Η 28η Απριλίου κάθε έτους έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία.
Ο Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) Guy Ryder, (η αντιπροσωπεία του οποίου στην Ελλάδα έκλεισε δυστυχώς το 2018), αναφέρει σε μήνυμά του: «Η ασφάλεια και η υγεία στο χώρο εργασίας έχουν επηρεαστεί μαζικά από την πανδημία COVID-19. Ένα ισχυρό, ανθεκτικό, εργασιακό περιβάλλον ασφάλειας και υγείας είναι ζωτικής σημασίας για την ανάκαμψη και την πρόληψη κρίσεων», ενώ ταυτόχρονα ζητάει να ανοίξει ένας παγκόσμιος διάλογος για το πώς θα ενισχυθούν τα συστήματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία σε εθνικό επίπεδο.
Είναι προφανές ότι η πανδημία είναι μία παγκόσμια και βαθιά κρίση με πολλαπλές και πολυεπίπεδες συνέπειες, η οποία μεταξύ άλλων έχει επηρεάσει αρνητικά όλες τις εκφάνσεις της εργασίας και έχει αλλάξει άρδην και προς το χειρότερο τις συνθήκες εργασίας αυτές καθ΄ αυτές. Δεν έχουν κλονιστεί μόνο οι όροι προστασίας της υγείας και ασφάλειας της εργασίας, αλλά ταυτόχρονα σε ορισμένες περιπτώσεις υποβόσκει μία βίαιη μετατόπιση εργασιακών ρυθμίσεων.
Για παράδειγμα, η εκτεταμένη υποχρεωτική τηλεργασία που ορισμένοι παρουσιάζουν ως ευκαιρία, εγκυμονεί κινδύνους για τους ίδιους τους τηλε-εργαζόμενους (σ.σ. νέος όρος), όπως η κοινωνική απομόνωση, ψυχικοί και κοινωνικοί κίνδυνοι, αλλά και ξεκάθαρη ανισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Επίσης, η υποβάθμιση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων είναι πλέον ορατή, όπως για παράδειγμα η καταστρατήγηση της θεμελιώδους οκτάωρης εργασίας, η οποία δυστυχώς θα προωθηθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα από το Ελληνικό Υπουργείο Εργασίας.
Η έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (Anticipate, prepare and respond to crisis, Invest now in resilient OSH systems) για τη σημερινή ημέρα εστιάζει στην μετά πανδημία εποχή με όρους και στοχεύσεις για την ενδυνάμωση των εθνικών συστημάτων Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (ΑΥΕ) προκειμένου αυτά να καταστούν ανθεκτικά και να αντιμετωπίσουν τις τωρινές, αλλά και τις μελλοντικές κρίσεις (οικονομικές, κοινωνικές, δημογραφικές κτλ). Προτείνει δε, την ουσιαστική θέσπιση και εφαρμογή υπηρεσιών επαγγελματικής υγείας τόσο σε Εθνικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε επίπεδο λειτουργίας της κάθε επιχείρησης.
Στην Χώρα μας, η οποία προσπαθεί να ορθοποδήσει στην μεταμνημονιακή εποχή, η οποία άφησε επίσης σκληρά το αποτύπωμά της στον χώρο της εργασίας, σε εργαζόμενους και μικροεργοδότες, ήρθε το νέο σκληρό «χτύπημα» της πανδημίας, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Οι όροι υγείας και ασφάλειας της εργασίας ίσως να ακούγονται γελοίοι σε κάποιους, αλλά δεν ακούγονται καθόλου γελοίοι στους εργαζόμενους του καθημερινού μόχθου, στους χιλιάδες ανασφάλιστους εργαζόμενους, στους εργαζόμενους που δουλεύουν για έναν ολόκληρο μήνα και λαμβάνουν αποδοχές για τον μισό μήνα, στους εργαζόμενους που είναι «ανυπεράσπιστοι» από τον τυχόν «σατράπη» εργοδότη, σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.
Η Χώρα μας σαφώς και υπολείπεται από την υπόλοιπη προηγμένη Ευρώπη σε όρους υγείας και ασφάλειας της εργασίας. Οφείλει να υιοθετήσει στην πράξη πολιτικές και στρατηγικές προς αυτή την κατεύθυνση. Και αν κάποιοι νομίζουν ότι ο εργασιακός χώρος των Καταστημάτων Κράτησης πληροί τους όρους υγείας και ασφάλειας της εργασίας, πλανάται οικτρά.
Σε διαδικτυακή εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το Ελληνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΕΛΙΝΥΑΕ) και η Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδος (Φεβρουάριος 2021), αποκαλύφθηκε ότι οι εργαζόμενοι στις Φυλακές και τα Ιδρύματα της Χώρας στερούνται της στοιχειώδους προστασίας που επιβάλλουν οι διατάξεις του Ν. 3850/2010 (Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων), όπως ο ιατρός εργασίας, ο τεχνικός ασφαλείας, η σύσταση και λειτουργία επιτροπών υγείας και ασφάλειας κοκ). Αμφιβάλλω δε, εάν ποτέ έχει κάνει επιτόπιο έλεγχο, έστω και μία φορά, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας σε κάποια Φυλακή. Ουσιαστικά, σε μία από τις πλέον ευαίσθητες υπηρεσίες του Δημοσίου Τομέα οι εργαζόμενοι παραμένουν υπάλληλοι Β κατηγορίας, χωρίς καμία απολύτως προστασία.
Η σημερινή ημέρα, αλλά κυρίως η ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς που ακολουθεί σε λίγες ημέρες, είναι ημέρες που μας θυμίζουν την πάγια ταξική αντιμετώπιση της εκάστοτε εργοδοσίας στους εργαζομένους και τους αγώνες των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Και θα έπρεπε να είναι ημέρες αφύπνισης όλων.
Ο Σπύρος Καρακίτσος είναι πρόεδρος ΔΣ Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδος
0 Σχόλια