Η αθέμιτη χρήση εξουσίας με σκοπό τον εκφοβισμό ενός ή περισσότερων ατόμων αποτελεί, διαχρονικά, μία βαθιά “πληγή” σε εργασιακούς χώρους που πρέπει να σταματήσει να “αιμορραγεί” στη σύγχρονη εποχή, με την ενημέρωση που υπάρχει για το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα και ως εκ τούτου με τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και αφύπνιση όλων μας.
Ο εργασιακός εκφοβισμός ” (mobbing ή bullying at workplace, όπως είναι οι αντίστοιχοι όροι στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία) αφαιρεί από τον εργαζόμενο το αναφαίρετο δικαίωμά του στην εργασία με αξιοπρεπείς όρους και δεν πρέπει να θεωρείται “αυτονόητος” ή “δεδομένος” ή “υπερβολική η αντίδραση σε εκφοβιστικές συμπεριφορές”.
Η αναμενόμενη ένταση στους εργασιακούς χώρους για την επίτευξη στόχων δεν δίνει σε κανένα πρόσωπο, ειδικά εάν βρισκεται σε θέση ισχύος, το δικαίωμα να καταρρακώνει την αξιοπρέπεια εργαζομένων, κατ’εξακολούθηση, με απειλές, ύβρεις, χειρονομίες, χειροδικία, παρεμπόδιση ολοκλήρωσης του έργου τους (σαμποτάζ).
Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ έντασης και βίας είναι σαφής και πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους. Τα “ανταγωνιστικά εργασιακά περιβάλλοντα” δεν δίνουν άλλοθι για την παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για τη μετατροπή της εργασίας σε δουλεία!
Σαφώς ο κάθε εργαζόμενος έχει υποχρεώσεις, οι οποίες πρέπει να εκπληρώνονται. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του ατόμου, για την κατάκτηση των οποίων άλλωστε έχει χυθεί αίμα!
Αν και σε προσωπικό επίπεδο δεν με βρίσκει σύμφωνη η ονομαστική καταγγελία στα ΜΜΕ που μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, δεν μπορώ να μη νιώσω μία “ανάσα ανακούφισης” για το γεγονός ότι ανοίγει μία πόρτα στο να αντιμετωπιστεί το μεγάλο “απόστημα” της κατάχρησης εξουσίας, με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζόμενων.
Θα ήθελα να μην είναι ο φόβος ενός δράστη ή ενός εν δυνάμει δράστη, αλλά η συνειδητοποίηση της βαρύτητας της πράξης του που θα τον οδηγήσει στην τροποποίηση της συμπεριφοράς του. Ίσως όμως ο δρόμος γι’αυτό είναι ακομά μακρύς και μέχρι τότε τα εργασιακά δικαιώματα πρέπει να προστατευτούν και να διασφαλιστεί ότι κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να συνεχίσει το έργο του με όρους αξιοπρέπειας και όχι να γίνεται ο “σάκος του μποξ” ή να παρεμποδίζεται η εργασία του με ύπουλα μέσα.
Θα τονίσω, τέλος, τον καθοριστικό ρόλο των αυτοπτών μαρτύρων και γενικότερα των ατόμων που έχουν γνώση των συγκεκριμένων εκφοβιστικών συμπεριφορών και τεχνικών, προκειμένου έγκαιρα να τερματίζονται αυτές.
Δυστυχώς για πάρα πολλά χρόνια είχε περάσει ως “αυτονόητο” ότι άνθρωποι σε θέση ισχύος μπορούν χωρίς καμία συνέπεια και χωρίς κανένα έλεγχο να “βιάζουν” ψυχικά προσωπικότητες. Σήμερα, ενώνοντας τη φωνή και τις δυνάμεις μας, μπορούμε να περιορίσουμε και να τερματίσουμε τις εν λόγω συμπεριφορές.
Ένα μεγάλο όμως μπράβο αξίζει (γιατί ειναι σημαντικό να αναδεικνύεται και η θετική και φωτεινή πλευρά) σε όλα εκείνα τα πρόσωπα που κατέχουν υψηλές επαγγελματικές θέσεις και τιμούν τον επαγγελματικό τους ρόλο, τη θέση τους, δείχνοντας πάντα σεβασμό στον εργαζόμενο και στον ίδιο τους τον εαυτό βέβαια με αυτήν τη συμπεριφορά.
Αναλυτικά όμως στο επόμενο άρθρο μου….
H φωτογραφία αντλείται από:
https://unsplash.com/photos/GUQb38zj2_I
0 Σχόλια