Τί και πόσες αστυνομίες θέλουμε; Το υπαρξιακό ερώτημα κλαυσίγελος και το σωματείο αστυνομικών πρώην καφετζήδων

Στο bloko.gr το έχουμε γράψει πολλές φορές. Όταν δεν μπορείς να διαχειριστείς ενιαία τα προβλήματα σου, δημιουργείς αποσπασματικά επικοινωνιακές φούσκες για να συγκαλύψεις τις αδυναμίες σου. Αυτό βέβαια το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος όμως κατά τα φαινόμενα, υποκύπτει στις Σειρήνες της απόλυτης συγκυρίας.

 

Το πόσες αστυνομίες έχουμε και τί περιμένουμε από αυτές, είναι ένα γνήσια κι αυθεντικά αναπάντητο ερώτημα, το γενεσιουργό δηλαδή στοιχείο του ερωτήματος, καθώς σε καθημερινή βάση δεν γνωρίζουμε πόσες αστυνομίες έχουμε. Το χειρότερο; Δεν ξέρουμε πλέον ποσοτικά και ποιοτικά πόσους αστυνομικούς έχουμε. Συνεπώς, τί συζητάμε; 

 

Η στρατηγική είναι στρατηγική διαχείρισης ενιαίας μορφής και ζητημάτων, ανεξαρτήτως πότε και υπό ποιες συνθήκες ανακύπτουν αυτά. Δεν καθορίζει η επικαιρότητα το δόγμα της αστυνόμευσης. Το δόγμα πρέπει να διακρίνεται από ευελιξία προσαρμογής στα διαρκώς αυξανόμενα προβλήματα. Σε καμία περίπτωση το δόγμα δεν διασπάται, γιατί τότε αποσπάται από τη φύση, την ενδελέχεια και την εντέλεια του, που είναι συνοπτικά η ασφάλεια του πολίτη, μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνονται μερικώς ή ειδικώς τα ανακύπτοντα επιμέρους ζητήματα.

Στο πλαίσιο αυτό, τα όποια θετικά πρόσημα ευφήμερα και μόνο κερδίζει η επικοινωνιακή στρατηγική της επιμέρους αστυνόμευσης- αστυνομιών, τόσο μεγαλύτερα σε βάθος χρόνου και γεωμετρικά αντίθετος θα είναι ο οικτρός αντίκτυπος πάνω στο γενικό πνεύμα και στην ουσία της δημόσιας ασφάλειας.

Και σκεφτείτε, ότι σε εποχές καραντίνας, με άμεση επίδραση στους δείκτες της εγκληματικότητας, που είναι αισθητά μειωμένοι, δεν είναι και δεν θα προσδιορίσει το αύριο. Και όταν θα έρθει το αύριο τί θα γίνει; 

Στο πλαίσιο αυτό και ειδικά πάνω στο τουλάχιστον ερευνητέο ζήτημα της ποιοτικής και ποσοτικής ταυτότητας των αστυνομικών, γιατί στο άλλο είπαμε πως κάθε ημέρα έχουμε μία νέα αστυνομία, το μόνο που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να ψέξουμε την αποστροφή κορυφαίου παράγοντα του παραδοσιακού αστυνομικού συνδικαλισμού, πως "θα φτιάξω κι εγώ ένα σωματείο αστυνομικών πρώην καφετζήδων, για να διεκδικήσουμε την ενσωμάτωση των απολεσθέντων εργασιακών δικαιωμάτων μας τον καιρό που δεν είμασταν αστυνομικοί". Εμπρός λοιπόν, για την δικαίωση αστυνομικών, πρώην οικοδόμων, πρώην απασχολούμενων σε συνεργεία, πρώην και πρώην κάθε είδους επαγγέλματος. Άδικο θα έχουν; 

 

 

 

του Γιώργου Καραϊβάζ