Η διαχρονική εγκατάλειψη πυρπολεί τα δάση

Η μικρή φωτιά που ξέσπασε στο Σχίνο το βράδυ της 19ης Μάη, πιθανόν από αμέλεια, φούντωσε και έκαψε 60.000 στρέμματα πευκοδάσους στα Γεράνεια Ορη (20.000 στο Σχίνο και 40.000 στα Μέγαρα) γιατί τα δάση (γενικά και όχι μόνο σε αυτές τις περιοχές) έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους. Εδώ και πολλά χρόνια καταγγέλλουμε με την αρθρογραφία μας, παραθέτοντας όλες τις αποδείξεις, ότι πυρπολητές των δασών είναι διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την καπιταλιστική εξουσία.

Η εγκατάλειψη των δασών εκφράζεται καταρχάς με την πενιχρή χρηματοδότηση που δίνεται κάθε χρόνο για την προστασία και ανάπτυξή τους και με τις ελάχιστες προσλήψεις δασεργατών όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να γίνουν τα στοιχειώδη έργα δασοπροστασίας. Ενώ αυτές οι παρεμβάσεις πρέπει να πραγματοποιούνται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη κάθε χρόνο, πραγματοποιούνται πολύ αργότερα, τους θερινούς μήνες, όταν έχουν στεγνώσει τα δάση.

Για το 2021, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενέκρινε μόνο 1.700.000 ευρώ για «αντιπυρική προστασία» και για τους δασικούς δρόμους. Οι προϊστάμενοι όλων των Δασαρχείων της χώρας ζήτησαν να τους εγκρίνουν 17.696.538 ευρώ και η κυβέρνηση διέθεσε το ένα δέκατο! Ενδεικτικά, τα Δασαρχεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (στην οποία υπάγονται διοικητικά) ζήτησαν 1.439.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν μόλις 149.000 ευρώ! Τα Δασαρχεία της Χαλκιδικής ζήτησαν 1.748.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν 76.000 ευρώ, ενώ τα Δασαρχεία στη Κόρινθο ζήτησαν 160.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν 24.000 ευρώ!

Ο Πίνακας με τα αιτήματα των προϊσταμένων των Δασαρχείων και την κατανομή των εγκεκριθέντων κονδυλίων στα Δασαρχεία δεν ανέβηκε στη Διαύγεια. Το ίδιο είχε γίνει και το 2020. Ζητήσαμε και πήραμε τους Πίνακες από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες και τους δημοσιεύουμε στο τέλος, για να φανεί το μέγεθος της αγυρτείας. 

Οι λόγοι που δεν ανέβηκαν αυτοί οι Πίνακες είναι προφανείς. Να μη γίνει σύγκριση και κατααδειχτεί το γεγονός ότι εγκρίνονται γελοία ποσά για την αντιπυρική προστασία και την ανάπτυξη και συντήρηση των δασικών δρόμων. Η χρηματοδότηση που εγκρίθηκε για το 2021 ανέρχεται μόλις στο 9,6% της χρηματοδότησης που απαιτείται για την εκτέλεση στοιχειωδών εργασιών στα δάση και τις δασικές εκτάσεις.

Για το 2020 η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε εγκρίνει μόνο 2.000.000 ευρώ για έργα αντιπυρικής προστασίας και συντήρησης των δασικών δρόμων, ενώ οι προϊστάμενοι των Δασαρχείων της χώρας είχαν ζητήσει 16.468.630 ευρώ! Ενδεικτικά, τα Δασαρχεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, της Χαλκιδικής και της Κορίνθου είχαν ζητήσει 2.134.604, 820.000 και 170.000 ευρώ και εγκρίθηκαν μόλις 176.000, 53.000 και 14.000 ευρώ αντίστοιχα!

Αυτά τα πενιχρά ποσά ενέκρινε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την προστασία και ανάπτυξη των δασών και των δασικών εκτάσεων. Για την εκτέλεση αυτών των εργασιών απαιτούνται και προσλήψεις δασεργατών. Κατά τη γνώμη μας, για την πραγματική προστασία και ανάπτυξη των δασών απαιτείται η πρόσληψη μόνιμων και όχι συμβασιούχων δασεργατών, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την άθλια κατάσταση που βρίσκονται τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, λόγω της χρόνιας εγκατάλειψής τους απ’ όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Τη διετία 2020-2021, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προσέλαβε ούτε συμβασιούχους δασεργάτες. Δεν αναφερόμαστε στο 2019, γιατί εκείνη τη χρονιά τις αποφάσεις τόσο για την πενιχρή χρηματοδότηση όσο και για την πρόσληψη μερικών εκατοντάδων δασεργατών είχε πάρει η κυβέρνηση Τσίπρα.

Διαχρονική η εγκατάλειψη των δασών

Παραθέτουμε στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρους άρθρου μας με τίτλο: Ιδού οι πυρπολητές των δασών, που δημοσιεύτηκε στις 4 Αυγούστου του 2020:

Εγκατάλειψη

Εδώ και χρόνια κραυγάζουμε ότι οι δασικές πυρκαγιές ούτε «ασύμμετρο φαινόμενο» είναι ούτε έργο εμπρηστών. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλονται στα καλώδια της ΔΕΗ, που διατρέχουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, στους πυλώνες της ΔΕΗ που είναι εγκαταστημένοι μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις και δεν καθαρίζονται (για λόγους αύξησης των κερδών της ΔΕΗ), στις χιλιάδες αδέσποτες χωματερές που βρίσκονται μέσα σε δάση. Οφείλονται, τέλος, στην εύφλεκτη ύλη με την οποία είναι πλημμυρισμένα τα δάση. Ξεραμένα δέντρα, ξεραμένα χόρτα, σπασμένα κλαδιά συσσωρεύονται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, καθώς από το 2009 οι προσλήψεις δασεργατών, που είναι απαραίτητοι για μια σειρά ουσιαστικών εργασιών μέσα στα δάση, σταμάτησαν.

Σε μια ολόκληρη δεκαετία (2009-2018) προσελήφθησαν μόνο μερικές εκατοντάδες δασεργάτες το 2009, το 2010 και το 2014, ενώ τα υπόλοιπα εφτά χρόνια δεν προσελήφθη κανένας! Ετσι, τα δάση αφέθηκαν στην τύχη τους, ανοχύρωτα στις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών, που ήταν επόμενο να προκληθούν, αφού τους καλοκαιρινούς μήνες «βράζει ο τόπος». Οταν η δασική πυρκαγιά εκδηλώνεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή, φτάνουμε και σε θανάτους, όπως έγινε το 2007 στην Ηλεία και το 2018 στην Αττική. Για την εκατόμβη των νεκρών, πέρα από την ίδια την πυρκαγιά και τη γρήγορη εξάπλωσή της, που οφείλονται -όπως είπαμε- στην πλήρη εγκατάλειψη των δασών, φταίει και η ανικανότητα (και η διαφθορά) του μηχανισμού καταστολής πυρκαγιών, ο οποίος συγκροτείται επίσης με βάση το όσο το δυνατόν μικρότερο λειτουργικό κόστος και όχι την προστασία του δάσους, των οικιστικών ιστών και των ανθρώπων.

Εστιάζουμε στο σκέλος της δασοπροστασίας, γιατί αυτό ουδέποτε απασχολεί τη δημόσια συζήτηση (το περιεχόμενο της οποίας καθορίζουν τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ), ενώ είναι το σημαντικότερο. Η δασοπροστασία αποτελεί το θεμέλιο για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, αφού μόνον αυτή μπορεί να εξασφαλίσει την εκδήλωση όσο γίνεται λιγότερων πυρκαγιών, αλλά και τον περιορισμό του καταστροφικού έργου όσων εκδηλώνονται.

Το 2009, προσελήφθησαν μόλις 1.150 εποχικοί εργάτες, με οκτάμηνες και τρίμηνες συμβάσεις. Το 2010, ο αριθμός των προσληφθέντων δασεργατών μειώθηκε στους 695 (447 με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας και 248 τρίμηνης διάρκειας). Μιλάμε για προσλήψεις της πλάκας, καθώς -παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δασεργατών- ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να γίνουν στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Πρέπει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι προσλήψεις αυτές γίνονταν σε τέτοιο χρόνο που εξ αντικειμένου ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να γίνουν στα δάση για την προστασία και την ανάπτυξή τους.

Το 2011 και το 2012, δεν έγινε καμία πρόσληψη δασεργάτη! Το 2013, η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος εισηγήθηκε την πρόσληψη 201 δασεργατών οκτάμηνης θητείας και 112 τρίμηνης θητείας. Η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων ενέκρινε την πρόσληψη 198 δασεργατών οκτάμηνης θητείας και 53 τρίμηνης θητείας, όχι όμως για το 2013 αλλά για το 2014!

Επαναλαμβάνουμε ότι επρόκειτο για προσλήψεις της πλάκας. Αυτοί οι δασεργάτες δεν μπορούσαν να διεκπεραιώσουν ούτε ένα μίνιμουμ εργασιών προστασίας και ανάπτυξης των δασών και των δασικών εκτάσεων. Μετά, ήρθε η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων και το τερμάτισε, αποφασίζοντας να μην προσλάβει ούτε έναν δασεργάτη την πενταετία που διαχειρίστηκε το ελληνικό κράτος (2015-2019)! Ετσι, η απόλυτη εγκατάλειψη των δασών και των δασικών εκτάσεων είχε τη δική της συμβολή στο… υπερπλεόνασμα, για το οποίο τόσο καμάρωναν ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος, ο Τζανακόπουλος και οι υπόλοιποι συριζαίοι.

Σε μια ολόκληρη δεκαετία, 2009-2018, διαπιστώνουμε ότι προσελήφθησαν μόνο 2.096 δασεργάτες, όχι όλοι οκτάμηνης διάρκειας, ενώ χρειάζονται δεκάδες χιλιάδες δασεργάτες, όχι μερικής αλλά πλήρους απασχόλησης, και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κρατική χρηματοδότηση κάθε χρόνο, προκειμένου να προστατευθεί και να αναπτυχθεί ο δασικός πλούτος της χώρας, ο τόσο απαραίτητος για τη ζωή του ελληνικού λαού.

Νέα κοροϊδία

Μετά από τέσσερα χρόνια μηδενικών προσλήψεων δασεργατών, οι Τσιπροκαμμένοι έβαλαν μπροστά άλλη «φάμπρικα». Τον Μάρτη του 2018, οι υπουργοί Εργασίας και Περιβάλλοντος ανακοίνωσαν -με τα γνωστά ταρατατζούμ που συνηθίζουν οι συριζαίοι- την έναρξη ενός προγράμματος «κοινωνικής εργασίας», στο πλαίσιο του οποίου θα προσλαμβάνονταν 5.000 εργαζόμενοι (ωφελούμενοι, όπως τους ονομάζουν).

Στόχος του περιβόητου προγράμματος «κοινωνικής εργασίας» δεν ήταν η ανάπτυξη και προστασία των δασών, αλλά η πρόσληψη 5.066 ανέργων με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας. Αυτό το ομολογούσε η Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία εγκρίθηκε το πρόγραμμα:

«Αρθρο 1.2. Η παρούσα δράση είναι οκτάμηνης διάρκειας και χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ. Η παρούσα δράση απευθύνεται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις των Περιφερειών της χώρας.

Αρθρο 1.3 Η δράση αυτή αποσκοπεί:
α) στην επανασύνδεση των μακροχρονίως ανέργων και ευάλωτων ομάδων με την αγορά εργασίας, β) στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των ανέργων, γ) στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, δ) στην σύζευξη των παραγωγικών ικανοτήτων των ανέργων με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και ε) στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από τις πυρκαγιές και την γενικότερη προστασία τους για αειφορική παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών» (η έμφαση δική μας).

Σύμφωνα με τους εμπνευστές του προγράμματος, λοιπόν, πρώτιστος στόχος ήταν η απασχόληση ανέργων για οκτώ μήνες, για τη στατιστική μείωση της ανεργίας, και όχι η πρόσληψη δασεργατών για τη δασοπροστασία. Η τελευταία μπήκε (μόνο στα χαρτιά) ως πέμπτος στόχος για λόγους δημαγωγίας. Ανατρέχοντας στον τελικό πίνακα επιτυχόντων, διαπιστώσαμε ότι οι «Ειδικοί Δασικής προστασίας ΔΕ» (προφανώς οι έμπειροι δασεργάτες) ήταν μόλις το 13%! Αυτό επιβεβαιώνει το ότι πρώτιστος στόχος δεν ήταν η δασοπροστασία, αλλά η απασχόληση ανέργων για ένα διάστημα οχτώ μηνών, για να ‘χουν να λένε οι Τσιπροκαμμένοι ότι μειώνουν την ανεργία. Με τόσο χαμηλό ποσοστό έμπειρων δασεργατών, που μάλιστα άρχισαν να τους προσλαμβάνουν τα Δασαρχεία από τις 20 Ιούλη του 2018 και για διάστημα οκτώ μηνών, με πενιχρή κρατική χρηματοδότηση και με μισθούς των 490 και των 410 ευρώ το μήνα, είχαμε να κάνουμε με καθαρή κοροϊδία. Ελάχιστα (για να μην πούμε τίποτα) μπορούσαν να γίνουν για την προστασία και ανάπτυξη των δασών, μετά μάλιστα από τόσα χρόνια πλήρους εγκατάλειψης.

Οι συριζαίοι κράτησαν αυτούς τους εργαζόμενους και το 2019 (ήταν και προεκλογική χρονιά, βλέπετε), όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν τους κράτησε το 2020. Πάνω που είχαν μάθει πέντε πράγματα για τη δασοπροστασία και μπορούσαν να προσφέρουν κάποια βοήθεια στις δασικές υπηρεσίες, τους πέταξαν στην ανεργία, σαν τη μύγα από το ζυμάρι!

Λεφτά ένα προς δέκα ως προς τις ανάγκες

Ας δούμε τώρα το σημαντικότατο ζήτημα των κονδυλίων που εγκρίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις 53 Διευθύνσεις Δασών, με προορισμό την ανάπτυξη και την προστασία των δασών.

Στις 10 Ιούνη του 2015, ο αναπληρωτής υπουργός ενέκρινε 1.843.000 ευρώ για 53 Διευθύνσεις, για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών, και 500.000 ευρώ σε 17 Διευθύνσεις Δασών για να γίνουν δασικές μελέτες. Τι εργασίες να γίνουν, όμως, όταν την ίδια χρονιά δεν έγιναν προσλήψεις έμπειρων δασεργατών, ενώ το προσωπικό των Διευθύνσεων Δασών και των Δασαρχείων είναι λειψό και δε φτάνει για να καλύψει ούτε τις υπόλοιπες αρμοδιότητές τους;

Οι εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών πρέπει να γίνονται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη κάθε χρονιάς και όχι τους καλοκαιρινούς μήνες. Οταν, όμως, το κονδύλι εγκρίνεται στις 10 Ιούνη και με δεδομένο ότι οι εργασίες στις Διευθύνσεις Δασών δε θ’ αρχίσουν την επόμενη μέρα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πρακτική αποτελεσματικότητα αυτού του ισχνού κονδυλίου γίνεται ακόμα πιο ισχνή. Αυτή η πολιτική χρηματοδότησης των Διευθύνσεων Δασών για εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών έχει γίνει καθεστώς απ’ όλες τις κυβερνήσεις.

Η ίδια πολιτική συνεχίστηκε και τα επόμενα τρία χρόνια. Στις 25 Απρίλη του 2016 εγκρίθηκαν 1.854.800 ευρώ, στις 9 Μάη του 2017 εγκρίθηκαν 1.617.140 ευρώ και στις 24 Απρίλη του 2018 εγκρίθηκαν 1.635.500 ευρώ. Τα ποσά που διατέθηκαν ήταν πενιχρά, ενώ δεν προσελήφθησαν έμπειροι δασεργάτες για να εκτελέσουν τις εργασίες που μπορούν να γίνουν έστω μ’ αυτά τα κονδύλια!

Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, παραθέτουμε τα κονδύλια που είχαν ζητήσει οι Διευθύνσεις Δασών για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών τις ίδιες χρονιές. Το 2016 είχαν ζητήσει 14,945 εκατ. ευρώ, το 2017: 14,779 εκατ. και το 2018: 15,448 εκατ. ευρώ. Η απόκλιση ανάμεσα στα κονδύλια που ζήτησαν οι Διευθύνσεις Δασών και σ’ αυτά που εγκρίθηκαν είναι τεράστια. Αθροιστικά, για την τριετία 2016-2018 οι Διευθύνσεις Δασών ζήτησαν 45,172 εκατ. ευρώ και εγκρίθηκαν 5,107 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, ποσοστό μόλις 11%! Οπως καταλαβαίνετε, για να γίνουν αυτές οι απαραίτητες εργασίες δασοπροστασίας απαιτούνταν πολλοί δασεργάτες, με πλήρη και όχι μερική απασχόληση, που θα εργάζονταν εντατικά το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη και όχι το καλοκαίρι. 

Ιδια κατάσταση και το 2019. Οι δασικές υπηρεσίες ζήτησαν 16.313.910 ευρώ, η κυβέρνηση Τσίπρα ενέκρινε μόλις 1.600.000 ευρώ. Ζήτησαν δέκα, τους έδωσαν ένα!

Το 2020, είχαμε… πρωτοτυπία, στο πλαίσιο του… επιτελικού κράτους του Κούλη και της παρέας του. Η σχετική απόφαση αναφέρει μεν το συνολικό ποσό (2 εκατ. ευρώ), δεν περιλαμβάνει όμως τους πίνακες στους οποίους φαίνεται τι ζήτησαν οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και τι τους χορηγεί η κυβέρνηση. Για να μη φαίνεται το χάσμα ανάμεσα στις ανάγκες, όπως τις αποτυπώνουν οι δασικές υπηρεσίες, και στην ανταπόκριση της κυβέρνησης, που εξακολουθεί να τιμά τη δασοκτόνα παράδοση του 10:1. Θυμίζουμε ότι για το 2020 η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προσέλαβε καν τους 5.066 ανέργους, μπας και γίνει καμιά δουλειά στα δάση, μ’ αυτό έστω το πενιχρότατο κονδύλι των 2.000.000 ευρώ που εγκρίθηκε.

Η εγκατάλειψη της ρητινοκαλλιέργειας μία ακόμη σοβαρή αιτία εκδήλωσης καταστροφικών πυρκαγιών

Η μικρή φωτιά στο δάσος χαλεπίου πεύκης του Σχίνου Κορινθίας στις 19 Μάη του 2021μετατράπηκε σε μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά, γιατί εκτός από τη διαχρονική εγκατάλειψη του δάσους απ’ όλες τις αστικές κυβερνήσεις εδώ και πολλά χρόνια, σταμάτησε και η ρητινοκαλλιέργεια, με αποτέλεσμα τα δάση αυτά να μετατραπούν σε μόνιμες μπαρουταποθήκες.

Οσο καιρό γινόταν ρητινοκαλλιέργεια οι δασεργάτες βρίσκονταν μέσα στα δάση χαλεπίου πεύκης από τον Φλεβάρη μέχρι και τον Οκτώβρη κάθε χρόνο και δεν ασχολούνταν μόνο με τη ρητινοκαλλιέργεια αλλά και με πολλές άλλες εργασίες που ήταν απαραίτητες για την ανάπτυξη και προστασία των δασών. Εκτός των άλλων, οι δασεργάτες προλάβαιναν τις μικρές φωτιές που ξεσπούσαν.

Η ρητινοκαλλιέργεια είναι πολύ βαριά δουλιά. Τα κίνητρα που δίνονταν για τη συνέχισή της ήταν υποτυπώδη και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα δάση χαλεπίου πεύκης ιδιωτικοποιήθηκαν, είχαμε ως αποτέλεσμα να σταματήσει ρητινοκαλλιέργεια (σίγουρα στην περιοχή της Κορινθίας και των Μεγάρων που βρίσκονται τα Γεράνεια Ορη).

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, με τη ρητινοκαλλιέργεια ασχολούνται γύρω στους 30 δασεργάτες, οι οποίοι συνεχίζουν επειδή το επάγγελμα του ρητινοκαλλιεργητή περιλαμβάνεται στα βαριά και ανθυγιεινά και περιμένουν να βγουν στη σύνταξη. Ενα ακόμη αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της εγκατάλειψης είναι και οι εισαγωγές ρητίνης.

Αν οι αστικές κυβερνήσεις έδιναν κίνητρα στους δασεργάτες, η ρητινοκαλλιέργεια θα συνεχιζόταν στο Σχίνο, με τις ευεργετικές επιδράσεις της στην ανάπτυξη και προστασία των δασών, και η μικρή φωτιά που ξέσπασε δε θα μετατρεπόταν σε καταστροφική πυρκαγιά για το πανέμορφο δάσος στα Γεράνεια Ορη.

Ακόμη, εάν στα Γεράνεια Ορη συνεχιζόταν η ρητινοκαλλιέργεια, δε θα μπορούσαν να δράσουν οι παράνομοι υλοτόμοι που προξενούν μεγάλη καταστροφή στο δασικό πλούτο για να πουλήσουν καυσόξυλα. Αναφερόμαστε ειδικά στα Γεράνεια Ορη, γιατί από το 2014 διεξάγουμε έρευνα για την παράνομη υλοτομία που οργιάζει εκεί, από υλοτόμους-καυσοξυλάδες που έχουν την πλήρη κάλυψη αρμόδιου υπηρεσιακού παράγοντα. Εχουμε δημοσιεύσει πολλά άρθρα για την παράνομη υλοτομία στα Γεράνεια. 

Δασοκτόνα η στρατηγική όλων των κυβερνήσεων

Καταστροφικές πυρκαγιές, με μεγάλες επιπτώσεις στο δάσος, αλλά και με κόστος σε ανθρώπινες ζωές, θα επαναληφθούν. Ολες οι κυβερνήσεις έχουν βάλει στο στόχαστρο το δασικό πλούτο της χώρας, ελαχιστοποιώντας την κρατική χρηματοδότηση για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών και «μπασταρδεύοντας» τη δασική νομοθεσία με στόχο τη μαζική νομιμοποίηση των καταπατητών που κατασκεύασαν βίλες και εξοχικά.

Είναι χαρακτηριστικό το σκάνδαλο των περιβόητων «οικιστικών πυκνώσεων», για το οποίο έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια (για τις τελευταίες εξελίξεις δείτε εδώ). Ενα σκάνδαλο που πρέπει να επισημανθεί ότι αποτελεί τμήμα του γενικότερου σκανδάλου της νομιμοποίησης καταπατημένων εκτάσεων (ακόμα και σε εθνικούς δρυμούς, σε πάρκα και άλση και σε υδροβιότοπους), που εκτελούσε μεθοδικά η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το δασοκτόνο έργο των προκατόχων της, για να παραδώσει τη σκυτάλη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που τρέχει και θα τρέξει ακόμα πιο γρήγορα (είναι και η… οικογενειακή παράδοση).

ΥΓ. Το ειδικό δίκτυο που συνδέει το Αλεποχώρι με τη Μαυρολίμνη και στη συνέχεια με το Σχίνο, είναι σε άθλια κατάσταση, ειδικά σε μερικά σημεία, και η αποκατάστασή του έχει μετατραπεί σε γεφύρι της Αρτας εδώ και πολλά χρόνια. Ο κίνδυνος να θρηνήσουμε νεκρούς είναι άμεσος. Οι κάτοικοι του Σχίνου είναι ανάστατοι και από την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το οδικό δίκτυο.

 

https://eksegersi.gr