''Ξαφνική ευαισθησία για εκπαιδευτικούς – Για τους αστυνομικούς τίποτα;''

Παραθέτουμε κείμενο που έστειλε αστυνομικός - αναγνώστης του bloko.gr

 

Γίναμε μάρτυρες της άμεσης και εύλογης κατά πολλούς άμεσης αντίδρασης και ευαισθητοποίησης από μεριά της δικαστικής εξουσίας αλλά και της πολιτικής μας ηγεσίας σχετικά με το θέμα της προσαγωγής-σύλληψης των εκπαιδευτικών και του ιατρικού προσωπικού κατόπιν μηνύσεων που θα τους υποβάλλουν έτεροι πολίτες σχετικά με θέματα που αφορούν τους περιορισμούς του covid-19.

Στη εγκύκλιο λοιπόν του ανώτατου δικαστικού λειτουργού διαβάζουμε φράσεις όπως «αδικαιολόγητης προσωπικής ταλαιπωρίας ευσυνείδητων δημόσιων λειτουργών, που εκτίθενται στον κίνδυνο προσαγωγών και συλλήψεων» , «ανάγκη έννομης προστασίας του μηνυόμενου, πιστού στο καθήκον, δημόσιου λειτουργού» και «δικαίωμα να τις εκδηλώνει με αντικοινωνική συμπεριφορά και να τις μετουσιώνει προβαίνοντας σε πράξεις που υπερβαίνουν τα όρια του νόμου και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κυρωτικών κανόνων του ποινικού δικαίου». Ασχέτως αν κάποιος συμφωνεί με το εν λόγω σκεπτικό μας δημιουργούνται οι εξής απορίες:

-Οι αστυνομικοί που τόσα χρόνια στοχοποιούνται  από τυχόν ελεγχόμενους πολίτες και πολλές φορές τραμπουκίζονται ή εκφοβίζονται με τις μεθόδους των μηνύσεων-συλλήψεων-προσαγωγών προκειμένου να δράσουν κατά τα «κέφια» του ελεγχόμενου δεν χρήζουν ίδιας δικαστικής προσοχής ώστε να πράττουν απρόσκοπτα το έργο τους?

-Οι αστυνομικοί δεν είναι ευσυνείδητοι δημόσιοι λειτουργοί?

-Οι αστυνομικοί δεν έχουν την ανάγκη της έννομης προστασίας του μηνυόμενου?

-Οι αστυνομικοί δεν είναι πιστοί στο καθήκον δημόσιοι λειτουργοί?

-Οι αντικοινωνικές συμπεριφορές που μετουσιώνονται σε πράξεις που υπερβαίνουν τα όρια του νόμου και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κυρωτικών κανόνων του ποινικού δικαίου  δεν λαμβάνουν χώρα σε πορείες-συγκεντρώσεις?

Εμείς ξέρουμε τις απαντήσεις στα ανωτέρω. Τόσα χρόνια τραβάμε το κουπί στη γαλέρα και άλλοι παρουσιάζονται σαν ήρωες. Δεν είδαμε ποτέ τέτοια γρήγορα αντανακλαστικά από δικαστική εξουσία και πολιτική ηγεσία σε άδικες διώξεις μας.

Μάλλον  είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Μάλλον εκτός από τις οικογένειες μας δεν νοιάζεται κανείς στην υπόλοιπη κοινωνία για εμάς. Μάλλον βολεύει να είμαστε πάντα είτε οι «κακοί» είτε τα εξιλαστήρια θύματα.

 

Ένας σκεπτόμενος πολίτης-αστυφύλακας