Ένα παράξενο μοτίβο που επαναλαμβάνει την δήθεν επίλυση χρόνιων Αστυνομικών προβλημάτων.

Πολλά χρόνια τώρα, σε δίκαιες διεκδικήσεις των αστυνομικών εφαρμόζονται λύσεις με τέτοιον τρόπο, που αντί να θεραπεύουν τις παθογένειες, τις βαθαίνουν ακόμη περισσότερο — οδηγώντας σε ένα κλίμα απογοήτευσης.
Τα παραδείγματα πολλά..

Το επίδομα επικινδυνότητας αν και ήταν μια πολυετής διεκδίκηση για την αναγνώριση του επαγγέλματος του αστυνομικού ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού. Αντί για ουσιαστική θεσμική κατοχύρωση και αντίστοιχα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αυτό που τελικά δόθηκε ήταν ένα περιορισμένο χρηματικό ποσό, που παρουσιάστηκε ως «επίδομα επικινδυνότητας».
Αποτελέσμα το επάγγελμα του αστυνομικού παραμένει, επισήμως, εκτός της λίστας των επικίνδυνων και ανθυγιεινών.

Οι προαγωγές υπαξιωματικών, στο ίδιο μοτίβο. Η προαγωγή των υπαξιωματικών που κανονικά θα έπρεπε να σηματοδοτεί μια νέα πορεία με αυξημένες αρμοδιότητες και δικαιώματα, κατέληξε να είναι περισσότερο αλλαγή τίτλου παρά ουσίας. Οι αστυνομικοί αυτοί, αν και φέρουν τον βαθμό του αξιωματικού, δεν έχουν πλήρη δικαιώματα: δεν ορκίζονται ως αξιωματικοί,, δεν συμμετέχουν πλήρως στις παραγωγές του σώματος κλπ. Πρόκειται δηλαδή για μια ακόμα εφαρμογή «στα χαρτιά» που αποδεικνύει πως οι συνδικαλιστές περισσότερο ενδιαφέρονται για την επικοινωνία παρά για την ουσία.

Η ανωτατοποίηση της Σχολής Αστυφυλάκων ήταν και αυτή μια ευκαιρία που χάθηκε στη μετάφραση.
Η προσπάθεια για την αναβάθμιση της Σχολής Αστυφυλάκων σε ανώτατη εκπαιδευτική βαθμίδα, αντί να ενισχύσει πραγματικά το κύρος, την επιστημονική επάρκεια και την επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων, περιορίστηκε σε μία επιφανειακή μεταρρύθμιση και απλώς αυξήθηκαν τα έτη φοίτησης από δύο σε τρία, χωρίς να προσφέρεται κανένα ουσιαστικό όφελος στους νέους αστυφυλακες. Είναι οφθαλμοφανές ότι οι απόφοιτοι της «ανωτατοποιημένης» Σχολής Αστυφυλάκων δεν βλέπουν βελτίωση στην αναγνώριση του πτυχίου τους, ούτε αλλαγή στο καθεστώς υπηρεσιακής ανέλιξης.


Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα ανησυχητικό συνδικάλιστικο μοτίβο, οι διεκδικήσεις των αστυνομικών ικανοποιούνται επιφανειακά, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

Κάτι δεν πάει σίγουρα καλά.