Υπάρχει κάποιος κρατικός μηχανισμός για την προστασία των παιδιών; - κείμενο αναγνώστη

Δημοσιεύουμε κείμενο αναγνώστη του bloko.gr: Ημέρα: Τετάρτη 14/4/2021 - Ώρα: 16:47 - Τοποθεσία: Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος - Στ. Ομονοίας. Πέντε ανήλικα αγόρια επιβιβάζονται στο βαγόνι. Το μικρότερο όχι πάνω από 4 ετών και το μεγαλύτερο όχι πάνω από 8. Μόνα τους. Από κάποιες μεταξύ τους ομιλίες αλλά και από την όψη τους, πρόκειται για πρόσφυγες. Καμία επαιτεία, καμία “ύποπτη” κίνηση προς τους υπόλοιπους κατά τ’ άλλα καθώς πρέπει συνεπιβάτες τους. Προκειμένου να προλάβω τους καλοπροαίρετους να σημειωθεί πως τα παιδιά ήταν ντυμένα με - δύο νούμερα μεγαλύτερα αλλά- καθαρά ρουχα, είχαν εισιτήριο (δεν πληρώσαμε εμείς οι νομοταγείς πολίτες τη διαδρομή τους) και φορούσαν όλοι μάσκες (δε μας έβαλαν στο κίνδυνο να μας μεταδώσουν καμία ανίατη μολυσματική ασθένεια από αυτές που φέρουν μαζί τους οι μετανάστες και μας λερώνουν την άλλοτε καθαρή και ήσυχη συνείδηση κι εθνική υπερηφάνεια μας).  

 

Ώρα: 16:50 

Τοποθεσία: Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος - Στ. Μοναστηράκι 

 

Τα παιδιά αποβιβάζονται από το τρένο και κατευθύνονται προς τις σκάλες που οδηγούν στην πλατεία. Μια από τις πιο κεντρικές πλατείες της πόλης της οποίας δε λείπει η αστυνόμευση οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας. Μαζί τους κατεβαίνω κι εγώ από το τρένο και καλώ κατευθείαν εθελοντικό, μη κερδοσκοπικό οργανισμό προκειμένου να αναφέρω πως πέντε ανήλικα παιδιά, αυτών των ηλικιών, κυκλοφορούν μόνα τους στο, όχι ιδιαίτερα φιλικό και φιλόξενο, κέντρο της Αθήνας οπότε και συνομιλώ με μία ευγενέστατη κυρία, η οποία μόλις της εξηγώ περί τίνος πρόκειται με συνδέει σε μια άλλη, επίσης ευγενέστατη, κυρία όπου και αναφέρω ξανά τι ακριβώς έχει συμβεί. Η απορία της 2ης συνομιλήτριάς μου ήταν εάν επρόκειτο για επαίτες κι όταν της είπα πως όχι, δεν ήταν επαίτες αλλά θεώρησα λογικό όταν είδα πέντε μικρά παιδιά να ειδοποιήσω ώστε να επέμβουν με κάποιον τρόπο μου ενημέρωσε μετά λύπης πως οι δράσεις τους γίνονται σε συνεργασία με την αστυνομία αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μπορούν να κάνουν κάτι κι ότι έπρεπε να απευθυνθώ ίσως στον σεκιούριτι του σταθμού. 

 

Κι έτσι μου γεννάται η εξής απορία, υπάρχει κάποιος σε αυτήν τη χώρα που αναλαμβάνει τις ευθύνες του και δεν τις επιρρίπτει απλώς όπου και σε όποιον μπορεί? 

Και δε ξέρω από που να αρχίσω... 

Από την ενδεχομένως εγκληματική, γι’ αυτά τα παιδιά, αμέλεια των ιθύνοντων?  

Από την έλλειψη κρατικής μέριμνας και πρόνοιας? 

Από την παντελή αδιαφορία των κρατικών δομών & μηχανισμών? 

 

 

Γιατί δε μπορώ ούτε να κατανοήσω αλλά και σε καμία περίπτωση να δεχτώ πώς μια οργάνωση που στόχο έχει την προάσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών μαθαίνει ένα  τέτοιο γεγονός και η απάντησή της είναι ότι δε μπορούν να κάνουν κάτι.  

Και νομίζω πως δε χρειάζεται να αναφερθώ στο ότι έπρεπε εγώ να βρω και να ενημερώσω τους σεκιούριτι ότι κυκλοφορούν μόνα τους 5 ανήλικα. 

Πρέπει όμως να σταθώ στο γεγονός πως ενώ οι δράσεις της συγκεκριμένης οργάνωσης είναι συντονισμένες με την ΕΛ.ΑΣ. κι ενώ μιλάμε για μια περιοχή στην οποία υπάρχει αστυνομία 24/7 δε μπορούσαν να κάνουν κάτι γιατί - μέσα σε 2 λεπτά που πέρασαν από την αποβίβαση έως ότου τηλεφώνησα- δεν ήξεραν που θα έχουν φτάσει 5 μικρά παιδιά μόνα τους στο κέντρο της Αθήνας. Οπότε δε μπήκαν καν στον κόπο να ενημερώσουν. 

 

Και τελικά, στην Ελλάδα του 2021 υπάρχει παιδική μέριμνα? 

Υπάρχει κάποιος κρατικός μηχανισμός για την προστασία των παιδιών? 

Υπάρχει κάποια αρμόδια οργάνωση για την προάσπιση και προστασία των παιδιών? Για την εξάλειψη της παιδικής κακοποίησης κι εκμετάλλευσης?   

 

Ή όλοι σε αυτήν τη χώρα επεμβαίνουν μόνο αφού κάτι, τραγικό συνήθως, συμβεί και μέχρι τότε κρύβονται πίσω από το πολύ βολικό άλλοθι της άγνοιας, επιρρίπτοντας το βάρος των ευθυνών τους σε όσους “ήξεραν και δε μιλούσαν”?