Δημήτρης Κακαβάς: Αστυνομική Βία ή Κοινωνικός Διχασμός;

Κυριακή μεσημέρι στην πλ. Ν. Σμύρνης αστυνομικοί συμπλέκονται με νεαρούς. Δεκάδες κινητά τηλέφωνα καταγράφουν τις σκηνές. Στα πλάνα φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι αστυνομικοί προσπαθούν να συλλάβουν έναν από αυτούς ο οποίος αρνείται. Τραβιούνται από τα μανίκια και κυνηγιούνται για λίγα μέτρα, και μετά ο αστυνομικός βγάζει το γκλόμπς του και χτυπά ανελέητα τον νεαρό που φωνάζει.

    Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όλα τα τηλεοπτικά κανάλια (σε ζωντανή σύνδεση) να προβάλλουν το γεγονός με τίτλους όπως: «Άγριος ξυλοδαρμός νεαρού από αστυνομικούς»!

    Είναι όμως όλα αυτά αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης Κρατικής αυθαιρεσίας; Υπάρχει στην Ελλάδα ένα αυταρχικό και με απόλυτη εξουσία καθεστώς που καταπιέζει τους Πολίτες; Μήπως έχει επιβληθεί Δικτατορία η οποία έχει επιβάλλει «σιγή» και «πάγωμα» κάθε αντίθετης φωνής; Πως δηλαδή φτάσαμε να μιλούν κάποιοι για σωρεία βίαιων περιστατικών και άκρατη, όπως και εκ συστήματος άσκηση ακραίας βίας, από την αστυνομία και τους αστυνομικούς;

    Το στοιχείο το οποίο αποτυπώθηκε με έντονο, όσο και αποκρουστικό τρόπο στην μνήμη των συμπολιτών μας είναι το γκλόμπς να ανεβοκατεβαίνει στην πλάτη του νεαρού που προσπαθούσε να συλλάβει ο αστυνομικός.

    Το δεύτερο στοιχείο που εντοπίζεται από έμπειρους παρατηρητές, είναι η ΑΠΟΥΣΙΑ μεθόδων αστυνομικής πρακτικής, εκπαίδευσης δηλαδή, ώστε να καταστεί αναίμακτη, ακαριαία και βέβαια με την δυνατόν ελάχιστη χρήση βίας, η σύλληψη.

   Το τρίτο στοιχείο που εντυπωσιάζει, είναι η αυθάδης όσο και αδικαιολόγητη και εριστική συμπεριφορά δεκάδων νεαρών, γύρω από τους αστυνομικούς. Κορυφαία στιγμή, η εμμονή τους να τους διευκρινίσουν (οι αστυνομικοί) για ποιόν ακριβώς λόγο βεβαιώνουν παραβάσεις! Αυτό πράγματι είναι εξαιρετικά πρωτότυπο όπως είναι και εξαιρετικά ανόητο. Δηλαδή με ποια ιδιότητα κάποιοι Πολίτες «ελέγχουν» την δράση θεσμικών οργάνων της Πολιτείας;

      Αυτές οι συγκεκριμένες συμπεριφορές δεν είναι, δυστυχώς, νεανικές απερισκεψίες αλλά ένας γενικευμένος, καθημερινός, μονότονος, καταχρηστικός και βεβαίως αιματηρός ΠΟΛΕΜΟΣ! Ένας πόλεμος που διαρκεί δεκαετίες τώρα. Ένας πόλεμος χωρίς αιτήματα, χωρίς ουσία, χωρίς λογική. Επιθέσεις των ίδιων και των ίδιων εμμονικών νεαρών εναντίον οποιουδήποτε και οτιδήποτε φέρει το σήμα της αστυνομίας!

    Γιατί όλοι αυτοί που είδαμε στις οθόνες των τηλεοράσεων μας, ανήκουν σε ένα πολύ συγκεκριμένο «πολιτικό» χώρο! Νεαρά παιδιά με λανθάνουσα προσλαμβάνουσα την υποκουλτούρα της αριστεράς, φαντασιώνονται ότι είναι κάποιου είδους επαναστάτες που πολεμούν τους «καταχτητές» και αδημονούν να έρθει η ώρα εκείνη που φορέσουν στρατιωτικές στολές και αμπέχονα πανηγυρίζοντας θριάμβους στο Σύνταγμα που στο «μυαλό» τους φαντάζει σαν τις ζούγκλες της Νικαράγουα ή της Βολιβίας!

  Σε όλα αυτά βέβαια, η Ελλάδα δεν διαφέρει και πολύ από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Και σε εκείνες υπάρχουν αναρχικοί και άλλοι περιθωριακοί σχηματισμοί.  Η μεγάλη διαφορά με τις άλλες χώρες, αυτό δηλαδή που καθιστά την χώρα μας μοναδική και βλακωδώς πρωτότυπη είναι ο τρόπος που η συντεταγμένη Πολιτεία αρνείται να αντιμετωπίσει αυτούς τους περιθωριακούς τύπους. Με την δική της, προκλητική, ανοχή σε όλα ανεξαιρέτως τα Ακαδημαϊκά ιδρύματα της Χώρας, χώροι που ανήκουν σε αυτά, έχουν καταληφθεί από φασιστικές οργανώσεις και χρησιμοποιούνται ως γιάφκες για την αποθήκευση και απόκρυψη όπλων και εκρηκτικών! Και από εκεί, καθημερινά στήνουν ενέδρες και επιτίθενται σε διερχόμενους αστυνομικούς!

   Εντυπωσιακό είναι επίσης, ότι σε όλα τα αμφιθέατρα σχολών όπως της Νομικής, του Παντείου κ.α. διοργανώνονται ομιλίες για την αποφυλάκιση καταδικασμένων τρομοκρατών, με ομιλητές … τρομοκράτες! Και αυτό θεωρείται προοδευτικό και δημοκρατικό!

   Ένα ακόμη επεισόδιο αυτού του ανηλεή πολέμου αστυνομίας και των λοβοτομημένων, ιδεοληπτικών Ζόμπι παρακολουθήσαμε στις τηλεοράσεις μας. Οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί που ενεπλάκησαν, ελέγχονται (και καλώς) γιατί δεν έδειξαν την απαιτούμενη αυτοκυριαρχία και επαγγελματισμό ώστε να μην ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ σαν αυτούς που προσπαθούσαν να συλλάβουν.

   Η επίσημη Πολιτεία όμως έχει ξεκάθαρη υποχρέωση να φροντίσει ΑΜΕΣΑ, ακαριαία θα έλεγα, να απαλλάξει την Ελληνική κοινωνία από την δράση αλλά και την ασυλία που απολαμβάνουν, όλα αυτά τα ιδεοληπτικά Ζόμπι, πριν ο Κοινωνικός Διχασμός που ήδη υποβόσκει σε αρκετές περιοχές ξεσπάσει και επεκταθεί σε όλη την Χώρα.

   Γιατί δικαιώματα δεν έχουν μόνο οι επικαλούμενοι ένα φαντασιακό, «αυτοδιαχειριζόμενο» κόσμο, οι ληστές τραπεζών, οι βομβιστές και άλλα τέτοια φρούτα. Είμαστε κι εμείς εδώ. Μέλη και στυλοβάτες αυτής της Ελληνικής κοινωνίας. Εμείς που έχουμε ή ψάχνουμε τις δουλειές μας, εμείς που αγωνιούμε για την τύχη των παιδιών και των οικογενειών μας, εμείς που θέλουμε την ησυχία και ηρεμία στο τέλος της κάθε δύσκολης ημέρας μας. Εμείς που αγωνιστήκαμε να φέρουμε την Ελληνική κοινωνία εδώ που είναι σήμερα και δεν μας νοιάζουν καθόλου, μα καθόλου, τα «άρματα» και τα’ αμπέχονα. Γιατί αν μας αναγκάσετε να επιστρέψουμε σ’ αυτά, η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην καταστροφή.

 

                                                                                        Δ. Χρ. Κακαβάς