Η αδυναμία της κ. Μενδώνη να αποπέμψει τον κ. Λιγνάδη και η αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να αποπέμψει την κ. Μενδώνη μιλούν από μόνες τους. Στο σκάνδαλο Λιγνάδη η πολιτική ευθύνη για την προσπάθεια συσκότισης είναι προφανής και ανήκει προσωπικά στον κ. Μητσοτάκη.
Η μετα-Covid πραγματικότητα θα είναι διαφορετική και η κοινωνία θα έχει βασικό αίτημα αυτό της πολιτικής αλλαγής, εκτιμά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Πειραιώς κι ένας εκ των τριών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θεωρεί επίσης ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι ήδη μεγάλη, ενώ για το θέμα που κυριαρχεί στην επικαιρότητα εδώ και μέρες καταλογίζει προσωπική ευθύνη στον πρωθυπουργό υποστηρίζοντας ότι υπήρξε προσπάθεια συσκότισης στην υπόθεση Λιγνάδη.
<https://news.google.com/publications/CAAiEJmm2LrKYwibwZlsvqMIicQqFAgKIhCZpti6ymMIm8GZbL6jCInE>
Για το θέμα του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα αναφέρει πως η κυβέρνηση αδιαφορεί εντελώς για την ανθρώπινη ζωή και πως αντιμετωπίζει την περίπτωση αυτή ως «δική της αναμέτρηση με το παρελθόν». Επιχειρηματολογεί πάνω στις διαφορές και τις ομοιότητες του «ιστορικού» ΠΑΣΟΚ με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ενώ σε ό,τι έχει να κάνει με τις εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. σημειώνει πως «το μεγάλο σταυροδρόμι που θα συναντήσει μπροστά του είναι οι επόμενες εκλογές με απλή αναλογική».
• Η ζωή ενός κρατούμενου, ενός απεργού πείνας κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή. Πώς κρίνετε τη στάση της κυβέρνησης στο θέμα του Δημήτρη Κουφοντίνα;
Είναι νομίζω ολοφάνερο πως η κυβέρνηση, αδιαφορώντας εντελώς για την ανθρώπινη ζωή, έχει επιλέξει το θέμα αυτό ως ένα πεδίο αναμέτρησης, δικής της αναμέτρησης με το παρελθόν. Θεωρεί ότι η συζήτηση σχετικά με τον Κουφοντίνα είναι μια συζήτηση που της δίνει την ευκαιρία να δώσει μία μάχη συμβόλων. Συμβόλων που όμως έρχονται από το παρελθόν και όχι από το μέλλον. Προφανώς θεωρεί ότι δημοσκοπικά ζημιώνεται όποιος εκφράζεται υπέρ των δικαιωμάτων που απορρέουν από το Σύνταγμα και τον Νόμο για έναν κρατούμενο, ο οποίος έχει καταδικαστεί για δολοφονίες συμμετέχοντας στην τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη».
Είναι η ίδια ακριβώς συνταγή που χρησιμοποιούν ακραίες δεξιές κυβερνήσεις όπως του Ορμπαν και του Κατσίνσκι ή μέχρι πριν από λίγους μήνες και ο Ντόναλντ Τραμπ. Είδαμε όμως την κατάληξη αυτής της πολιτικής του Τραμπ με όσα εξωφρενικά συνέβησαν στο Καπιτώλιο από φανατισμένους οπαδούς του. Η κυβέρνηση φανατίζει την ελληνική κοινωνία ασκώντας πολιτική με βάση το δόγμα «τρόμος και πάταξη», αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται αυτοεγκλωβισμένη. Σε μια συγκυρία που η ελληνική κοινωνία αναζητά πυξίδα για το μέλλον, στην Ελλάδα υπάρχει μια κυβέρνηση που αναμετράται συμβολικά με το παρελθόν, παραβιάζοντας τις βασικές αρχές λειτουργίας μιας σύγχρονης δικαιοκρατικής πολιτείας.
• Χαρακτηρίσατε «χυδαία» τη δήλωση του κ. Χρυσοχοΐδη για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους νεκρούς στο Μάτι. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει διχάσει την κοινωνία. Με δεδομένο ότι έχετε συνυπάρξει παλαιότερα στο ΠΑΣΟΚ, πώς θα σχολιάζατε την εικόνα του ως υπουργού και ως πολιτικού που προέρχεται από τον κεντρώο χώρο;
Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι γνωστό πως επί δεκαετίες είχε διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ και στην προοδευτική δημοκρατική παράταξη. Ακόμη πιο γνωστό είναι πως ιδεολογικός και πολιτικός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντοτε η Δεξιά, η Νέα Δημοκρατία. Από τον Ιούλιο του 2019, ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι διορισμένος υπουργός της Δεξιάς, χωρίς να έχει εκλεγεί βουλευτής από τους πολίτες, γεγονός που στην πραγματικότητα συνιστά μία εκ θεμελίων αλλαγή πορείας, μία μεταπήδηση στην αντίθετη ιστορικά και πολιτικά παράταξη.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν μπορεί να κρίνεται με βάση το παρελθόν του, δεν έχει πια καμία σημασία πως αποτέλεσε ηγετικό στέλεχος της προοδευτικής παράταξης. Ως υπουργός του κ. Μητσοτάκη αποτελεί έναν βασικό βραχίονα για την επιβολή στην Ελλάδα ενός μοντέλου διακυβέρνησης βασισμένου σε ακραία δεξιές αντιλήψεις, στην αδιαφάνεια, καθώς και στον στυγνό δεξιό κομματισμό στην αστυνομία.
• Ως αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορείτε την κυβέρνηση για προσπάθεια συγκάλυψης στην υπόθεση Λιγνάδη. Η κυβέρνηση αμύνεται και σας κατηγορεί για πολιτική εκμετάλλευση ενός τεράστιου ζητήματος που απασχολεί την κοινωνία. Τι απαντάτε σ’ αυτό;
Αγαπητέ κ. Τερζή, εάν δεν άνοιγαν τα στόματα όλων εκείνων των γυναικών και των ανδρών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά, δεν θα είχε δοθεί η μεγάλη ευκαιρία στη χώρα να σπάσει αυτό το απόστημα. Εμείς, μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου του πολιτισμού, μαζί με ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας των πολιτών που εκφράζεται μέσω διαδικτύου, καθώς και μαζί με το έντιμο κομμάτι της ελληνικής δημοσιογραφίας, κάναμε το αυτονόητο χρέος μας.
Και είναι αλήθεια πως αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε μείνει ανενόχλητη, τότε ο κ. Λιγνάδης είτε θα βρισκόταν ακόμη στη θέση του είτε το πολύ-πολύ να είχε απομακρυνθεί από αυτήν, μετ’ επαίνων από την κ. Μενδώνη και από τον κ. Μητσοτάκη. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας ψύχραιμος παρατηρητής αυτού του σκανδάλου που να μην έχει αντιληφθεί τα ενοχικά αντανακλαστικά με τα οποία έχει αντιδράσει ο κ. Μητσοτάκης. Η αδυναμία της κ. Μενδώνη να αποπέμψει τον κ. Λιγνάδη και η αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να αποπέμψει την κ. Μενδώνη μιλούν από μόνες τους. Στο σκάνδαλο Λιγνάδη η πολιτική ευθύνη για την προσπάθεια συσκότισης είναι προφανής και ανήκει προσωπικά στον κ. Μητσοτάκη.
• Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δείχνει έντονα σημεία φθοράς, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μην κεφαλαιοποιεί τη δυσαρέσκεια της κοινωνίας. Την ίδια ώρα το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ζει και βασιλεύει. Πώς μπορεί ν’ αλλάξει αυτή η πραγματικότητα;
Σε μόλις ενάμιση χρόνο από την ανάληψη της διακυβέρνησης δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν, τουλάχιστον της μεταπολίτευσης, μια ριζική αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών όπως καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Χαρακτηριστική απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι το ΠΑΣΟΚ το 2009 παρέμενε πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις μέχρι και τις αρχές καλοκαιριού του 2011, παρά την εφαρμογή πολύ σκληρών μέτρων λιτότητας σε μισθούς, συντάξεις και φόρους.
Υπό αυτήν την έννοια, σε μόλις ενάμιση χρόνο το χειρότερο που θα μπορούσε να έχει συμβεί για αυτήν την κυβέρνηση έχει ήδη προκύψει. Είναι ήδη μεγάλη η φθορά της και, μετά το φιάσκο στην Ικαρία, την κατάρρευση του δήθεν επιτελικού κράτους στον πρόσφατο χιονιά, καθώς και το σκάνδαλο Λιγνάδη, έχει γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Πιστεύω ότι μόλις αποκατασταθεί η μετα-Covid κανονικότητα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, τότε θα βρεθούμε μπροστά σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα, βασικό γνώρισμα της οποίας θα είναι το ογκούμενο κοινωνικό ρεύμα με βάση το αίτημα της πολιτικής αλλαγής.
• Προέρχεστε από το ΠΑΣΟΚ. Θεωρείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε μια νέα εκδοχή του ΠΑΣΟΚ, όπως αυτό ακούγεται και εκφράζεται ως φόβος από αρκετούς, κυρίως εντός ΣΥΡΙΖΑ;
Θεωρώ σχεδόν αδύνατο να ταυτίσει κανείς δυο διαφορετικά κόμματα, με διαφορετικές ιστορικές διαδρομές και, μέσα από αυτά, να ταυτίσει ουσιαστικά δυο εντελώς διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Αλλη εποχή οι δεκαετίες του 1970, του 1980 και του 1990, άλλη εποχή οι δεκαετίες του 2010 και του 2020 που εξελίσσεται. Ωστόσο καταλαβαίνω αυτήν τη ροπή προς σύγκριση, δεδομένου ότι το ιστορικό ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχουν αδιαμφισβήτητα ένα κοινό γνώρισμα. Μολονότι διαφορετικά κόμματα, τότε το ΠΑΣΟΚ, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελούν τον βασικό κορμό, τον βασικό εκπρόσωπο των προοδευτικών κοινωνικών και λαϊκών δυνάμεων.
Τότε το ΠΑΣΟΚ, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελούν τον βασικό ιδεολογικό και πολιτικό αντίπαλο της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και των συμφερόντων διαπλοκής που αυτή εκπροσωπεί. Η πρόκληση όμως με την οποία σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι αντιμέτωπος, δεν είναι να μοιάσει στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ. Είναι με σύγχρονους όρους να καταφέρει να εμπνεύσει ένα νικηφόρο κοινωνικό, λαϊκό ρεύμα πολιτικής αλλαγής. Για ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, ριζοσπαστικά διαφορετικό από το σημερινό του κ. Μητσοτάκη.
• Ποια είναι η άποψή σας για τις εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. με δεδομένο το γεγονός ότι έχει ανοίξει ήδη ο δρόμος για την ηγεσία του; Πόσο θα επηρεάσουν τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν σε αυτή τη μάχη το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Επειδή τα πρόσωπα στην πολιτική αποτελούν φορείς συγκεκριμένων απόψεων και ιδεών, είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι παίζουν ρόλο στην πολιτική κατεύθυνση που παίρνουν τα κόμματα. Για όλους μας, αλλά και για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. που εκπροσωπεί ένα μικρό ποσοστό του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, η γνώμη μου είναι πως η μεγάλη πρόκληση, το μεγάλο σταυροδρόμι που θα συναντήσει μπροστά του, είναι οι επόμενες εκλογές με απλή αναλογική. Είναι η δυνατότητα, η ιστορική ευκαιρία θα έλεγα, για μια προοδευτική διακυβέρνηση. Τότε είναι που θα μάθουμε οριστικά κι επίσημα τον δρόμο που θα έχει αποφασίσει τελικά να ακολουθήσει.
0 Σχόλια