Μια σκέψη για τους " 7 " - Κείμενο αστυνομικού

Δημοσιεύουμε κείμενο αστυνομικού-αναγνώστη του bloko.gr

Αγαπητό bloko , και στους αναγνώστες σου καλησπέρα.

Είμαι αστυνομικός που υπηρετεί σε επαρχία της Ελλάδας, τα τελευταία χρόνια. Έχοντας περάσει μέχρι και σήμερα από ότι μάχιμη υπηρεσία έβρισκα μπροστά μου, και θα ήθελα να αναφερθώ στα τελευταία γεγονότα, να μοιραστώ τις σκέψεις μου, εμού καθώς και καθολικά των συναδέλφων, όσων τουλάχιστον έχουμε αναλύσει περί του γνωστού γεγονότος , σύλληψης των 7 συναδέλφων.

Αντίθετες γνώμες είναι δεδομένο ότι υπάρχουν, όπως υπάρχουν παντού. Μέχρι τώρα όμως , βλέπω μια απόλυτη ταυτοποίηση στο αστυνομικό προσωπικό, καθώς και μου κάνει εντύπωση, όσο και συγκίνηση, η υποστήριξη από τον μέσο Έλληνα πολίτη , που δεν έχει κάποιο συμφέρον (σε αντίθεση με τους γνωστούς υποστηρικτές των άκρων, για τα γνωστά προς αυτούς οφέλη ).

Η καταδίωξη, για όσους γνωρίζουν από Αθήνα, ήταν πολύ δύσκολη και άκρως επικίνδυνη. Για τον αθώο πολίτη αρχικά, που δεν έχει ουδεμία εμπλοκή, να τραυματιστεί από ελαφρά έως και θανάσιμα.

Για τούτο, φέρουν αποκλειστική ευθύνη οι κακοποιοί, προς τερψιν της ελευθερίας τους, δεν τους ένοιαξε καν, τι μπορεί να πάθει κάποιος ταλαίπωρος. Επειδή επέλεξαν να κλέψουν ένα αμάξι, και να καρπωθούν από την παράνομη αυτή δραστηριότητα, χωρίς τις συνέπειες του νόμου, αδιαφόρησαν για τα πάντα.

Όπως στην συνέχεια αδιαφόρησαν για την ζωή του οργάνου του νόμου. Τους αστυνομικούς, που προσπάθησαν να τους εμβολίσουν, αμάξι εναντίον μηχανής, πράγμα που επίσης μεταφράζεται από απλή σωματική βλάβη έως θάνατος.

Προτίμησαν να γυρίσουν το περίστροφο με την ρωσική ρουλέτα, και ας βρουν θάνατο οι αστυνομικοί, προς δόξα της ελευθερίας των κακοποιών. Για να μην συλληφθούν για μια κλοπή οχήματος ( ας μην αναλύσουμε σε πόσες ώρες θα ήταν έξω από το κρατητήριο για αυτό το αδίκημα) , αλλά το ρίσκο που προτίμησαν να πάρουν , για ένα όχι τόσο σοβαρό αδίκημα, ρισκάροντας τις ζωές άλλων, σημαίνει πολλά για τον ψυχισμό τους. Για το πόσο αιμοβόροι και πόσο αδιάφοροι είναι για τον διπλανό τους .

Και αυτό, ας κάτσουν να το αναλογιστούν όλοι. Για το τι ανθρώπινα όντα μιλάμε. Πόσο στυγνούς εγκληματίες.

Και φτάνουμε στην σημερινή μέρα, λίγες ώρες αμέσως μετά το συμβάν, έτρεξε το σύστημα να αποδώσει τις διώξεις των αστυνομικών. Να συλληφθούν κιόλας. Λες και είναι ύποπτοι φυγής, λες και τους βάζεις στο ίδιο τσουβαλι μαζί με τους προαναφερόμενους εγκληματίες. Η δικαιοσύνη μια ακόμη φορά έλαμψε δια της ταχύτητας της. Ναι, συμφωνώ, ότι αυτός είναι ο ποινικός κώδικας. Και όπως ορίζει, πρέπει να διωχθούν, για να αποδείξουν ότι είναι αθώοι. Να διωχθούν, όχι να διωχτούν από την καθημερινότητα της ζωής τους, έχοντας για πολλά χρόνια αυτό το καθημερινό βάσανο, μέχρι να ακούσουν το αυτονόητο : Αθώοι. Μέχρι τότε, άγχος, τρέξιμο, οικονομική εξάντληση, αγωνία για την απόφαση. Για ποιο πράγμα; Που προτίμησαν να σώσουν την ζωή τους, από τον εγκληματία στο τιμόνι που τους είχε βάλει σημάδι.

Και για να γίνει ο τελικός απολογισμός, ξέρετε ποιος είναι χαμένος μετά από όλα αυτά; Εμείς. Οι απλοί πολίτες, οι νομοταγείς. Γιατί είμαστε χαμένοι; Γιατί να μην περιμένετε , μετά από αυτήν την σύλληψη , αυτοί οι 7 μάχιμοι να ξανά βγουν έξω στον δρόμο και να κυνηγήσουν κανένα έγκλημα . Ποτέ ξανά. Χάσαμε 7 ηρωικούς προστάτες του νόμου. Όπως χάθηκαν και άλλοι δεκάδες συνάδελφοι μάχιμοι, που αγανάκτησαν με όλα αυτά. Που είναι τόσα χρόνια στην πείνα, και με παράνομες περικοπές μισθών, όλες οι κυβερνήσεις μέχρι και την σημερινή αρνούνται την επαναφορά του. Που ζητάνε επικίνδυνο και ανθυγιεινο, και το δίνουν σε καθαριστές των δήμων (να με συγχωρέσετε αγαπητοί υπάλληλοι των δήμων για την αναφορά, αναφέρομαι για την επικινδυνότητα ότι δεν λαμβάνεται και μόνο ) , και όχι λοιπόν σε αυτούς που από την μια στιγμή πηγαίνουν στην δουλειά, στην ληξη της βάρδιας τους ή θα τους πάνε νεκρούς, ή στον εισαγγελέα με χειροπέδες.

Καταλάβατε κύριοι ποιος βγαίνει χαμένος; Πόσοι θα κοιτάξουν τον εαυτό τους, και όχι το λειτούργημα τους;

Όλους αυτούς τους χάσατε... Και άλλους τόσους. Γιατί δεν είναι μόνοι αυτοί οι 7, και όσοι ακολουθήσουν. Αλλά εάν στην τρελή περίπτωση που μπλέξει κάποιος που προτίμησε να σώσει την ζωή του, θα ακολουθήσουν χιλιάδες αστυνομικοί ανά την Ελλάδα... Θα είναι τεράστιο το κύμα της λευκής εργασίας .

Ποιος θα ρισκάρει να βγαίνει στον δρόμο και να προτιμάει να τον σκοτώνουν αντί να υπερασπιστεί την ζωή του;

Τα έχετε αναλογιστεί αυτά;

Ποιος είναι χαμένος μωρέ;

Πάλι ο νομοταγής πολίτης;

Μήπως τελικά αυτό θέλετε;

Όπως θα έλεγε ο προηγούμενος; Κάντε ότι κοιμαστε;

Ε, όνειρα γλυκά τότε, και αν κάποτε ξυπνήσετε, τότε θα είναι αργά, γιατί το ποτάμι εάν ξεκινήσει, δεν γυρίζει πίσω...

Μ.Γ.