Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Σπ. Κατσίρης: Ο Αστυνομικός δεν είναι “το παιδί για όλες τις δουλειές”


“Οι Αλβανοί είναι κλεφτρόνια, οι μετανάστες θα βιάσουν τις κόρες μας, οι ομοφυλόφιλοι είναι παιδεραστές και οι μπάτσοι ψυχάκηδες που βαράνε στο ψαχνό”. Αρνητικά στερεότυπα που έχουν κατακλύσει την κοινωνία μας και την δηλητηριάζουν καθημερινώς, συνήθως επί σκοπού και αιτίας. Πολιτικές ατζέντες, οικονομικά συμφέροντα και διεφθαρμένες δομές εξουσίας στοχοποιούν ή ακόμα και επιβραβεύουν τα παραπάνω για να πολλαπλασιάσουν τις ισχυρές αρνητικές εικόνες.

Η Ελληνική Αστυνομία έχει ως πρωτεύοντα ρόλο την προστασία του πολίτη και όχι την καταστολή του, όμως συχνά – πυκνά η πολιτική εξουσία την χρησιμοποιεί για να στρώσει με “δάφνες” και “χειροκροτήματα” το πέρασμα της στην ιστορία. Ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας Σπύρος Κατσίρης με την τριαντάχρονη εμπειρία που διαθέτει μίλησε στην “Ενημέρωση Πελοποννήσου” και στον Μηνά Π. και μας βοηθάει να κατανοήσουμε τα προβλήματα των ένστολων ρίχνοντας φως στην άλλη πλευρά που συνήθως αγνοούμε ή δεν θέλουμε και εμείς οι ίδιοι να δούμε.

Μηνάς Π.: Πόσα χρόνια είστε σε υπηρεσία και πρόεδρος της Ένωσης και τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τον συνδικαλισμό;

Σπύρος Κατσίρης: Υπηρετώ στην Ελληνική Αστυνομία από το 1991, ακριβώς τριάντα χρόνια, με το συνδικαλισμό ασχολούμαι πάνω από 20 χρόνια ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος της Αργολίδας στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων. Σε τοπικό επίπεδο έχω διατελέσει παλαιότερα ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ένωσης. Από την 10η Ιουνίου 2018 οι συνάδελφοι με τίμησαν με την ψήφο τους και με κατέταξαν στην τιμητική θέση του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας.

Με τον συνδικαλισμό ασχολήθηκα από τα πρώτα χρόνια της αστυνομικής μου θητείας γιατί μου αρέσει να προσφέρω στους συναδέλφους μου. Η λέξη “συνδικαλιστής” δυστυχώς από ορισμένες συμπεριφορές έχει αρνητικό πρόσημο εδώ και χρόνια στο άκουσμά της, τόσο στον δικό μας κλάδο όσο και στους υπολοίπους, αφού έρχεται συνειρμικά στο μυαλό του μέσου εργαζομένου: αυτός που αποφεύγει να εργάζεται, αυτός που κοιτάει μονό τον εαυτό του, που τον ενδιαφέρει η προσωπική του καλοπέραση και προβολή κ.λ.π.

Ευτυχώς όμως υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις που αναδεικνύουν την λέξη αυτή.

Πιστεύω πως ο συνδικαλιστής πρέπει να είναι αυτός που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα επιλέξουν σαν εκπρόσωπό τους από τα σπλάχνα τους, ο άνθρωπος που στα δύσκολα προβλήματα θα σταθεί δίπλα τους και θα διεκδικήσει, αλλά και αυτός που με την υπηρεσιακή και προσωπική του ζωή θα αποτελεί υπόδειγμα ήθους, ακεραιότητας και αξιοπρέπειας. Είναι χρέος όλων των παλιών και νέων αστυνομικών να το κάνουμε αυτό κανόνα. Να στεκόμαστε δίπλα στο απλό αστυνομικό και στα προβλήματά με σοβαρότητα και αμεροληψία και αφού τα αναδείξουμε να προσπαθήσουμε για την λύση τους με προτάσεις και διεκδικήσεις, για άλλους είναι αδιάφορο εμένα όμως με εξιτάρει και δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να δώσω λύση σε ότι καλούμαι να αντιμετωπίσω.

Μηνάς Π.: Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζετε και χρήζουν άμεσης λύσης από την πολιτική ηγεσία;

Σπύρος Κατσίρης: Σε τοπικό επίπεδο ένα θέμα που χρήζει άμεσης λύσης είναι το χρόνιο αίτημα που αφορά την μεταστέγαση των υπηρεσιών της πόλης του Δήμου Άργους – Μυκηνών. Κατ’ επανάληψη έχουν γίνει διαγωνισμοί και έχουν καταστεί άγονοι καθώς το μηνιαίο μίσθωμα είναι χαμηλό και δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος, με αποτέλεσμα να παραμένουμε στο ίδιο κτίριο το οποίο δεν καλύπτει τις προδιαγραφές σύγχρονων υπηρεσιών. Ωστόσο είναι ένα θέμα που μας απασχολεί και βρισκόμαστε σε αναζήτηση λύσεων.

Από υλικοτεχνικό εξοπλισμό τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μερική αντικατάσταση του στόλου των οχημάτων καθώς το υπάρχοντα οχήματα είχαν διατεθεί στην αστυνομία από το 2004 και είχαν συμπληρώσει τον κύκλο ζωής τους με ότι επακόλουθο για την ασφάλεια των συναδέλφων μου που τα χρησιμοποιούσαν.

«Επικίνδυνο και ανθυγιεινό», έχουμε καταντήσει πλέον γραφικοί, μέχρι σήμερα καμιά κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε στην υποχρέωση τους καθώς και στα άπειρα αιτήματά μας να αναγνωρίσει την επικινδυνότητα του επαγγέλματος του αστυνομικού που με κίνδυνο ζωής υπηρετεί την ασφάλεια του Έλληνα πολίτη. Δυστυχώς τα κόμματα εξουσίας που εναλλάσσονται την διακυβέρνηση της χώρας αναγνωρίζουν την επικινδυνότητα του επαγγέλματος μας μόνο όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και ως δια μαγείας το λησμονούν όταν βρεθούν στην εξουσία.

Ένα άλλο θέμα που μας απασχολεί είναι η μετεκπαίδευση του προσωπικού, θεωρώ πως σε αυτό πρέπει η πολιτεία να δώσει ιδιαίτερη βάση γιατί το έγκλημα εξελίσσεται η τεχνολογία είναι άλματα μπροστά και εμείς πηγαίνουμε βαδίζοντας.

Βρισκόμαστε σε αναμονή εφαρμογής του νέου σύγχρονου βαθμολογίου που θα ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα. Θυμάστε πως οι αστυνομικοί αποστρατεύονταν στα 25 χρόνια υπηρεσίας, αυτό πλέον έχει αλλάξει, σήμερα οι αστυνομικοί αποστρατεύονται στα 40 χρόνια υπηρεσίας και επιβάλλεται η αναθεώρηση της βαθμολογικής του εξέλιξης. Επίσης, πρέπει να αναθεωρηθούν οι οργανικές θέσεις σε κάθε Διεύθυνση Αστυνομίας, υπάρχει άμεση ανάγκη  επαναφοράς των καταργημένων 6.700 οργανικών θέσεων.

Μηνάς Π.: Υπήρξαν στην Αργολίδα προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών σας εν μέσω κορονοϊού (σωστή προφύλαξη – ενημέρωση κτλ.).

Σπύρος Κατσίρης: Ως Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας από την πρώτη στιγμή αντιληφθήκαμε την σοβαρότητα της κατάστασης και εφοδιάσαμε από το πενιχρό μας ταμείο με υγειονομικό υλικό τους συναδέλφους μας, έπειτα οι ιδιώτες και η τοπική αυτοδιοίκηση που για ακόμη μία φορά κλήθηκαν να συνδράμουν και στο τέλος η πολιτεία άρχισε να εφοδιάζει με αντισηπτικά υγρά μάσκες και γάντια όλους τους αστυνομικούς υπαλλήλους για τη διαφύλαξη της υγείας τους.

Από τις αρχές Μαρτίου του 2020 ολόκληρος ο οργανισμός της Ελληνικής Αστυνομίας καταβάλει τιτάνια προσπάθεια προκειμένου να προστατέψει την κοινωνία από την πρωτόγνωρη απειλή που βιώνει όλος ο πλανήτης από τον φονικό ιό.

Μια προσπάθεια με τεράστιο ψυχολογικό και σωματικό κόστος για όλους εμάς τους αστυνομικούς. Είδαμε τους αστυνομικούς στις στάσεις να ελέγχουν, αν φέρουν μάσκες οι συμπολίτες μας, αντί να εκτελούν περιπολίες στις γειτονιές και τις αγορές. Επιφορτιστήκαμε με ακόμη ένα πάρεργο… Συνεχίζεται ο Αστυνομικός να θεωρείται «το παιδί για όλες τις δουλειές» και να «βγάζει μόνος του το φίδι από την τρύπα», εισπράττοντας το μένος και τη δυσφορία των πολιτών, για τα λάθη, τις προχειρότητες και τις ανεπάρκειες άλλων. Από τον Έβρο, το μεταναστευτικό και τον Κορονοϊό, μέχρι τον αντικαπνιστικό και τον αιγιαλό.

Η ΕΛ. ΑΣ. απομακρύνθηκε από το κύριο έργο της και επιβαρύνθηκε με μια σειρά εργασιών που κανονικά θα έπρεπε να αναλάβουν άλλοι φορείς. Δημόσιοι φορείς, οι οποίοι προς το παρόν βρίσκονται στο απυρόβλητο. Φορείς που έλαβαν χειροκροτήματα και επιδόματα. Η συγκυρία της υγειονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία έχει επηρεάσει βαθιά, από την πρώτη στιγμή, τον εργαζόμενο αστυνομικό. Προς πείσμα των καιρών όμως, ουδέποτε οι συνάδελφοί μας προέβαλαν σαν δικαιολογία την ενασχόληση τους με την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων της κυκλοφορίας των πολιτών που έχει επιβάλει το κράτος και παρ’ όλες τις αντιξοότητες επιδεικνύουν επαγγελματισμό, ζήλο και φιλότιμο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Όμως, όσο και να παραβλέπεις το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία ηθική ή υλική ανταμοιβή, έρχεται η στιγμή που τα ψυχικά και σωματικά αποθέματά σου τελειώνουν. Κάνουμε όμως υπομονή όπως όλος ο κόσμος και περιμένουμε να απαλλαγούμε από αυτή την πανδημία που μαστίζει την χώρα μας.

Μηνάς Π.: Παρατηρούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις η πολιτική ηγεσία αλλά και οι πολίτες «βλέπουν την Αστυνομία σαν «σάκο του μποξ». Ισχύει;

Σπύρος Κατσίρης: Εδώ και αρκετό καιρό κυρίως από πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης και μερίδα του πολιτικού χώρου γίνεται μια προσπάθεια στοχοποίησης προβάλλοντας πως ο Έλληνας Αστυνομικός φεύγει από το σπίτι του και την οικογένεια του και πηγαίνει στην υπηρεσία του διψασμένος να δείρει, να προσβάλει, να επιβάλει πρόστιμα να εκτονώσει τα ζωώδη ένστικτα του και κόμπλεξ που τον διακατέχουν και στην συνέχεια να γυρίσει σπίτι του «ευχαριστημένος» για όλα τα παραπάνω.

Λάθος, δεν είναι έτσι !

Όταν ο Αστυνομικός, κάθε υπηρεσίας πηγαίνει στην υπηρεσία του να είστε σίγουρος πως εύχεται να υπάρξουν τα λιγότερα περιστατικά στα οποία πρέπει να επιληφθεί. Κανένα περιστατικό δεν είναι εύκολο, κάθε περιστατικό έχει τον δικό του βαθμό επικινδυνότητας και καλείσαι να δώσεις λύση παίζοντας συχνά το ρόλο του «ψυχολόγου». Όταν βεβαιώνουμε χρηματικά πρόστιμα, να είστε απόλυτα σίγουροι ότι δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο, χωρίς φυσικά αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να το κάνουμε, όλες οι παραβάσεις έχουν νομοθετημένες συνέπειες που εμείς θα πρέπει να τις βεβαιώσουμε.

Να αναφερθώ λίγο στην βία.

Ο αστυνομικός έχει το δικαίωμα χρήσης βίας εκεί που κρίνεται απαραίτητο, αυτοί που εκφράζουν άποψη από τον καναπέ τους ας πάνε μια μέρα πίσω από τις διμοιρίες όταν δέχονται επίθεση με μολότοφ. Ας σταθούν μια μέρα πρόσωπο με πρόσωπο με τους διαδηλωτές να τους βρίζουν ότι έχουν ιερό.

Και εντέλει ας μας πουν την πρακτική της σύλληψης και χειροπεδήσεις του προσαγόμενου ή συλληφθέντα όταν αυτός αντιδρά, οι παραβάτες δεν έρχονται στον αστυνομικό και του λένε «ελάτε να με συλλάβετε και απλώνουν τα χέρια τους να τους περάσουν χειροπέδες», αν βρουν τρόπο να κάνουμε σύλληψη χωρίς την άσκηση λελογισμένης βίας να μας το πουν και εμάς ή να το πατεντάρουν  ως καινοτομία.

Φυσικά και γίνονται λάθη και τα είδατε στο πρόσφατο παρελθόν. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και να εκφράσω την άποψη μου για συγκεκριμένα γεγονότα γιατί ένα περιστατικό για να κριθεί δίκαια πρέπει να γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί. Έχουμε ένα αυστηρό σύστημα διενέργειας ΕΔΕ και αυτά που ακούγονται ότι οι αστυνομικοί δεν τιμωρούνται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είμαστε η μοναδική υπηρεσία που έχει μηχανισμό αυτοκάθαρσης. Κάνουμε λάθη γιατί είμαστε άνθρωποι, επαγγελματίες μεν αλλά και οι επαγγελματίες κάνουν λάθη.

Εμείς τα λάθη μας τα αναγνωρίζουμε, τα καταδικάζουμε, τα πληρώνουμε και μάλιστα πολύ ακριβά, πολλές φορές ακριβότερα από όσο προβλέπεται λόγω της δημοσιότητας που παίρνουν γιατί τα λάθη τα δικά μας «πουλάνε» και παίζουν για μέρες στα κανάλια.

Επειδή όλοι καταλαβαίνουμε που αποσκοπεί όλη αυτή η «δημοσιότητα», σας λέω πως δεν θα γίνουμε εμείς το πλυντήριο και ο σάκος του μποξ για να εκτονωθεί η οργή των πολιτών – όχι για εμάς – για μία ακόμα φορά. Κάναμε πολλά χρόνια και πολλούς αγώνες να πετάξουμε από πάνω μας τη ρετσινιά του μπάτσου. Είμαστε Έλληνες αστυνομικοί, προσπαθούμε να εκδημοκρατιστεί αυτός ο θεσμός. Και το μόνο δικαίωμα που μας έχουν δώσει είναι ο συνδικαλισμός. Δεν έχουμε δικαίωμα απεργίας, φανταστείτε αν είχαμε δικαίωμα απεργίας, θα ήταν όλοι οι αστυνομικοί στο δρόμο.

Πολλοί δεν ξέρουν πως είναι να τρέχεις με ένα περιπολικό ή μηχανή για να φτάσεις γρήγορα σε ένα σοβαρό περιστατικό, δεν έχουν κάτσει να σκεφθούν πόσο επικίνδυνο είναι, απλά το προσπερνάνε με ένα «η δουλειά τους είναι». Όχι, δεν είναι μόνο η δουλειά μας, είναι το φιλότιμο να φτάσεις γρήγορα σε μια ληστεία και όχι μόνο, είναι η προσπάθεια της σύλληψης κακοποιών που στην προσπάθεια τους να διαφύγουν θα προσπαθήσουν να σε σκοτώσουν.

Έχουμε 138 νεκρούς αστυνομικούς κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και χιλιάδες τραυματίες και ανάπηρους.

Η μεγαλύτερη περηφάνια και ανταμοιβή για μας είναι το Ευχαριστώ των πολιτών στο τέλος ενός περιστατικού, στο τέλος μιας δύσκολης υπόθεσης. Θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στα νησιά για το μεταναστευτικό, θα ξαναπάμε στον Έβρο ή όπου αλλού χρειαστεί, εθελοντές, χωρίς να σκεφθούμε τίποτε άλλο εκτός τον πολίτη και την πατρίδα μας. Θα πηγαίνουμε σε όλα τα σήματα του κέντρου με περιπολικά ή μηχανές χωρίς να μας ενδιαφέρει εάν αυτός ή αυτοί που θα μας χρειαστούν μας έχουν βρίσει χθες ή θα το κάνουν αύριο.

Αυτός είναι ο Έλληνας αστυνομικός.

Μηνάς Π.: Στην Αργολίδα η εγκληματικότητα είναι «ελεγχόμενη» ή μήπως οι ελλείψεις σε υλικό και προσωπικό θα πρέπει να μας τρομάζουν;

Σπύρος Κατσίρης: Ναι, στην Αργολίδα η εγκληματικότητα είναι ελεγχόμενη. Δεν έχουμε ιδιαίτερα βαριά εγκληματικότητα, αυτό όμως δεν είναι αρκετό για τους συμπολίτες μας που τους έχουν διαρρήξει το σπίτι, την αποθήκη, έχουν αφαιρέσει καλώδια από αγροτικές εγκαταστάσεις και βιομηχανίες. Για μας είναι πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο να βλέπουμε τους πολίτες που έχουν πέσει θύματα κλοπών ή διαρρήξεων να βρίσκονται στη θέα την λεηλατημένης περιουσίας τους. Δυστυχώς ο νόμος είναι ελαστικός στις μικροκλοπές και οι υπαίτιοι όταν συλλαμβάνονται οδηγούνται στην δικαιοσύνη και αφήνονται ελεύθεροι.

Σας διαβεβαιώνω πως οι αστυνομικοί της Αργολίδας κάνουν ότι είναι δυνατόν ώστε όλοι οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς.

 





Δημοσίευση σχολίου

4 Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
20 χρόνια.... ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΉΣ!!!!!!!!ΠΟΣΟ ΚΟΡΟΙΔΟ ΉΜΟΥΝ 25 ΧΡΌΝΙΑ ΠΕΖΟΔΡΌΜΙΟ!!!!
20 ΧΡΌΝΙΑ ....
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αυτός μιλάει εν ονόματι των συναδέλφων είναι εκπρόσωπος κάποιου κόμματος;;; Γιατι περισσότερο ως εκπρόσωπος κόμματος φαίνεται.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μα αν δεν είναι ο αστυνομικός το παιδί για όλες τις δουλειές τότε γιατί μονίμως είμαστε ο Τζανετάκος και του κράτους και της κοινωνίας;
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μόνο εσύ....τους πληρώνουμε κιόλας.