Ομιλία του ΖΕΪΝΟΥ Σόλωνα, Αντιπροσώπου ΠΟΑΣΥ από Δυτική Αττική, στο 32ο Συνέδριο της ΠΟΑΣΥ

Εξαιτίας της πρωτοφανούς προσπάθειας φίμωσης που επέλεξε να επιβάλλει η πλειοψηφούσα παράταξη στο 32ο Συνέδριο της ΠΟΑΣΥ, τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών δεν κατάφεραν να εκφωνήσουν τις ομιλίες τους, μολονότι είχαν δηλώσει ρητά την επιθυμία τους. Η ομιλία του ΖΕΪΝΟΥ Σόλωνα που παρατίθεται στη συνέχεια, ο οποίος είναι εκλεγμένος Αντιπρόσωπος στη Δυτική Αττική και μέλος της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών, κατατέθηκε στα πρακτικά του Συνεδρίου. Αυτό έγινε διότι η ψήφιση της καταστατικής τροποποίησης για το ενιαίο ψηφοδέλτιο επήλθε με μια αιφνιδιαστική κίνηση από μεριάς του προεδρείου του Συνεδρίου, χωρίς πιο πριν να επιτραπεί στους συνέδρους να τοποθετηθούν. Η ομιλία είχε ως εξής:



Συνάδελφοι, αντιπρόσωποι, η σημερινή ημέρα είναι κομβικής σημασίας για το συνδικαλισμό των αστυνομικών. Σήμερα καλούμαστε να ψηφίσουμε για το αν συμφωνούμε με την τροποποίηση της διαδικασίας των εκλογών της Ομοσπονδίας μας με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Θεσμοθέτηση του ενιαίου ψηφοδελτίου σημαίνει κατάργηση της απλής αναλογικής, και κατά συνέπεια κατάργηση της συμμετοχής στις διαδικασίες των λιγότερο δυνατών υποψηφίων. Σημαίνει κατάλυση της πολλαπλότητας. Σημαίνει κηδεμόνευση και έλεγχος του συνόλου του Σωματείου μας από μια χούφτα επαγγελματίες – «εργατοπατέρες», οι οποίοι χειραγωγούν τον τρόπο λειτουργίας του προς όφελός τους, και μόνο προς την κατεύθυνση που τους το ορίζει ο πολιτικός τους προϊστάμενος. Είναι συνένοχοι με την κυβέρνηση που θέλει να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου.

Την ίδια στιγμή, και ενώ διανύουμε ακόμα την περίοδο της πανδημίας, τα υπηρεσιακά προβλήματα παραμένουν πολλά ή και είναι οξυμένα. Ενδεικτικά:




Τα Τμήματα είναι είναι εξαιρετικά υποστελεχωμένα, ενώ ειδικά τα περισσότερα Τμήματα Ασφαλείας ψυχορραγούν. Οι απαιτήσεις, όμως, από τις προϊστάμενες Υπηρεσίες είναι σταθερά πολλές, και σε πολλές περιπτώσεις παράλογες.


Οι συνάδελφοι στα Τμήματα εξακολουθούν να ζουν μια καθημερινότητα μέσα στην αβεβαιότητα, αδυνατώντας να προγραμματίσουν τη ζωή τους, αφού η διάταξη της Υπηρεσίας δεν εκδίδεται σε εβδομαδιαία βάση, αλλά συνήθως σε ημερήσια. Σαν να μην έφτανε αυτό, η υπηρεσία αλλάζει πολλές φορές μέσα στη μέρα, ανάλογα με τις ανάγκες που προκύψουν -ακόμα και αργά τη νύχτα-.


Το Π.Δ. για τα εργασιακά των συναδέλφων καταστρατηγείται σε τακτική βάση. Κόβονται ρεπό ή δεν δίνονται καθόλου, διατάσσονται διπλά βραδινά, υπηρεσία από απόγευμα – πρωί, και πολλά άλλα.


Εν μέσω πανδημίας για μεγάλο διάστημα βιώσαμε μέσα στις Υπηρεσίες μας συνθήκες απόλυτης ρυπαρότητας, αφού δεν υπήρχε προσωπικό καθαριότητας. Αυτό σήμερα φαίνεται να έχει διορθωθεί μόνο εν μέρει, αφού το προσωπικό αυτό δεν επαρκεί για να καλύψει επιμελώς το σύνολο των αναγκών κάθε υπηρεσίας. Επίσης, όσον αφορά τις απολυμάνσεις, εκεί παρατηρούνται πολύ αργά αντανακλαστικά, ειδικά μετά από διαπίστωση θετικού κρούσματος κορωνοϊού.


Συνάδελφοι καλούνται να πραγματοποιήσουν φυλάξεις κρατουμένων που είναι κρούσματα κορωνοϊού σε κοινούς θαλάμους νοσοκομείων χωρίς ενδεδειγμένες προδιαγραφές και χωρίς ειδικές οδηγίες


Η «καραμέλα» των «έκτακτων υπηρεσιακών αναγκών» έχει παρατραβήξει. Εκδικητικές αποσπάσεις, ενίσχυση κάθε λογής υπηρεσίας κ.λπ. με πρόσχημα τις έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες.


Υπάρχει πρόβλημα με τον ιματισμό και την υπόδηση των συνάδελφων, οι οποίοι καλούνται να βάζουν χρήματα από το υστέρημά τους για να αγοράζουν τέτοια είδη. Και αυτό μέσα σε συνθήκες που η ακρίβεια μαστίζει όλες τις λαϊκές οικογένειες. Πρόσφατα, μάλιστα, είδαμε ότι τα μπουφάν τύπου fly που μοιράστηκαν στους συναδέλφους των Α.Τ. της Αττικής να μην είναι σε καμία περίπτωση επαρκή.


Τα οχήματα των Υπηρεσιών σε πολλές περιπτώσεις είναι ακατάλληλα. Είναι γερασμένα, ασυντήρητα και με πολλά προβλήματα. Ειδικά τα περισσότερα οχήματα των Τμημάτων της Αττικής δεν θα έπρεπε να βγαίνουν καν στο δρόμο. Οι συντηρήσεις γίνονται με ρυθμούς χελώνας, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι να γυρνάνε από υπηρεσία σε υπηρεσία για να προμηθευτούν λειτουργικό όχημα.

Τι κάνατε, λοιπόν, για όλα αυτά όλο αυτό το διάστημα, εσείς που απαρτίζετε τη διοίκηση της ΠΟΑΣΥ; Πού είναι οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις που ο κ. Πρόεδρος υποσχόταν; Το μόνο που κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε είναι να αναλώνεστε σε κάποιες επιφανειακές ανακοινώσεις, την ώρα που οι συνάδελφοι δέχονται θύελλα προβλημάτων στον καθημερινό υπηρεσιακό τους βίο. Η ακρίβεια και ο πόλεμος έχουν επηρεάσει όλη την ελληνική κοινωνία -μεταξύ αυτών και τις οικογένειες των αστυνομικών-, και εσείς στέκεστε παγερά αδρανείς.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μολονότι πριν λίγους μήνες έσκασε σαν βόμβα μία δήλωση – κόλαφος από τα χείλη του ίδιου του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη σχετικά με το αμετάθετο -το οποίο δυστυχώς, όπως είπε, υπάρχει- εσείς δεν βγάλατε τσιμουδιά! Αν δεν ήταν αυτή η δήλωση προάγγελος της κατάργησης του κεκτημένου δικαιώματος του αμετάθετου, τότε τι ήταν; Για πόσο ακόμα θα υποκρίνεστε ότι ενδιαφέρεστε για τους ψηφοφόρους σας, και γιατί δεν τους λέτε ευθέως ότι το μόνο που ευαγγελίζεστε είναι η αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση;

Συνάδελφοι, σήμερα και αύριο θα βρισκόμαστε στις αίθουσες αυτές, όμως από μεθαύριο θα βρισκόμαστε ξανά στις Υπηρεσίες μας και θα ζούμε μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας τις ίδιες δυσκολίες που υφιστάμεθα τόσα χρόνια. Είναι στο χέρι όλων μας να μην επιτρέψουμε αυτό το πισωγύρισμα που επίκειται να συμβεί. Αναλογιστείτε ακόμη ότι στο μέλλον πιθανά να διαφωνήσετε με την παράταξη που ηγεμονεύει και να ακολουθήσετε διαφορετική ρότα. Γιατί να είναι προεξοφλημένος ο αποκλεισμός σας από την προσπάθεια αυτή;

Τελειώνοντας, θέλω να καταστήσω σαφές ένα πράγμα. Ακόμα και αν υπερψηφιστεί η τροπολογία, ακόμα και αν επιστρατεύσετε όλες σας τις δυνάμεις για να επιβάλλετε σιγή νεκροταφείου στο Σωματείο μας, η Πρωτοβουλία Αστυνομικών δεν θα σταματήσει να παρεμβαίνει με τις θέσεις της και τις προτάσεις της! Όσο κι αν μας πολεμάτε, τόσο εμείς πεισμώνουμε, και αυτό γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Έχουμε συνείδηση ότι εμείς οι αστυνομικοί πρέπει να έχουμε θέση μέσα στην κοινωνία και να μην είμαστε οι δήμιοι του λαού μας. Έχουμε συνείδηση ότι τα δικαιώματα των αστυνομικών πρέπει να διεκδικούνται με αγώνες, και έχουμε συνείδηση ότι ο συνδικαλισμός είναι οργανικό μέρος αυτής της αγωνιστικής διαδικασίας. Όσο εσείς προσπαθείτε να ρίξετε στο λήθαργο τους συναδέλφους μας με σκοπό την προσωπική σας ανέλιξη, εμείς θα είμαστε πάντα μαζί τους στον αγώνα για να απελευθερωθούν από τον εργασιακό Γολγοθά που υφίστανται, καθώς και να τους θυμίζουμε πάντα ότι η θέση μας είναι στο πλάι του λαού μας.

Σας ευχαριστώ.