Απόψεις αστυνομικού για το Οργανωμένο Έγκλημα

Παραθέτουμε κείμενο αστυνομικού-αναγνώστη του bloko.gr

Είναι η πρώτη φορά και πιθανώς και η τελευταία που θα διατυπώσω τη γνώμη μου για όσα λέγονται αναφορικά με την «αύξηση» της εγκληματικότητας και την αδυναμία της Ελληνικής Αστυνομίας να «προλάβει» συγκεκριμένα το οργανωμένο έγκλημα. Για χάρη ευκολίας στην κατανόηση οι σκέψεις/απόψεις μου αριθμούνται.

1. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το δεδομένο όλων των κοινωνιών. Το έγκλημα δεν «πατάσσεται». Η έννοια της εγκληματικότητας είναι νομοτελειακά συνυφασμένη με την ίδια την έννοια της κοινωνίας, όπως γνωρίζουν άλλωστε όλοι οι εγκληματολόγοι. Αυτό που μπορεί να κάνει η πολιτεία είναι προσπάθεια να διατηρήσει την εγκληματικότητα σε ανεκτά για την κοινωνία επίπεδα, ώστε να υπάρχει αυτό που προσδιορίζεται ως «αίσθημα ασφαλείας».

2. Η έννοια της πρόληψης στο οργανωμένο έγκλημα είναι αδύνατη. Οι δράστες του, λειτουργώντας ως ομάδα και με το προνόμιο της επιλογής του χρόνου δράσης έχουν το πλεονέκτημα έναντι των αρχών ασφαλείας. Αυτοί δρουν και η πολιτεία αντιδρά. Σύννομη προληπτική δράση μάλιστα δεν δύναται να υπάρξει εάν δεν υπάρξει αρχή τέλεσης εγκλήματος ή ενέργειες που μπορούν να χαρακτηριστούν ποινικά ως προπαρασκευαστικές (π.χ. κατοχή εκρηκτικών υλικών, οπλισμού κ.λπ.). Ως παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί η δολοφονία του επιχειρηματία στη Ζάκυνθο, όπου είχε προηγηθεί η ανεπιτυχής απόπειρα δολοφονία του ένα χρόνο νωρίτερα, με παράπλευρο θύμα μάλιστα τη σύζυγό του.

3. Ο στόχος θα έπρεπε να ήταν η «εξάρθρωση» της εγκληματικής ομάδας/συνδικάτου μετά τη δράση της, που σημαίνει την παραπομπή των εμπλεκόμενων (φυσικών αυτουργών άμεσων και ηθικών αυτουργών) στη δικαιοσύνη, τη τιμωρία τους (όχι με δίκη δια των ΜΜΕ) και την έκτιση όποιας ποινής αναλογεί σε έκαστο εξ αυτών.

4. Η εξάρθρωση μιας εγκληματικής ομάδας, προϋποθέτει προεργασία η οποία μπορεί να πάρει και μήνες. Διάθεση χιλιάδων εργατοωρών από αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους με χρήση αποκομισθείσας εμπειρίας, βάσεων δεδομένων και λοιπών τεχνικών μέσων (π.χ. Δ.Ε.Ε.). Τυχόν απαίτηση για επίσπευση διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει σε λάθη και παρατυπίες οι οποίες θα εκμεταλλευτούν στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας με ολέθριες συνέπειες για την επιτυχή έκβαση της δίκης.

5. Σύμφωνα με τη Θεωρία της Ορθολογικής Επιλογής (Rational Choice Theory) της Εγκληματολογίας, οι άνθρωποι επιλέγουν να παραβιάσουν το νόμο, ζυγίζοντας τα οφέλη που θα αποκομίσουν έναντι της ζημίας που ήθελε προκύψει (ρίσκο σύλληψης, πιθανότητα καταδίκης, ποινή που θα εκτιθεί).

6. Παράλληλα σύμφωνα με τον Cesare Beccaria (Ιταλός εκπρόσωπος της Κλασσικής Σχολής Εγκληματολογίας 1738-1794) «η ποινή πρέπει  να είναι ανάλογη με την προξενούμενη βλάβη στην κοινωνία, αλλά και μεγαλύτερη από το όφελος που προσδοκάται ή επιτυγχάνεται με την τέλεση του αδικήματος» και «η ποινή οδηγεί σε μείωση της εγκληματικότητας όταν είναι σαφώς καθορισμένη, βέβαιη ότι θα επιβληθεί και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την εκτέλεση της εγκληματικής πράξης, και όχι όταν είναι σκληρή».

7. Η επιβολή και η έκτιση ποινών δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων της ΕΛ.ΑΣ. σύμφωνα με τα όσα ισχύουν μέχρι στιγμής. Ούτε φυσικά ο σωφρονισμός ή η διαδικασία χορήγησης αδειών σε βαρυποινίτες και λοιπούς κατάδικους.

8. Αναφορικά με την απόδοση της ΕΛ.ΑΣ. ως υπηρεσία, πρέπει να τονιστούν ιδίως τα ακόλουθα:

i.              Η απλή παράθεση αριθμών ελέγχων, προσαγωγών, συλλήψεων και σχηματισμός δικογραφιών δε μπορεί να απεικονίσει την ποιοτική απόδοση, ιδίως δε όταν οι συλλήψεις/σχηματισμός δικογραφιών δεν συγκρίνονται με ποσοστά καταδίκης στο αρμόδιο δικαστήριο.

ii.             Ο εξωτερικός πελάτης (οι πολίτες στην περίπτωση αυτή) δεν ερωτώνται για την άποψη που έχουν για την απόδοση της ΕΛ.ΑΣ., ούτε σε καμία περίπτωση συμμετέχουν στην αντεγκληματική πολιτική (ακόμα και με τη μορφή Ο.Τ.Α.).

iii.            Η συνεχής επιλογή της πολιτικής ηγεσίας της επίρριψης ευθυνών στη φυσική ηγεσία και η τακτική έκτακτων κρίσεων (υπό μορφής αντικατάστασης του Διευθύνοντος Συμβούλου/Αλλαγής στην Ανώτατη Διοίκηση ως  μέρος Στρατηγικής Εξυγίανσης του Οργανισμού), εξεταζόμενη σε βάθος χρόνων δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

iv.           Η ΕΛ.ΑΣ. παρέχει υπηρεσίες και όχι υλικά αγαθά. Ως εκ τούτου ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών της είναι άμεσα εξαρτώμενη από την απόδοση των υπαλλήλων της ΕΛ.ΑΣ. .

v.            Σύμφωνα με σύγχρονες θεωρίες του μαναντζμεντ, η απόδοση των εργαζομένων εξαρτάται από την εκπαίδευσή τους και σημαντικότερα τη διάθεση του ατόμου να αποδώσει (+50-60% απόδοση). Επιπλέον, σύμφωνα με τη Θεωρία της Δικαιοσύνης ο λόγος της συνεισφοράς έκαστου ατόμου προς το τις απολαβές του είναι ανάλογος του λόγου της συνεισφοράς άλλων ατόμων/συνεργατών του προς τις απολαβές τους. Κοινώς, και με δεδομένο ότι οι απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων είναι ίδιες, αφού όλοι οι αστυνομικοί πληρώνονται το ίδιο χωρίς να προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες, με γνώμονα και την απαξίωση της έννοιας της παντελούς έλλειψης αξιοκρατίας σε περιπτώσεις όπως μεταθέσεις, αποσπάσεις, χορήγηση αδειών και στελέχωση γραφείων, η συνολική απόδοση της ΕΛ.ΑΣ. οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στα τάρταρα.

 

Ο καθένας με τα συμπεράσματά του…..

Επιθυμώντας να διατηρηθεί η ανωνυμία μου

Ένας εκ των 55.000