Δημοσιεύουμε κείμενο αστυνομικού – αναγνώστη του bloko.gr: Τελειώνει το οκτάωρο και πρέπει άλλες δύο ώρες να αφιερώσεις χρόνο για να τελειωσεις τις υποχρεώσεις σου...σύνταξη δικογραφίας, διαβιβαστικο ,σηματική αναφορά ,να πάρεις αποτυπώματα και έχει πάει 12 και... αλλά κάνεις υπομονή πιστεύεις σε αυτό που κάνεις .
Ερχεται η επόμενη μέρα και είναι πάλι η ιδια και
χειροτερα, οι κρατουμενοι φωναζουν μεσα στην καυτη ατμοσφαιρα, αλλά
κάνεις υπομονή ...Πιστεύεις ότι κάτι θα αλλάξει ότι η υπηρεσία σου θα
ενισχυθεί, ότι ο φόρτος εργασίας θα κατανεμηθεί σε περισσότερους ανθρώπους .Θα
ενισχυθεις και έτσι θα είναι κάπως καλυτερο το εργασιακό περιβάλλον και
κάνεις Υπομονή... και κουράγιο γιατί βλέπεις το διοικητή σου και τον σέβεσαι
και βλέπεις ότι μαχεται και προσπαθεί. Το βλέπεις ότι είναι δίπλα
σου ,αλλά οι ώρες που περνάς ειναι πολλες και οι συνθήκες οι οποίες
δουλεύεις ιδιαίτερα άσχημες ,και σε καταπονούν. Προσπαθεις να ηρεμήσεις σπίτι
σου, αλλά σκεφτεσαι τις εργασιακες σου υποχρεωσεις...και
Φτου, σου βγαίνει παντού ...στην οικογένειά σου, στην καθημερινότητά σου, αλλά
κάνεις υπομονή... μπορεί να βλέπεις εκατοντάδες γύρω σου , συναδέλφους σου να
πινουν το καφεδάκι τους ,να είναι να είναι ήρεμοι και στην ουσία να μην
κάνουν τίποτα αλλά εσύ πρέπει να δώσεις το 150% του εαυτού σου και να κάνεις
υπομονή... αλλά ποσο υπομονή ,ειδικά αυτές τις μέρες τις δύσκολες που
βλέπεις όλα να καίγονται δίπλα σου... ποσο υπομονή όταν κινδυνεύουν οι άνθρωποι
σου και η οικογένειά σου....
Ενας Αξιωματικος Υπηρεσιας
Υ.Γ. Το οτι θα ηταν ονειρο μου να κανω τον βαθμοφορο στη
ΔΙΑΣ για να μην εχω ανακριτικες υποχρεωσεις δεν το περιμενα ποτε..
6 Σχόλια