Γιατί καθυστερεί η διάγνωση του συνδρόμου Sjögren;

Το δεύτερο πιο κοινό συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα μετά τη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι το σύνδρομο Sjögren (προφέρεται Σιόγκρεν).

Το σύνδρομο δεν αναγνωρίζεται εύκολα και γρήγορα τόσο από την ιατρική κοινότητα, όσο και από τους ίδιους ασθενείς, με αποτέλεσμα το 75% των ασθενών να μην έχει ακόμα διαγνωστεί, τονίζει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα.

Σύμφωνα με το Sjogren Europe, το 2012 ο μέσος εκτιμώμενος χρόνος διάγνωσης ενός ασθενή ήταν σχεδόν έξι χρόνια. Σήμερα, ο μέσος χρόνος διάγνωσης είναι 2.8 χρόνια.

Αν και το σύνδρομο Sjögren μπορεί να προσβάλλει οποιαδήποτε ηλικία, είναι συχνότερο στις γυναίκες μέσης ηλικίας και η αναλογία γυναικών προς άνδρες είναι 9:1. Στις ΗΠΑ, περίπου 1% του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι κυρίως γυναίκες που προσβάλλονται από το σύνδρομο Sjogren και το ποσοστό αυτό είναι παρόμοιο με αυτό των γυναικών που πάσχουν από καρκίνο του μαστού. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με πανελλήνια επιδημιολογική έρευνα για τις ρευματικές παθήσεις του Ελληνικού Ιδρύματος Ρευματολογίας, η συχνότητά του φτάνει το 1,5% των ενηλίκων.

Σοβαρές επιπτώσεις

Το Σύνδρομο Sjogren, επισημαίνει ο Καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας ΕΚΠΑ κ. Αθανάσιος Τζιούφας, είναι μια συστηματική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει ολόκληρο το σώμα. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν ξηροφθαλμία, ξηροστομία, πόνο στις αρθρώσεις και κόπωση. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί επίσης να προκαλέσει άλλες σοβαρές επιπλοκές, όπως χρόνιο πόνο, δυσλειτουργία οργάνων, νευροπάθεια και λέμφωμα.

Ταξινομείται σε πρωτοπαθές και δευτεροπαθές, ανάλογα με το αν εμφανίζεται μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα νοσήματα. Στο δευτεροπαθές Sjogren, οι ασθενείς πριν να εκδηλωθεί το εν λόγω σύνδρομο πάσχουν ήδη και από άλλο νόσημα του συνδετικού ιστού, όπως, για παράδειγμα, ρευματοειδή αρθρίτιδα ή συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

Αντιμετώπιση

Η υπόνοια Συνδρόμου Sjögren θα πρέπει να τίθεται από κάθε γιατρό που βλέπει έναν ασθενή με έντονη ξηρότητα των βλεννογόνων ή διόγκωση των παρωτίδων (Οφθαλμίατροι, Οδοντίατροι, ΩΡΛ, Παθολόγοι, Γενικοί Ιατροί κ.ά.). Ακολούθως θα πρέπει ο ασθενής να διερευνηθεί για τη διαπίστωση αντικειμενικών σημείων φλεγμονής ή βλάβης των αδένων και να αποκλειστούν άλλα αίτια ξηροστομίας και ξηροφθαλμίας.

Θεραπευτικά χορηγούνται ανοσοτροποποιητικά φάρμακα ανάλογα με τη κλινική έκφραση του συνδρόμου και τα όργανα τα οποία προσβάλει.

Πηγή: healthreport.gr