Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Επετηρίδα χάος στους αξιωματικούς, οι κρίσεις και η ελπίδα πάει στο 1995 - Πότε υπήρξε περήφανος τελευταία φορά ο αστυνομικός;


Το bloko.gr δεν είναι αντι-αστυνομία. Σας παραθέτουμε κείμενα και αναλύσεις της ... altera pars και για γνωσιακούς και για ακαδημαϊκούς λόγους που βασίζονται στην αντικειμενική ενημέρωση, καθώς και κυρίως για να γνωρίζει ο αστυνομικός τί λέει γι αυτόν η άλλη κοινωνία. Μια κοινωνία που απέχει από το δικαιολογημένο μικρόκοσμο του αστυνομικού, ο οποίος όπως και άλλες κοινωνικές- επαγγελματικές συντεχνίες εγκλωβίζεται σε αυτόν, όπως φυσικά και στην αυταρέσκεια που συνήθως του προσδίδει. Όπως ίσως έχετε παρατηρήσει, απάνια "λογοκρίνουμε" σχόλια, πλην των υβριστικών, εκτός από αυτά που απευθύνουν τις ύβρεις προς εμάς.

Στο bloko.gr, έχουμε επικριθεί σφόδρα για την ενασχόληση μας με τις κρίσεις. Έχουμε εξηγήσει όμως πως μέσα στο μετριασμό των αξιών, οι κρίσεις έχουν κι αυτές τα δικά τους χαρακτηριστικά που συντείνουν αφενός στον περαιτέρω μετριασμό των αρχών των ίδιων των αστυνομικών και συνιστούν εν δυνάμει απειλή για τον πολίτη. Οι δύο τελευταίοι συντελεστές, βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντοτε στο επίκεντρο της κριτικής, της αγωνίας και του ενδιαφέροντος μας. Γιατί οι κρίσεις διαθέτουν τη δυναμική μετάλλαξης πολλαπλών δεδομένων που επιδρούν διαδραστικά στην κοινωνία και του αστυνομικού και του πολίτη. Τα αποτελέσματα είναι πλέον ορατά.
 
Κάντε μια περιήγηση στα ανώτατα αξιώματα και θα δείτε αυτό που εμείς αποκαλούμε χάος. Αξιωματικοί δίχως αρχές, πρωτοβουλία και αξία, Συνταγμένα πιόνια στις βουλές των από πάνω με μοναδικό κριτήριο την ατομική εξέλιξη και την απόρριψη παντοειδούς είδους ευθύνης από την κορμοστασιά τους. Ανεξαρτήτως εάν η πολιτεία τους υπέρ και για τον αυτοσκοπό, συνιστούν κίνδυνο για τον αστυνομικό και τον πολίτη.

Ερχόμαστε στο ζητούμενο. Πότε λοιπόν ήταν που ο αστυνομικός ήταν για τελευταία φορά περήφανος; Μια διαδικασία που πέρασε απευθείας δια μέσω των κρίσεων. Στα κλιμάκια είναι γνωστό πως η λειτουργική και επιχειρησιακή ικανότητα- ποιότητα των αξιωματικών, έφθινε ολοένα περισσότερο όσο κατ' αναλογία αναλάμβανε διοικητικές ευθύνες η γενιά της δεκαετίας του 80 και του πρώτου μισού του 90. Ήταν η γενιά που για κάποιο λόγο τα μέλη της αποκλήθηκαν ως "αλεξιπτωτιστές". Οι παροικούντες γνωρίζουν καλύτερα από εμάς.

Βέβαια, δεν ήταν όλοι απότοκα παιδιά της αναξιοκρατίας και του νεποτισμού. Η αρχή του ελπίζουμε πρόσκαιρου και με ημερομηνία τέλους διαρκούς υποβιβασμού θεμελιωδών δεδομένων λειτουργίας της ΕΛΑΣ, ήρθε δια μέσω των κρίσεων. Όταν ως αρχηγός ο κ. Ανδρικόπουλος, ψαλίδισε στο χωράφι με τα στάρια των αξιωματικών, ότι προεξείχε. Μια φουρνιά εξαιρέσεων του κανόνα, αποδήμησε από την  αστυνομία, εξαιτίας των προσωπικών παθογενειών κι εκφυλισμένων κριτηρίων του τέως αρχηγού, με άμεση συνέπεια την απίσχνανση και φτώχεια στην επετηρίδα. Δεν θα σταθούμε σε ονόματα και υποπεριπτώσεις. Τα γνωρίζετε καλύτερα από εμάς και άλλωστε, τα είπαμε στον καιρό τους.
 
Η ελπίδα (φευ) ανέτειλε με τον ερχομό Χρυσοχοΐδη- Οικονόμου, με το τελευταίο ν' αναλαμβάνει το βάρος της ευθύνης των κρίσεων, όταν και επίσης συστηματικά, υποβαθμίστηκαν ή εξορίστηκαν οι τελευταίοι ικανοί, για ν΄αναλάβουν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, την ευθύνη διακυβέρνησης του αστυνομικού και του πολίτη. Τα αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα είναι συνταραχτικά τρομακτικά. Και για τον αστυνομικό και για τον πολίτη. 
 
Επανερχόμαστε στο γενεσιουργό του κειμένου ερώτημα. Πότε ήταν τελευταία φορά περήφανος ο αστυνομικός; Νομίζουμε, αυτή είναι η προσωπική μας άποψη, πως ήταν η περίοδος της αρχηγείας Τσουβάλα, όταν υπηρετήθηκε περισσότερο από ποτέ το δόγμα της εξωστρέφειας. Ο αστυνομικός δίπλα και υπέρ του πολίτη, ανεξαρτήτως κόστους και κάτω από δυσχερείς όσο και αντίξοες συριζαϊκές συνθήκες. 
 
Το συνεπακόλουθο ερώτημα είναι συνεπώς, πότε μπορεί βάσιμα να ελπίζει ο αστυνομικός στην ανάταξη του κύρους του και του θεμελιωδώς ιερού χρέους και καθήκοντος υπέρ και για τον πολίτη; Η άποψη μας είναι πως ελπίδα μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από τη γενιά του 1995 και των έκτοτε αυτών, που μπήκαν στο σώμα μέσα από τις πανελλαδικές. Ούτε με έναν τενεκέ τυρί όπως αρέσκονταν να φιλοκαλούν παλιότερα οι αστυνομικοί για κάποιους από τους αξιωματικούς τους, ούτε μέσα από το νεποτισμό και την αναξιοκρατία.      
 

του Γιώργου Καραϊβάζ








Δημοσίευση σχολίου

5 Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ffffffffffff
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Στις περισσότερες χώρες από κατώτερος αξιωματικός σε ανώτερος δίνεις εξετάσεις. Είναι και αυτό ένα φίλτρο. Αυτό το παιχνίδι του να δίνονται βαθμοί χωρίς κριτήρια (δεν είναι μόνο οι αξιωματικοί, γιατί αντίστοιχα είναι όλοι ικανοί για Ανθυπαστυνόμοι / Αρχιφύλακες?) αντικειμενικά με μεγαλύτερη βαρύτητα και υποκειμενικά με μικρότερη, έχει φέρει ένα μεγάλο χάος.
Επίσης, επειδή αναφέρεσαι στην καριέρα, γιατί να μην το κάνει? Όταν ο διπλανός του με αυτό το μοτίβο του "yes sir" ανέρχεται στις διάφορες θέσεις, είναι ανοησία να μην λειτουργήσεις και εσύ με αυτόν τον τρόπο (ανοησία βάση λογικής, όχι ηθικής).
Πολιτικοί, συνδικαλιστές και τεχνοκράτες έφεραν αυτά τα αποτελέσματα. Οι μάχιμοι και ελέγχονται σε περιπτώσεις που υπάρχει υπόνοια παράβασης και οφείλουν να εκτελέσουν γενικές και πολλές φορές αόριστες εντολές.
Όσο η αστυνομία διατάσσεται - ελέγχεται από πολιτικούς, αυτοί θα κάνουν το παιχνίδι τους (κυβέρνηση εντολές, αντιπολίτευση πυρά), αυτοί θα πληρώνονται τις παχυλές αποζημιώσεις τους και η αντιπαράθεση του κόσμου (ανάλογα με το τι πιστεύει σωστό) με την εκάστοτε αστυνομία (ανάλογα με το καλείται να διεκπεραιώσει) θα υπάρχει.
Ακόμα και το ότι δεν μπορώ να εκφράσω την γνώμη μου επίσημα καθώς είναι πειθαρχικό και αναγκάζομαι να δημοσιεύω εδώ ως "Ανώνυμος" ενώ ο εκάστοτε ανώνυμος καταγγέλων έχει την δυνατότητα να ακουστεί και σε περίπτωση που ψεύδεται πρακτικά είναι αλώβητος, είναι σημάδι των καιρών. Δηλαδή τι πουλάει, τι είναι πιασάρικο και πως μπορεί κάποιος να το εκμεταλευτεί. Και πολλές φορές χάνουμε την ουσία θεμάτων στο βωμό του κέρδους (πολιτικού, οικονομικού, προσωπικού) με αποτέλεσμα την ανακύκλωση συμβάντων αντί την βελτίωση διαδικασιών μέσα από τα λάθη.....
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Υπάρχουν πάρα πολλές παθογένειες στην αστυνομία, το βασικότερο που αφορά τους αξιωματικούς έχει να κάνει με τις υπηρεσίες που υπηρετούν. Υπάρχουν αξιωματικοί που δεν έχουν βγει έξω από το γραφείο του επιτελειου που υπηρετούν, αξιωματικοί που είναι πολλά χρόνια σε ελίτ υπηρεσίες και όχι επειδή είναι ικανοί αλλά επειδή έχουν ικανή γλώσσα.Οταν λοιπόν οι αξιωματικοί αυτοί φτάσουν σε ανωτέρω βαθμό γιατί αυτοί φτάνουν καθώς έχουν λευκό πειθαρχικό φάκελο γιατί πέρασαν και δεν ακούμπησαν, βλέπουμε φαινόμενα υπηρεσιακής τρέλας και το καράβι ακυβέρνητο.Μην περιμένετε να αλλάξει κάτι με τους Αξιωματικούς των πανελληνίων οι περισσότεροι είναι κατώτεροι των περιστάσεων, δυστυχώς η αστυνομία δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Γιατί βγάζεις την εικόνα με το μουνόπανο....πως θα γινόταν η σύληψη...με λουλούδια.ξύλο που θέλετε αλήτες δημοσιογράφοι.Οταν θα ρθουνε ιι μπαχαλάκηδες σπιτι σου κ θα σου κάψουν το αυτοκίνητο θα είσαι σα κλαμένο μουνί.θα σε πληρώσει η ίδια η ζωή
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Οι περισσότεροι ξέρουμε τουλάχιστον 2 τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν όταν είμαστε 3 προς 1. Και η χρήση αστυνομικής ράβδου στα πόδια προβλέπεται όπως φαίνεται να γίνεται στο βίντεο, υπό προϋποθέσεις όμως. Άσε που εδώ ήταν αναποτελεσματική τελικά.
Απλά βλέπω ότι τελικά πέφτουμε όλοι στην παγίδα. Οι δημοσιογράφοι (???????) του εύκολου κέρδους, οι πολιτικοί της αρπαχτής, ο κόσμος της επανάστασης του κώλου και η αστυνομία της αντίδρασης του στυλ "δεν πατε να ******* που και θα τρέχω και θα την ακούω απο πάνω?"