Ρουβίκωνας: Επίθεση με μπογιές στα γραφεία της Onex στο Χαλάνδρι

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του Ρουβίκωνα: Τα ναυπηγεία είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ιστορίας της Σύρου. Από την ίδρυσή τους το 1860 λειτούργησαν αδιάλειπτα μέχρι το 1992 και παρέμειναν κλειστά για μόλις δύο χρόνια. Έχουν περάσει όλες τις φάσεις της άνθησης και του μαρασμού πολλές φορές στο παρελθόν. Η τοπική κοινωνία έχει μάθει να ζεί μαζί τους. Γνωρίζει πώς λειτουργούν και τι κινδύνους εγκυμονεί η κακοδιαχείριση πάσης φύσης. Εμπορικά και πολεμικά πλοία, σκάφη και κατασκευές ειδικού σκοπού κάθε είδους, κατασκευάζονται ή επισκευάζονται εκεί για 160 χρόνια. Όταν τα ναυπηγεία δουλεύουν σωστά, όλη η Σύρος ακμάζει και αυτό είναι αυταπόδεικτο γεγονός. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους χρησιμοποιούσαν τεχνολογία αιχμής και παρείχαν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Αυξομειώσεις του διεθνούς ανταγωνισμού, νομισματική αστάθεια, κατά καιρούς κακοδιαχείριση και πολιτικές αποφάσεις, οδήγησαν αρκετές φορές την εκάστοτε διαχειρίστρια εταιρεία σε πτώχευση. Όμως πάντα τα ναυπηγεία παρέμεναν ένα φιλέτο, καθώς η συσσωρευμένη γνώση και οι υποδομές-εγκαταστάσεις παρέμεναν και μετά την πτώχευση . Στη συνέχεια, η συνήθης διαδικασία ήταν η μεσολάβηση του κράτους, το οποίο αναλάμβανε να μαζέψει τη ζημιά της κάθε πτώχευσης και να παραδώσει τα ναυπηγεία στον επόμενο «ενοικιαστή». Το 1994, ο επόμενος διαχειριστής των ναυπηγείων μέσα σε δύο δεκαετίες κατάφερε να τα απαξιώσει ώσπου τα έκλεισε οριστικά το 2017 αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζομένους για πάνω από 3 χρόνια.

Αυτή τη φορά δεν υπήρχε χρόνος για ανακαίνιση και εξυγίανση καθώς ο διεθνής ανταγωνισμός ήταν τεράστιος. Κορεάτες, Κινέζοι, Ρώσοι και Αμερικάνοι έσπευσαν κυριολεκτικά και μετά από πιέσεις της πρεσβείας ΗΠΑ, -όχι τυχαία- ως «καλύτερη» προκρίθηκε η προσφορά που κατέθεσε η Αμερικανικών συμφερόντων Onex. Η Onex είναι μέρος ενός κολοσσού, που διαχειρίζεται κεφάλαια, εγκαταστάσεις και περιουσία άνω των 36 δισεκατομμυρίων παγκοσμίως. Οι καινούργιοι ενοικιαστές ως σωτήρες, πρόσφεραν γη και ύδωρ: αποπληρωμή των χρεών των προηγούμενων, διασφάλιση των υπαρχόντων θέσεων εργασίας και αύξηση τους μέσω επενδύσεων στις υποδομές. Στα πρώτα χρόνια διαχείρισής, επιτεύχθηκε πληρότητα σε ανάληψη έργων, οι δουλειές πήγαιναν καλά και ο αμερικανικός κολοσσός, σε σύμπραξη με τον ιταλικό αντίστοιχό του Fincantieri, προχώρησαν στην απόκτηση και των ναυπηγείων Ελευσίνας. Σε παράλληλο χρόνο, ξεκίνησαν και τα νταραβέρια με τα εξοπλιστικά του πολεμικού ναυτικού. Υπάρχουν ήδη σχέδια για μία σειρά συμβάσεων που έπονται και αφορούν αναβάθμιση του υπάρχοντος στόλου και προμήθειας νέων πλοίων. Η πρώτη από αυτές αφορά την προμήθεια 4 σκαφών τελευταίας τεχνολογίας, συνολικής αξίας 1,5 δις ευρώ, έχει κατατεθεί και ασκούνται πιέσεις για την άμεση έγκρισή της από τη βουλή. Το έργο επαναλαμβάνεται: Χορός δισεκατομμυρίων «για λίγους και καλούς», στο ίδιο μοτίβο, εδώ και πάνω από ενάμιση αιώνα.

Την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021 διεξήχθη στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ερμούπολης μια πολύ κρίσιμη για τα κοινωνικά δικαιώματα, δίκη. Πρόκειται για την εκδίκαση τριών αγωγών συνολικού ύψους 3.000.000 ευρώ της εταιρείας Onex σημερινής ιδιοκτήτριας του Ναυπηγείου του Νεωρίου, ενάντια στα μέλη της τοπικής περιβαλλοντικής οργάνωσης Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου (ΠΠΠΣ), που αριθμεί 320 μέλη. Η εταιρεία κινείται δικαστικά εναντίον του συλλόγου αλλά και ατομικά, εναντίον του προέδρου της οργάνωσης Στράτου Ζολώτα και του μέλους της Αλέξανδρου Μπίστη για καταγγελίες που έκαναν εναντίον της. Οι καταγγελίες αφορούσαν μόλυνση του βυθού με πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων μετά από δειγματοληψία. Στη συνέχεια ζητήθηκε από το υπ. περιβάλλοντος να ερευνήσει περαιτέρω τα πεπραγμένα της Onex, κάτι που ποτέ δεν έγινε παρά τη δέσμευση από πλευράς του υπουργείου και δε δόθηκε και καμία απάντηση.

Έτσι αντιλαμβάνεται η Onex την εταιρική ευθύνη απέναντι στην τοπική κοινωνία: Αντί για ορθή διαχείριση των αποβλήτων και των παραπροϊόντων της επισκευαστικής και κατασκευαστικής διαδικασίας, προτίμησε να κάνει δωρεές στα Σώματα Ασφαλείας. Αντί για ουσιαστικά αντισταθμιστικά οφέλη που υποτίθεται θα βοηθούσαν την κοινωνία της Σύρου, η εταιρεία προτίμησε να κάνει εφήμερες χορηγίες σε τοπική αθλητική ομάδα. Στις καταγγελίες των ευαισθητοποιημένων πολιτών του νησιού για μόλυνση του βυθού απάντησε με αγωγές 3 εκατομμυρίων ευρώ, το λεγόμενο SLAPP (Στρατηγικές νομικές αγωγές ενάντια στη συμμετοχή του κοινού).

Το 2019, πριν ιδρυθεί το Παρατηρητήριο, το θέμα της ρύπανσης της εταιρείας είχε απασχολήσει μεγάλη μερίδα πολιτών σε δημόσια συζήτηση στην πλατεία της Ερμούπολης. Σε εκείνη την συνάντηση αποφασίστηκε η δημόσια εκπροσώπηση του κόσμου από έναν φορέα που θα μπορούσε θεσμικά να εκφράσει λόγο και να έχει πιθανότητες να ακουστεί. Το αίτημα για έρευνα του δείγματος βυθού προς το υπουργείο θάφτηκε και αφέθηκε να ξεχαστεί. Αλλά δε ξεχάστηκε. Το Παρατηρητήριο ρώτησε επίμονα ποια είναι η πορεία της έρευνας που υποτίθεται θα έκανε το υπουργείο και αντί για απάντηση, εισέπραξε εξώδικο από την εταιρεία για συκοφαντική δυσφήμιση, διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη. Ο σύλλογος αρνήθηκε να ανακαλέσει και η εταιρεία έκανε αγωγή. Τρείς ραδιοφωνικές εκπομπές με δημόσιες και επώνυμες καταγγελίες, τρείς αγωγές, τρία εκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένοι εκπρόσωποι των εργαζομένων της Onex τάχθηκαν με την πλευρά του εργοδότη, η πλειοψηφία των τοπικών μέσων ενημέρωσης δεν αναρωτήθηκε τι συμβαίνει, στις τοπικές αρχές δεν σηκώθηκε ούτε φρύδι. Επιχειρήθηκε να θαφτεί μελέτη που αποδεικνύει την περιβαλλοντική επιβάρυνση στην οποία έχουν πάρει θέση επίσημοι επιστημονικοί φορείς. Φοβούνται τον έλεγχο από την κοινωνία και θέλουν να κάνουν τις φωνές που αντιδρούν να σιωπήσουν. Ποινικοποιείται ο αντίλογος και η ενασχόληση με τα κοινά με τις ευλογίες του κράτους που σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στους επενδυτές. Η κάθε εταιρεία μπορεί να μετέρχεται εκφοβιστικών πρακτικών απέναντι σε πολίτες, ή συλλογικούς φορείς χωρίς να συναντάει κανένα νομικό εμπόδιο. Μπορεί να ρυπαίνει χωρίς να λογοδοτεί με πλάτες υπουργών, να δωροδοκεί ΜΜΕ, να εξαγοράζει συνειδήσεις, να απειλεί και να τραμπουκίζει πολίτες, ό,τι κάνει δηλαδή και μια κανονική μαφία.

Ο Πάνος Ξενοκώστας, διευθύνων σύμβουλος της Onex είναι ο βλαχοδήμαρχος ευεργέτης. Πουλάει φούμαρα, κάνει χορηγία στην τοπική βόλευ, βγάζει φωτογραφίες με πολιτικούς, μπάτσους και παπάδες, κάνει «happenings» όπως το να ναυλώσει ιδιωτικό αεροπλάνο για να φέρει το «άγιο φώς» το Πάσχα (sic) και ταυτόχρονα πουλάει φιλανθρωπία σε φτωχούς. Αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος έχει το θράσος να αμφισβητεί ότι το δείγμα του βυθού πάρθηκε από νερά του νησιού και την αλαζονεία να πιστεύει ότι θα φιμώσει μια πλειοψηφία και μάλιστα όταν αυτή έχει στα χέρια της αδιάψευστα στοιχεία. Ορμώμενος από μια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας, ατιμωρησίας, αλλά και της σαφέστατης κρατικής κάλυψης που παρέχεται στην Αμερικανική πολυεθνική, ο Ξενοκώστας έχει την εσφαλμένη εντύπωση ότι η υπόθεση τελειώνει εδώ. Δεν θα το επιτρέψουμε. Η Onex αναπαράγει το δόγμα του αυταρχικού φιλελευθερισμού. Το Slapp είναι στοιχείο απόλυτα ενδεικτικό. Η επίδειξη δύναμης και η ταυτόχρονη προσπάθεια επιβολής της σιωπής δείχνουν φόβο απέναντι στην κοινωνία. Και αυτή την ευκαιρία ο ο αγωνιζόμενος κόσμος δεν πρέπει να την αφήσει να πάει χαμένη.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΠΠΠΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΟΖΟΥΣ

Ρουβίκωνας

Το βίντεο εδώ