Αποζημίωση μαμούθ άνω των 300.000 ευρώ για το θάνατο εργάτη που έπεσε από τη στέγη κτιρίου

Βρισκόταν πάνω στη στέγη ενός κτιρίου, που κάποια εταιρεία είχε αποφασίσει να γκρεμίσει. Προσλήφθηκε για να βοηθήσει στις εργασίες, χωρίς όμως να ενημερωθεί για τις ενέργειες οι οποίες είχαν προηγηθεί, γεγονός που οδήγησε στο θανάσιμο τραυματισμό του. Βάσει των γεγονότων, ο Άρειος Πάγος έριξε «καμπάνα» στην εταιρεία επιδικάζοντας 90.000 ευρώ στη σύζυγο, 90.000 ευρώ σε κάθε παιδί και 40.000 ευρώ σε κάθε γονέα του θανόντος.

Άρειος Πάγος: Αποζημίωση άνω των 300.000 ευρώ για το θάνατο εργάτη

Όπως αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποτέλεσμα των αμελειών της εργοδότριας εταιρείας ήταν ο 50χρονος να πατήσει «στο σημείο ένωσης του πλαστικού με τη λαμαρίνα σε ένα φεγγίτη, η λαμαρίνα υποχώρησε από το βάρος του και αυτός έπεσε στο δάπεδο και ακολούθως μέσα στην τάφρο επιθεώρησης οχημάτων, που ήταν κάτω από το στέγαστρο, μαζί του δε έπεσε και η λαμαρίνα που υποχώρησε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα».

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η απόφαση του Αρείου Πάγου κυριότερη παράλειψη από τους υπεύθυνους της εταιρείας ήταν, εκτός από τη μη χρήση ανυψωτικού μηχανήματος με καλάθι για την ασφαλή πρόσδεση με γάντζους ασφαλείας, «η μη τοποθέτηση δικτύου ασφαλείας κάτω από τη στέγη και καθ’ όλο το εύρος αυτής (μήκος και πλάτος), το οποίο, αν υπήρχε, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα συγκροτούσε τον θανόντα και θα αποφεύγετο η πτώση του στο δάπεδο του κτηρίου και ο επελθών θάνατος του».

Για την επιδίκαση της αποζημίωσης το Ανώτατο Δικαστήριο παραπέμπει σε διατάξεις του Αστικού Κώδικα, όπου αναφέρεται πως «όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στα άρθρα 297 και 298 ΑΚ, ενώ κατά το άρθρο 932 του ίδιου Κώδικα, σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου η χρηματική αυτή ικανοποίηση μπορεί να επιδικαστεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνη».

Άρειος Πάγος: Αποζημίωση άνω των 300.000 ευρώ για το θάνατο εργάτη

Ελλιπή μέτρα ασφαλείας

Στο χώρο του ατυχήματος, σημειώνει το Δικαστήριο, «δεν υπήρχαν ζώνες ασφαλείας και κράνη ούτε καλαθοφόρο ή γερανοφόρο όχημα, παρά μόνο μία φορητή κλίματα αλουμινίου (σκάλα) ύψους 4 μ. Και προσθέτει: «Το ανωτέρω θανατηφόρο εργατικό ατύχημα οφείλεται αποκλειστικά σε αμέλεια της εναγόμενης εργοδότριας εταιρίας και του 4ου εναγόμενου (Γ… Ζ…), προστηθέντος από την εταιρία αυτή – μεταξύ άλλων – και για την επίβλεψη και την εκτέλεση των εργασιών αποξήλωσης της στέγης του κτηρίου».

Επισημαίνεται δε ότι «παρόλο που καθ’ όλη τη διάρκεια απασχόλησης εργατικού προσωπικού σε οικοδομικές εν γένει εργασίες, έργα οδοποιίας, εργοτάξια κλπ πρέπει υποχρεωτικά να παρίσταται ο εργοδότης ή εκπρόσωπος αυτού που να δίνει οδηγίες και κατευθύνσεις ως προς την εκτέλεση της εργασίας και τα μέτρα ασφαλείας και να ελέγχει αν οι εργαζόμενοι τηρούν αυτά και φέρουν τα ατομικά τους μέσα προστασίας, αποδείχθηκε ότι στον τόπο του ατυχήματος δεν υπήρχε επίβλεψη από την εργοδότρια (1η εναγόμενη) ή εκπρόσωπο της (Ε. Μ… ή Γ. Ζ… ή Γ. Α…) όχι μόνο την ημέρα του ατυχήματος, αλλά και τις προηγούμενες ημέρες εργασίας, η δε εκτέλεση των εργασιών από το συνεργείο έγινε σύμφωνα με τις υποδείξεις του Γ. Μ….».

«Ο θανών, όπως και οι λοιποί εργαζόμενοι του συνεργείου, εκτελούσαν συγκεκριμένες εργασίες με εντολή των υπευθύνων Γ. Μ… και Γ. Ζ…. Η ανάβαση του θανόντος στη στέγη του κτηρίου έγινε κατόπιν εντολής του Γ. Μ…, η οποία ήταν γενική προς όλο το συνεργείο, ήτοι να αποξηλώσουν το κτήριο και όχι ειδική σε καθένα εξ αυτών, γι’ αυτό πάνω στη στέγη ανέβηκε και ο Δ…. Π….»

Αναφέρεται πως ενώ στον τόπο του ατυχήματος υπήρχαν κράνη και ζώνες ασφαλείας και ο θανών δεν χρησιμοποίησε αυτά τα μέσα ατομικής προστασίας, καίτοι ήταν υποχρεωμένος προς τούτο. Ωστόσο, υπογραμμίζεται πως «δεν υπήρχε ασφαλές σημείο πρόσδεσης της ζώνης ασφαλείας, γιατί τέτοιοι γάντζοι πρόσδεσης βρίσκονταν μόνο στο ανυψωτικό μηχάνημα και τέτοιο δεν υπήρχε στον χώρο εργασίας και παρά ταύτα ο θανών προχώρησε στην εκτέλεση του ανατεθέντος έργου». Άρειος Πάγος: Αποζημίωση άνω των 300.000 ευρώ για το θάνατο εργάτη

Το κράνος δεν θα τον έσωζε

Παράλληλα, παραπέμποντας στην απόφαση του Εφετείου επισημαίνει πως «η παράλειψη χρήσης ζώνης προστασίας από τον θανόντα και κράνους δεν τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πτώση του και με το επελθόν αποτέλεσμα (θάνατος), δεχόμενο ότι η χρήση κράνους δεν θα απέτρεπε τις σοβαρότατες σωματικές βλάβες που υπέστη, δηλαδή τα κατάγματα στο θώρακα, την αιμορραγία στο θώρακα και στον πνεύμονα και κυρίως το κάταγμα της βάσης του κρανίου, που είναι και η σοβαρότερη σωματική βλάβη και επιτάχυνε το θάνατο του, παρότι ως αιτία θανάτου στην ιατροδικαστική έκθεση αναφέρεται “κακώσεις κεφαλής και θώρακος”».

Ειδικότερα, επισημαίνεται ότι «αυτές (οι θανατηφόρες σωματικές βλάβες), σε συνδυασμό και με την πτώση από ύψος 8,00 μ. πάνω σε τσιμεντένιο δάπεδο χωρίς την παρεμβολή αντικειμένου να μειώσει την ένταση της πτώσης, θα επέρχονταν ακόμη και αν ο θανών φορούσε κράνος. Ούτε, περαιτέρω, αιτιολογείται στην προσβαλλόμενη απόφαση γιατί η έναρξη των εργασιών έλαβε χώρα στις 07.30, ενώ ακόμα δεν είχε αφιχθεί ο εργοδηγός Γ…. Μ…, ο οποίος, κατά τις παραδοχές της, ενημέρωσε το συνεργείο ότι θα κατέφθανε στις 10.30 και για ποιο λόγο ο θανών, αν και μπορούσε να αντιληφθεί, ενόψει και της εμπειρίας του (ηλεκτροσυγκολλητής β’ τάξεως με επαρκή προϋπηρεσία στην ανωτέρω ειδικότητα και ηλικίας 50 ετών), ότι η εργασία που επρόκειτο να εκτελέσει κατά τον προαναφερθέντα τρόπο ήταν άκρως επικίνδυνη, καθώς δεν υφίστατο κανένα μέτρο ασφαλείας (ειδικό καλαθοφόρο όχημα, ζώνη ασφαλείας, κράνος, δίχτυ προστασίας), ώστε να εμποδιστεί ενδεχόμενη πτώση του από το ύψος των 8 μέτρων, δεν κατέβαλε την προσήκουσα κατά τις περιστάσεις προσοχή, που όφειλε, ενόψει της επικινδυνότητας της εργασίας, την οποία μετερχόταν, και μπορούσε ενόψει της εμπειρίας του να καταβάλει, καθώς πάτησε σε σημείο της στέγης (στεγάστρου) που, όπως προαναφέρθηκε, δεν είχε επαρκές έρεισμα, ήτοι στην ένωση του υλικού της λαμαρίνας με το πλαστικό υλικό του φεγγίτη, με αποτέλεσμα να επέλθει η πτώση του».

dikastiko.gr