνητα που στεγάζουν τους συλλόγους αυτούς βρίσκοντας στυλιάρια, μαχαίρια, βόμβες μολότωφ και άλλα αυτοσχέδια όπλα, χρήσιμα στην επόμενη συμπλοκή με τους οπαδούς της άλλης ομάδας. Στο τέλος όμως, και αφού τα μέσα ενημέρωσης θα παρουσιάσουν ένα ρεπορτάζ ολίγων λεπτών με τα ευρήματα, ο σύλλογος θα παραμείνει ανοιχτός ή στην καλύτερη περίπτωση θα νοικιάσει έναν άλλο χώρο.

Όσοι έχουν εκτελέσει μέτρα τάξης και ασφάλειας σε έναν αθλητικό αγώνα, έχουν γίνει μάρτυρες του φαινομένου να γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι στις θύρες των εισόδων και παρόλ’αυτά να ανάβουν φωτοβολίδες κατά τη διάρκεια του αγώνα, να μυρίζει χασίς όλο το πέταλο του γηπέδου και εν τέλει να εισέρχεται μέσα στο γήπεδο οτιδήποτε μπορεί κάποιος να φανταστεί. Και εδώ κάποιος θα ρωτήσει για ποιο λόγο η Αστυνομία να διενεργεί ελέγχους και για ποιο λόγο να παρευρίσκεται γενικά εντός και εκτός γηπέδου. Πιστεύω δεν είμαι ούτε ο πρώτος αλλά ούτε και ο τελευταίος που θέτει αυτά τα ερωτήματα. Είναι δεδομένο ότι όλοι εμείς αποτελούμε ακόμη ένα πιόνι που απλά χάνουμε το Σαββατοκύριακο μας, αναλαμβάνουμε υπηρεσία πολλές ώρες νωρίτερα του αγώνα και αναχωρούμε τελευταίοι από το γήπεδο, διακινδυνεύοντας τη σωματική μας ακεραιότητα μόνο και μόνο γιατί κάποιοι θερμοκέφαλοι το θεωρούν παιχνίδι να ανταλλάσσουν αντικείμενα με την Αστυνομία; Δεν υπάρχει συνάδελφος που να έχει συμμετάσχει σε μέτρα τάξης και ασφάλειας στα ελληνικά γήπεδα και να μην έχει γίνει μάρτυρας ακραίων επεισοδίων, ανάμεσα σε οπαδούς και στην Αστυνομία μετά από ένα σφύριγμα του διαιτητή ή επειδή η ομάδα των οπαδών επιχειρεί να εισέλθει στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο.

Επιτέλους κύριε Υπουργέ, χρειάζεται μια πολιτική απόφαση για να λήξει αυτή η τραγελαφική κατάσταση του δήθεν αθλητισμού στην Ελλάδα. Έτσι και αλλιώς οι ομάδες έχουν προσλάβει εταιρείες security στα γήπεδα και οι χώροι αυτοί τους ανήκουν. Αφού οι σύλλογοι έχουν κατηγορηθεί πλειστάκις για τα επεισόδια εντός και εκτός γηπέδου, για ποιο λόγο υπάρχουν ακόμα; Κάποιος πληρώνει το ενοίκιο για το χώρο που στεγάζεται ο σύλλογος, κάποιος έχει όφελος από τη δημιουργία αυτού του στρατού των χούλιγκαν. Οι επιχειρηματίες που ασχολούνται ενεργά με το χώρο αυτό είναι τυχαίο ότι είναι και κάτοχοι τηλεοπτικών καναλιών, εφημερίδων και ενημερωτικών site του διαδικτύου; Το αποτέλεσμα είναι να θυσιάζονται καθημερινά ώρες υπηρεσίας που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην αστυνόμευση των γειτονιών των μεγάλων πόλεων ενισχύοντας το αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη. Αντιθέτως κάθε Σαββατοκύριακο η Αστυνομία απασχολείται με την ανταλλαγή φωτοβολίδων και καθισμάτων στα γήπεδα, παριστάνοντας τον θηριοδαμαστή στους ταραξίες οπαδούς, γεμίζοντας περιστασιακά και για λίγες ώρες τα κρατητήρια με αυτούς. Είναι πιστεύω ανούσιο να αναφερθώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο εξωτερικό που φίλαθλοι αντίπαλων ομάδων κάθονται δίπλα δίπλα στο γήπεδο απολαμβάνοντας με τις οικογένειές τους τον αγώνα. Στην Ελλάδα ανέκαθεν εξαιτίας αυτών των ανεγκέφαλων είναι άκρως επικίνδυνο για οικογένειες να παρευρεθούν σε έναν αγώνα. Άρα αφού δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η νοοτροπία κάποιων, τότε ας κλείσουν οι αθλητικοί σύλλογοι που παράγουν μόνο χούλιγκαν, έτσι ώστε και η Αστυνομία που συνεχώς έχει ελλείψεις ατόμων, με αποτέλεσμα κάθε φορά να έχουμε μετακινήσεις προσωρινού χαρακτήρα, να μπορέσει να εκτελέσει την πραγματική αποστολή της.

 
Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών «Σύγχρονη Αστυνομία»

Πηγή: easya.gr








Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια