Εμβολιασμός των εφήβων κατά του COVID-19

Τον Μάιο του 2021, το εμβόλιο Pfizer-BioNTech COVID-19 έλαβε άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης σε εφήβους ηλικίας 12 έως 15 ετών, αρχικά στον Καναδά για να ακολουθήσουν στη συνέχεια οι εγκρίσεις από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Παρά το γεγονός ότι δεδομένα από κλινικές μελέτες αναφέρουν ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές και 100% αποτελεσματικό για αυτήν την ηλικιακή κατηγορία, ορισμένοι γονείς ενδέχεται να παραμείνουν διστακτικοί αναφορικά με τον εμβολιασμό των παιδιών τους.

Τα παιδιά και οι έφηβοι αντιπροσωπεύουν περίπου το 22% των θετικών περιπτώσεων COVID-19 που έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα και οι νοσηλείες σε αυτόν τον πληθυσμό έχουν παρουσιάσει πολύ μεγάλη αύξηση τον τελευταίο καιρό, λόγω της μείωσης των περιστατικών σε ενήλικες λόγω εμβολιασμού. Παρόλο που η ασθένεια COVID-19 είναι γενικά λιγότερο σοβαρή στους νεότερους, η νόσος παρόλα αυτά έχει προκαλέσει σημαντική νοσηρότητα και περισσότεροι από 325 θάνατοι μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στις ΗΠΑ, ένα βάρος ασθενειών μεγαλύτερο από αυτό πολλών ασθενειών για τις οποίες συνιστώνται τακτικά εμβόλια σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Περίπου το ένα τρίτο των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων COVID-19 σε ανηλίκους ήταν α συμπτωματικό, δημιουργώντας μια ευκαιρία στους ανηλίκους να μεταδώσουν τον ιό εν αγνοία τους.

Η μείωση της α συμπτωματικής μετάδοσης είναι απαραίτητη για την επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού και τα αυξανόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο εμβολιασμός παρέχει σημαντικά οφέλη για τη δημόσια υγεία μειώνοντας τη μετάδοση εκτός από τα άμεσα, ατομικά οφέλη του. Για τους λόγους αυτούς, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για εμβολιασμό σε νεότερες ηλικιακές ομάδες. Ο εμβολιασμός ανηλίκων είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία τους από τον ιό, μειώνοντας τη μετάδοση-ειδικά σε πληθυσμούς υψηλότερου κινδύνου-και τη συνεχιζόμενη πρόοδο προς την ανοσία της αγέλης.

Ένα επιχείρημα αυτών που διαφωνούν με τον εμβολιασμό αυτής της ηλικιακής ομάδας, παρά την ύπαρξη ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων, είναι ότι η σχέση κόστους- οφέλους του εμβολιασμού κατά του Covid-19 είναι λιγότερο συμφέρουσα για τα παιδιά από ό, τι για τους ηλικιωμένους. Τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να πληγούν σοβαρά από τη μόλυνση από τον Covid-19 και επομένως ωφελούνται λιγότερο από έναν εμβολιασμό που τα προστατεύει από αυτόν. Επιπλέον, επειδή έχουμε περιορισμένη γνώση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων του εμβολιασμού covid-19 στα παιδιά, πρέπει να καθυστερήσουμε τον εμβολιασμό τους. Αλλά αυτό το επιχείρημα είναι λάθος. Οι ιατρικές αρχές έχουν κρίνει ότι τα εμβόλια για τον covid-19 είναι ασφαλή και αποτελεσματικά για τα παιδιά και μέχρι τώρα έχουν εγκριθεί για χρήση σε παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων δηλώνει τα οφέλη του εμβολιασμού σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα υπερτερούν των κινδύνων.

Πράγματι εκατομμύρια παιδιά έχουν μέχρι στιγμής εμβολιαστεί. Μέχρι τις 21/6, δηλαδή πολύ πρόσφατα, είχαν γίνει 8.000.000 δόσεις σε παιδιά ηλικίας 12-17 ετών και σε 6.000.000 παιδιά είχαν δοθεί και οι δυο δόσεις του εμβολιασμού. Οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως πόνο στο σημείο της ένεσης, πυρετός, αίσθημα κακουχίας δε διαφέρουν από τι συνήθεις παρενέργειες των εμβολίων που κυκλοφορούν ήδη. Από την άλλη πιο σπάνια έχουν περιγραφεί περιπτώσεις ήπιας αυτοϊώμενης περιμυοκαρδίτιδας που αντιπροσωπεύουν το 1%-4% περιπτώσεις ανά 100.000 εφήβων 12-17 ετών. Και, ενώ οι άμεσες σοβαρές επιδράσεις του covid-19 είναι πολύ λιγότερο συχνές στα παιδιά από ό, τι σε μεγαλύτερους ενήλικες, ένα παιδί έχει σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο βλάβης από τη μόλυνση του covid-19 παρά από τον εμβολιασμό κατά του. Τα παιδιά μπορεί να επηρεαστούν σοβαρά από τη μόλυνση από τον covid-19, να πεθάνουν ή να αναπτύξουν μια σπάνια επιπλοκή που λέγεται πολυσυστηματικό φλεγμονώδες σύνδρομο με θνητότητα 1.2% ενώ ακόμα διερευνώνται οι βλαπτικές επιδράσεις της μακροχρόνιας νόσησης από COVID-19 ή long covid στα παιδιά.

Είναι αλήθεια ότι έχουμε περιορισμένη γνώση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων του εμβολιασμού covid-19. Όμως τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται παρακολουθούνται στενά, επιτρέποντάς μας να δράσουμε για τυχόν απροσδόκητες παρενέργειες, όπως κάναμε με το εμβόλιο AstraZeneca. Είναι επίσης εξίσου αληθές ότι έχουμε περιορισμένη γνώση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της μόλυνσης από τον Covid-19. Και σε περίπτωση μόλυνσης, υπήρξε περιορισμένη (αν υπάρχει) παρακολούθηση ήπιων και ασυμπτωματικών περιπτώσεων. Αλλά τώρα γνωρίζουμε ότι τα άτομα με ήπια ή ασυμπτωματική λοίμωξη ενδέχεται να αναπτύξουν μακροπρόθεσμες επιπλοκές στην υγεία τους ακόμα και μετά από τη νόσηση (Post-Covid syndrome).

Η καθυστέρηση του εμβολιασμού κατά του Covid-19 στα παιδιά δεν αποτελεί, λοιπόν, απόφαση που αποφεύγει περισσότερο τον κίνδυνο. Κάτι τέτοιο εκθέτει τα παιδιά σε άγνωστους κινδύνους σοβαρής νόσου και μακροχρόνιων επιπλοκών στην υγεία τους. Επιπλέον το γεγονός ότι οι έφηβοι αποτελούν άτομα με δυνατότητα αυξημένης διασποράς του ιού, αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο υπέρ του εμβολιασμού που θα συμβάλλει στην επαναφορά στην κανονικότητα, την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και την κοινωνική δραστηριότητα των εφήβων. Και είναι γνωστό ότι η περίοδος εγκλεισμού των εφήβων είχε σημαντικές επιπτώσεις και στον τομέα της ψυχικής υγείας. Και, φυσικά υπάρχει ο κίνδυνος εμφάνισης νέων μεταλλάξεων από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό του ιού σε μη εμβολιασμένα άτομα οι οποίες μπορεί να εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερη μεταδοτικότητα, νοσηρότητα ή και θνησιμότητα.

Τέλος, γνωρίζουμε τώρα ότι η έκθεση των παιδιών σε αυτούς τους κινδύνους βλάπτει δυσανάλογα παιδιά με υποκείμενα νοσήματα, όπως η παχυσαρκία, οι χρόνιες πνευμονοπάθειες, τα νευρομυϊκά και νευρολογικά νοσήματα. Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι ο εμβολιασμός των εφήβων είναι ένα κρίσιμο εργαλείο κατά του Covid-19 γιατί προστατεύει τα ίδια τα παιδιά από τον κίνδυνο βλάβης και θανάτου από τον COVID-19, προστατεύει μεγαλύτερης ηλικίας ή άτομα με υποκείμενα νοσήματα στα οποία μπορεί να μεταδοθεί η νόσος και τέλος είναι ο καλύτερος τρόπος για την προαγωγή  της ευημερίας των παιδιών ελαχιστοποιώντας την ανάγκη για περιορισμούς ή διαταραχές στη ζωή τους που προκύπτουν από την αποτυχία διαχείρισης της πανδημίας.

 

άρθρο της Δικαλιώτη Σταυρούλα, Παιδίατρος, MD, PhD Ακαδημαϊκή Υπότροφος Νοσηλευτικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Νοσοκομείο Παίδων Π.Α. Κυριακού
https://kalitheapress.gr