«Οι πρακτικές εξόντωσης των κρατουμένων δε συνάδουν με κανένα σύγχρονο κράτος»: Ο Θοδ. Ηλιόπουλος για την απεργία πείνας του Δημ. Κουφοντίνα

Ο τρόπος που αγωνίζεται ο απεργός πείνας από 8/1/2021 Δημ. Κουφοντίνας, «είναι ο πιο σκληρός για τον ίδιο του τον εαυτό καθώς φλερτάρει καθημερινά με κάθε ανεπανόρθωτη βλάβη, ακόμη και με τον ίδιο τον θάνατο, ένα βασανιστήριο το οποίο δεν αξίζει σε κανέναν είτε είναι κρατούμενος είτε όχι, όποιες κι αν είναι οι πράξεις του»

«Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με ανυπομονησία και σχεδόν βουβός, ένα ακόμη θέατρο του παραλόγου που αυτή τη φορά όπως διαδραματίζεται θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.  Μια επιπλέον απεργία πείνας που και αυτή αντιμετωπίζεται ως εκβιασμός.  Για ποιον όμως εκβιασμό μιλάμε, απ' τη στιγμή που ο Δημήτρης Κουφοντίνας ως καταδικασθέντας πληρώνει για τις επιλογές του και κατ' επέκταση τις πράξεις του με ό,τι αυτό συνεπάγεται απ' το 2002 με την αυτόβουλη στις αστυνομικές αρχές παράδοσή του; 

     Είναι πασιφανές ότι δεν εκβιάζει κανέναν μιας και αυτό που ζητά είναι απλά η εφαρμογή των νόμων και όχι την παράλογη για παράδειγμα απελευθέρωσή του.  Κι ο τρόπος που αγωνίζεται μπορεί να είναι αξιοπρεπής αλλά δεν είναι και ο πλέον εύκολος.  Είναι ο πιο σκληρός για τον ίδιο του τον εαυτό καθώς φλερτάρει καθημερινά με κάθε ανεπανόρθωτη βλάβη, ακόμη και με τον ίδιο τον θάνατο, ένα βασανιστήριο το οποίο δεν αξίζει σε κανέναν είτε είναι κρατούμενος είτε όχι, όποιες κι αν είναι οι πράξεις του.  Κι αν, ο μη γένοιτο, συμβεί το μοιραίο; 

     Πραγματικά δε γνωρίζω την έκβαση του αγώνα του Δημήτρη Κουφοντίνα, ούτε τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει αυτό το κείμενο και κατά πόσο είναι σε θέση να επηρεάσει τις αποφάσεις όσων εμπλέκονται και ηγούνται αυτής της υπόθεσης, αυτό όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ό,τι οι πρακτικές εξόντωσης των κρατουμένων δε συνάδουν με κανένα σύγχρονο κράτος.  Πόσο δε όταν αυτό παρουσιάζεται ως κράτος δικαίου.

Θοδωρής Κ. Ηλιόπουλος

πρώην πολιτικός κρατούμενος και απεργός πείνας»

(σ.σ.: Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος στις 18 Δεκεμβρίου του 2008 συνελήφθη από την αστυνομία επειδή κουβαλούσε ένα σακίδιο με προσωπικά αντικείμενα, του απαγγέλθηκε κατηγορία, χωρίς κανένα στοιχείο, για τρία κακουργήματα και δύο πλημμελήματα και κρατήθηκε προφυλακισμένος επί οχτώ μήνες. Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 2009 μετά από 49 ημέρες απεργίας πείνας και πολλές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό).