Φώτης Λουκάς: Τι καινούργιο χρειαζόμαστε από τον συνδικαλισμό;

Άρθρο του Φώτη Λουκά: "Τα ίδια και τα ίδια", "χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο", "χρειαζόμαστε μια αλλαγή". 

Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις που ακούγονται συχνά πυκνά μεταξύ των συναδέλφων (ακόμη και μεταξύ των συνδικαλιστών). Ο όρος "αλλαγή" είναι συναισθηματικά διεγερτικός για αυτό και χρησιμοποιείται. Ωστόσο όταν μιλάμε για αλλαγή τι εννοούμε; 

Οι περισσότεροι εννοούν ως αλλαγή την αντικατάσταση ατόμων σε θέσεις κλειδιά, όπως το ΔΣ της Ένωσης. Όμως είμαστε βέβαιοι ότι η αλλαγή προσώπων αρκεί; 

ΟΧΙ κατά τη γνώμη μου δεν αρκεί, διότι ο συνδικαλισμός είναι βαριά άρρωστος και η αρρώστια του ονομάζεται ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.  

Ο συνδικαλισμός λοιπόν πάσχει από μια κρίση ταυτότητας αμφιταλαντευόμενος μεταξύ του Φαίνεσθαι και του Είναι. 

Ποιο είναι το Φαίνεσθαι; 

Οι συνδικαλιστές θέλουν να δείχνουν ότι νοιάζονται για τους συναδέλφους τους (και πολλές φορές το κάνουν) προασπίζοντας τα συμφέροντά τους. 

Ποιο είναι το Είναι; 

- Κύριο μέλημα τους είναι να διατηρήσουν τα συνδικαλιστικά τους προνόμια 

- Εφαρμόζουν συνδικαλιστικό πάρε- δώσε εφαρμόζοντας light συνδικαλισμό με αντάλλαγμα βολεματα και υπηρεσιακές χάρες 

- Είναι πολιτικά κατευθυνόμενοι 

- Απειλούν και πιέζουν προεκλογικά συναδέλφους  

- Δεν είναι ανεξάρτητοι 

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Όποιος αμφιβάλει ή ενοχλήθηκε με τα ανωτέρω ας κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη και ας πει ότι δεν ισχύει κάτι από τα προαναφερθέντα. 

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ θέλω να αναφέρω πως βλέπω Εγώ τον συνδικαλισμό.  

Για εμένα ο Συνδικαλισμός δεν είναι τόσο σύνθετο ζήτημα όσο τον παρουσιάζουν.  

Ο συνδικαλισμός δεν απαιτεί ούτε πολιτικές, ούτε υπηρεσιακές διασυνδέσεις για να επιτύχει τον σκοπό του.. Ο συνδικαλισμός επίσης δεν απαιτεί ούτε να είσαι διπλωμάτης, ούτε να χτυπάς το χέρι στο τραπέζι. 

Ο συνδικαλισμός έχει ένα "Ευαγγέλιο" το οποίο ονομάζεται ΝΟΜΟΣ. Τα υπηρεσιακά κεκτημένα είναι θεμελιωμένα νομικά και η εργατική νομοθεσία είναι λεπτομερής και εμπεριστατωμένη.  

Επομένως, ο ρόλος του συνδικαλιστή δεν είναι ούτε να μπαίνει σε διαβουλεύσεις με την ηγεσία, ούτε να κρατά πανό και να φωνάζει συνθήματα. 

Ο ρόλος του Συνδικαλισμού είναι να οδηγεί στην Δικαιοσύνη κάθε μέλος της Διοίκησης, το οποίο παραβιάζει τον νόμο σε βάρος του προσωπικού. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Χώρις παρενθέσεις και άνω τελείες, κάθε ένας που παραβιάζει εσκεμμένα τα δικαιώματα του προσωπικού πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει μια συνδικαλιστική ένωση, η οποία θα τον στείλει στο Δικαστήριο για να λογοδοτήσει και να υποστεί τις νόμιμες συνέπειες.. 

Όμως υπάρχει μια προϋπόθεση για αυτό. Η προϋπόθεση ονομάζεται ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.  

Για να εφαρμοστεί μια τέτοιου είδους πολιτική πρέπει ο συνδικαλιστής να είναι ανεξάρτητος, να μην δεσμεύεται από κανέναν και τίποτα.. Χρειάζεται μια διαφορετική νοοτροπία. 

Αυτή είναι για εμένα η αλλαγή που πρέπει να έρθει. Η αλλαγή συνδικαλιστικής νοοτροπίας όχι μόνο από την μεριά των συνδικαλιστών αλλά και από την μεριά των συναδέλφων, οι οποίοι τους εκλεγουν. 

 

Φώτης Λουκάς 

Πτυχιούχος Φιλοσοφίας 

ΜΔΕ Φιλοσοφία - Αστυνομική Ηθική 

Μέλος της συνδικαλιστικής παράταξης Δύναμη Αναγέννησης