Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλους για δύο φίλους του που έφυγαν από τη ζωή

Aνάρτηση του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου:

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. ΑΘΆΝΑΤΟΙ, ΑΞΈΧΑΣΤΟΙ

24 Ιουνίου 1997.

 Σαν σήμερα.

Δύο πολύ καλοί μου φίλοι και συνάδελφοι,ο Αρχιπυροσβεστης Γιάννης ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ ως οδηγός του Υπηρεσιακού οχήματος, και ο Αρχιατρος του Πυροσβεστικου Σώματος Γεώργιος ΤΖΙΒΑΡΑΣ, ξεκινούν για επιθεώρηση των υγειονομικών Υπηρεσιών Β. Ελλάδας.

Τιποτε δε προμηνυε το πολύ μεγάλο κακό που έγινε στη διαδρομή τους.

Το ξαφνικό τροχαίο που τους πήρε τη ζωή.

Σαν κεραυνός έπεσε θυμάμαι τότε η τραγική εκείνη είδηση που μας είχε συνταραξει όλους μας.

Μόλις την ίδια μέρα εκείνο το πρωί, λίγα λεπτά πριν την αναχώρηση τους, είχαμε χαιρετηθει, αγγαλιαστει,και φιληθει! , λες και μια αόρατη ενδομυχη ανησυχία υπεβοσκε στις καρδιές μας, και μας...εσπρωχνε για τον τελευταίο ίσως εναγγαλιασμο..

Τα δάκρυα μας ποτάμι.

Αρνουμασταν να πιστέψουμε εκείνο το μαύρο μαντάτο.

Δύο Ανθρωποι ευγενεστατοι,σεμνοι,απλοί, καταδεκτικοι,με εντελώς σπάνιο ήθος,αλλα και δύο Αξιωματικοί πάρα πολύ αξιόλογοι, έμπειροι, με φωτεινή κι εκπληκτική μέχρις τότε σταδιοδρομία και προσφορά στο Σώμα και τον συνάνθρωπο.

24 ολόκληρα χρόνια, κι όσα ακόμη κι αν περάσουν, θα θυμόμαστε και θα θρηνούμε όλοι εμείς οι συνάδελφοι και φίλοι τους, που συνυπηρετησαμε,συνεργαστηκαμε,τους αγαπήσαμε.