Κανένας κλάδος και πολύ σωστά, δεν ανέχεται υποδείξεις από κάποιον άλλο, ειδικά όταν και οι δύο βρίσκονται κοντά ή μέσα στο σκληρό πυρήνα της εξουσίας. Δυστυχώς, ημείς οι δημοσιογράφοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, απεμπολήσαμε το γενεσιουργό δόγμα του ελέγχου της εξουσίας.
Αρχής γενομένης, με τον παραταξιακό συνδικαλισμό.Δε νοείται κατά την άποψη μας και την έχουμε εκφράσει πολλές φορές, κομματικός συνδικαλισμός μέσα σε ένα συνδικάτο που ως εν δυνάμει ελεγκτικός μηχανισμός των κανόνων τήρησης και σεβασμού των δημοκρατικών αξιών και στο πλαίσιο της αντικειμενικής ενημέρωσης, προσδένεται στο άρμα πολιτικών δυνάμεων. Όχι μόνο επειδή χάνει την έξωθεν καλή μαρτυρία, αλλά και κυρίως, επειδή χάνει τον αντικειμενικό του προσανατολισμό και την ιερή υποχρέωση του.
Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για τον αστυνομικό συνδικαλισμό, όπως και για τον κάθε είδους και συντεχνίας συνδικαλισμό για ευνόητους λόγους. Με τη δημοσιογραφία είναι εντελώς διαφορετικά. Γιατί πως μπορείς να ελέγξεις την εξουσία, όταν εξαρτάσαι άμεσα από αυτήν και μετατρέπεσαι σταδιακά σε πραιπόζιτο της; Ποιο μήνυμα στέλνεις στην κοινωνία ως ο κατεξοχήν πυλώνας ελέγχου της εξουσίας και στήριξης της δημοκρατίας; Αυτό της υποταγής στην εξουσία και στα συμφέροντα που την περικυκλώνουν, σε βάρος και με ακραίας μορφής μάλιστα παραπλάνησης- αποπλάνησης του λαού που αποτελεί το θεμέλιο της δημοκρατίας.
Ένα λαό για τη ταπείνωση και άσκηση δυναστικών πολιτικών σε βάρος του συμβάλλεις και δη ανερυθρίαστα. Και το κάνεις όταν επιτρέπεις την χρήση κι εκμετάλλευση της ιδιότητας, αλλά και υυποστηρίζεις δημόσια σε ότι αποκαλείται και είναι παρασιτική δημοσιογραφία.
Δυστυχώς, για μεγάλο αριθμό δημοσιογράφων, η συμμετοχή- αποχή από τα δρώμενα της ΕΣΗΕΑ είναι δεσμευτική όσο κι απεχθής. Δεσμευτική καθώς μόνο έτσι εξασφαλίζεται η υγειονομική- ασφαλιστική κάλυψη, απεχθής γιατί η συνδικαλιστική δομή είναι αυτή που είναι.
ΥΓ: Στο πλαίσιο αυτό η ανακοίνωση για 22 απλούς εργαζόμενους αστυνομικούς που διεκδίκησαν μέσα στις ειδικές αυτές συνθήκες το τεκμήριο της αθωότητας, ακολουθώντας νόμιμες διαδικασίες και όχι σε βάρος μιας συντεταγμένης κρατικής- εξουσιαστικής οντότητας, μόνο ως μέγα λάθος και τεράστια ανακολουθία με την φυσιογνωμία της ευθύνης μας μπορεί να εκληφθεί. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι ως ένα σωματείο που συστάθηκε για και υπέρ του πολίτη, στρεφόμαστε εναντίον του. Συμπεραίνουμε ότι η κομματική ταυτότητα του δ.σ. επέβαλε την έκδοση της κατάπτυστης ανακοίνωσης.
Σε ότι αφορά στη διαδικασία εντάλματος σύλληψης, υπήρξαμε από την πρώτη στιγμή απόλυτοι και κατηγορηματικοί. Ήταν αχρείαστο λάθος των 22 αστυνομικών. Για τον τρόπο διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους μετά μάλιστα από νομική συμβουλή, εμείς δεν μπορούμε να τους εγκαλέσουμε. Διατυπώνουμε μόνο την άποψη μας, ως κατά συνθήκη γνώστες και της μιας και της άλλη πλευράς.
του Γιώργου Καραϊβάζ
3 Σχόλια
επειδή η ανάλυση κάποιων ζητημάτων απαιτεί τη γνώση ορισμένων τεχνικών λεπτομερειών, οφείλω να σημειώσω το εξής και ελπίζω να το κατανοήσετε κι εσείς.
Η αναζήτηση ενός εγκαλούμενου για σύλληψη στα όρια του αυτοφώρου, είναι φυσικό απότοκο του ισχύοντος Κ.Π.Δ. και όχι αυτοτελής ενέργεια της ΕΛ.ΑΣ.
Ένταλμα Σύλληψης, εκδίδεται μόνο και μόνο από αρμόδια Δικαστική Αρχή και όχι από την Αστυνομία!!!
Ο προανακριτικός υπάλληλος που σχηματίζει δικογραφία για αδίκημα που τελέστηκε στα όρια του αυτοφώρου, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΈΝΟΣ να ενεργήσει με βάσει τα όσα ορίζονται στον ΚΠΔ για αυτές τις περιπτώσεις. Ήτοι την αναζήτηση του φερόμενου ως δράστη, για την άμεση παραπομπή του στον κ. Εισαγγελέα. ΧΩΡΙΣ ένταλμα σύλληψης!