Σπάνιες φωτογραφίες από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, μέσα από τον φακό Βιετναμέζων φωτογράφων

Η αλήθεια είναι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εικόνων που έχουμε στο μυαλό μας για τον πόλεμο της Αμερικής στο Βιετνάμ, είναι από Αμερικανούς ή άλλους

Δυτικούς φωτογράφους.

Στην πραγματικότητα όμως, στο Βιετνάμ, οι Βιετ Κονγκ είχαν εκατοντάδες φωτογράφους που κατέγραφαν την κάθε μέρα και κάθε φάση του πολέμου. Οι φωτογράφοι αυτοί δούλευαν για το Βιετναμέζικο πρακτορείο ειδήσεων, το εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο, τον στρατό του Βιετνάμ, ή άλλες τοπικές εφημερίδες. Άλλοι, ήταν ερασιτέχνες πολίτες που κατέγραφαν τις φρικτές στιγμές του πολέμου και τις έστελναν στα πρακτορεία.

Πάρα πολλές από αυτές τις φωτογραφίες, θεωρούνται σπάνιες, ακόμα και στο Βιετνάμ.

Όταν ο φωτορεπόρτερ Doug Niven πρωτοπήγε στο Ανόι, έψαξε να βρει φωτογραφίες του πολέμου από την ματιά των Βιετναμέζων, αλλά με έκπληξη συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο για τον πόλεμο. Μετά από προσπάθεια, κατάφερε να ανακαλύψει κάτι φωτογραφίες δημοσιευμένες από δω κι από εκεί, αλλά μια συνολική ολοκληρωμένη εκδοτική προσπάθεια δεν υπήρχε.

Έτσι, στις αρχές της δεκαετίας του 90 αποφάσισε να αρχίσει να ψάχνει να βρει τους εναπομείναντες φωτογράφους.

Ο Niven ξεκίνησε την έρευνά του από τα επίσημα κανάλια και την κυβέρνηση, μετά με μεγάλους φωτογραφικούς οργανισμούς, στόμα με στόμα, και τελικά κατάφερε να βρει μια άκρη.

Εννιά στους δέκα Βιετναμέζους φωτογράφους είχαν σκοτωθεί στη μάχη, από βόμβες ή σφαίρες, ενώ άλλοι πέθαναν από μαλάρια και δυσεντερία. Πολλοί από τους εναπομείναντες στους οποίους μίλησε, δεν ήξεραν ο ένας τον άλλον.

Ο Niven ανακάλυψε χιλιάδες φωτογραφίες, πολλές από αυτές δεν είχαν τυπωθεί ποτέ.

«Υπήρχε ένας φωτογράφος, ένας ρεπόρτερ που είχε μια κάμερα και τράβηξε σε όλο τον πόλεμο ένα μόνο ρολό φίλμ, γιατί δεν ήξερε να το αλλάζει, και φοβόταν να ανοίξει την κάμερα μήπως και το καταστρέψει», δήλωσε ο Niven στο National Geographic.

Πολλοί φωτογράφοι δούλευαν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες, ενώ δεν είχαν σκοτεινούς θαλάμους και επεξεργάζονταν τα φιλμ μές στη νύχτα κάτω από τα αστέρια, έβαζαν τα χημικά σε κατσαρολάκια ή φλιτζανάκια, ενώ για φλας, κάποιοι χρησιμοποιούσαν μπαρούτι από τα τουφέκια και το άναβαν με σπίρτο.

Οι φωτογραφίες τυπώθηκαν σε βιβλίο από το National Geographic, με τίτλο «Ένα άλλο Βιετνάμ: φωτογραφίες του πολέμου από την άλλη πλευρά» “Another Vietnam: Pictures of the War from the Other Side”.