Συσχετισμοί υποθέσεων υψηλού εγκληματολογικού ενδιαφέροντος: Είναι πάντα αναγκαίοι και χρήσιμοι; - Της Αγγελικής Καρδαρά

Μία ερώτηση που έγινε, μάλλον, της “μόδας” το τελευταίο χρονικό διάστημα από τα ΜΜΕ είναι “ποιες ομοιότητες εντοπίζετε μεταξύ των υποθέσεων Πάτρας και των Γλυκών Νερών;”. Προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν δύο υποθέσεις έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά στα καίρια και βασικά σημεία τους (στην υπόθεση των Γλυκών Νερών έχουμε γυναικοκτονία, στην υπόθεση της Πάτρας ανθρωποκτονία ανηλίκου και διερεύνηση του θανάτου των δύο επίσης ανήλικων τέκνων της οικογένειας) και βρίσκονται σε διαφορετικό στάδιο διερεύνησης (εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό στην υπόθεση Γλυκών Νερών, αναμονή εγκληματολογικών και δικαστικών εξελίξεων στην υπόθεση Πάτρας), ακόμα και βάσει μαθηματικής σκέψης, δεν μπορούν να συσχετιστούν με τον τρόπο που ζητούν τα ΜΜΕ να γίνει ο συσχετισμός, γιατί ο συσχετισμός τους δύναται να αποπροσανατολίσει από την ουσία κάθε υπόθεσης και από τα σοβαρότατα κοινωνικά ζητήματα που αναδύονται πίσω από κάθε εγκληματική ενέργεια, εν προκειμένω μία γυναικοκτονία και μία ανθρωποκτονία ανηλίκου, βάσει κατηγορητηρίου.

Πρόκειται για σοβαρότατες υποθέσεις και στις δύο περιπτώσεις, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά που πρέπει και σε εγκληματολογικό και σε κοινωνιολογικό επίπεδο να προσεγγιστούν με ξεχωριστό τρόπο και με εστίαση στην προστασία της ανηλικότητας στην υπόθεση Πάτρας και στην ανάδειξη της ενίσχυσης ενός προστατευτικού πλαισίου για τις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας στην υπόθεση των Γλυκών Νερών. Εξαιρετικά κρίσιμης σημασίας ζητήματα και τα δύο, με συνθέτες διαστάσεις και προεκτάσεις, αλλά χρήζουν διαφορετικών εγκληματολογικών και κοινωνιολογικών προσεγγίσεων και δεν μπορούν να ταυτιστούν, τουλάχιστον όχι στη λογική απλοϊκών και επιφανειακών “συμπερασμάτων”, σε αυτό το αρχικό στάδιο. Ίσως σε επόμενο στάδιο μπορούμε να εντοπίσουμε συσχετισμούς ως προς το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας, εάν και εφόσον δικαστικά αποδειχθούν τα στοιχεία.



Ως προς τις ομοιότητες στη σκιαγράφηση των ψυχο-εγκληματικών προφίλ, εάν δεν υπάρξει μία επίσημη γνωμάτευση από τους ειδικούς και εάν δεν υπάρξει πλήρης διερεύνηση και διαλεύκανση στην υπόθεση της Πάτρας, δεν γνωρίζω κατά πόσο (αυτό ας το απαντήσουν οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι) από εικασίες ή από τη “γλώσσα του σώματος” (επίσης πολύ της μόδας) και χωρίς εξατομικευμένη ιατρική εξέταση μπορούν να εξαχθούν έγκυρα επιστημονικά πορίσματα.

Άλλωστε τα κοινωνικά στερεότυπα παραμένουν ισχυρά στη μιντιακή απεικόνιση των εν λόγω υποθέσεων και αυτή είναι μία διαχρονική διαφοροποίηση στον τρόπο προσέγγισης υποθέσεων με κατηγορούμενους άντρες και κατηγορούμενες γυναίκες. Στην υπόθεση των Γλυκών Νερών ο καθ’ομολογίαν δράστης παραμένει για ένα μέρος του κοινού ίσως και των ΜΜΕ (όπως παρατηρούμε άλλωστε στα αντίστοιχα ρεπορτάζ) “ο γοητευτικός πιλότος”, παρά τη βιαιότητα των πράξεων που ομολόγησε και για τις οποίες βέβαια θα κριθεί από το δικαστήριο (ανθρωποκτονία συζύγου, ζωοκτονία, ακόμα και να “χρησιμοποιηθεί” το μωρό στον τόπο του εγκλήματος), ενώ το “παγωμένο βλέμμα” της κατηγορουμένης στην υπόθεση της Πάτρας έχει γραφτεί ήδη στην εγκληματολογική ιστορία.

Συνοψίζοντας, η υπόθεση των Γλυκών Νερών, της Πάτρας, της Ανδραβίδας και τόσες άλλες υποθέσεις που έχουν απασχολήσει τα ΜΜΕ και την επιστημονική κοινότητα οδηγούν σε μία κοινή διαπίστωση και ας είναι αυτό τελικά το “κοινό σημείο” τους πέρα από κάθε προσπάθεια συσχετισμού υποθέσεων σαν να είναι ένα “παζλ”, ένας “αστυνομικός γρίφος” που πρέπει πάση θυσία να επιλυθεί με μιντιακούς όρους (διαδικασία που απαξιώνει τη σοβαρότητα κάθε υπόθεσης), ότι τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα που έρχονται στο φως μετά τη διαπράξη εγκλημάτων πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο εκτεταμένης διερεύνησης και να ληφθούν από πλευράς οργανωμένης Πολιτείας μέτρα αντιμετώπισής τους, πρωτίστως για την προστασία της ανηλικότητας και την προστασία των γυναίκων θύματων ενδοοικογενειακής βίας.

Η φωτογραφία αντλείται από: https://unsplash.com/photos/nSpj-Z12lX0

Πηγή: aggelikikardara.wordpress.com