Φρούδες ελπίδες - Σκέψεις για την οδική ασφάλεια - Του Κωνσταντίνου Τζέκη

Κάθε κόκορας νομίζει ότι ο ήλιος βγαίνει το πρωί μόνο να τον ακούσει να λαλεί. Κάθε φορά, που αλλάζει ο Υπουργός Μεταφορών, θέλει, να βάλει κι αυτός ένα λιθαράκι στον τομέα της οδικής ασφάλειας. Τώρα, αν το λιθαράκι είναι στον κατήφορο και κατρακυλήσει, θα νίψει τας χείρας του ως ο σύγχρονος πόντιος Πιλάτος και θα πέσει να αποκοιμηθεί στο κρεβάτι του ήσυχος ότι επιτέλεσε ένα σπουδαιότατο έργο. Όμως.....

Σαφώς υπάρχει μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, λόγω της οικονομικής κρίσης και των μέτρων απαγόρευσης κυκλοφορίας και των ταξιδιών εκτός Νομού. 'Έτσι, αφενός δεν υπάρχει η κοινωνική κατακραυγή, άρα δεν πιέζεται καμία πολιτική εξουσία, αφετέρου, υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία, να θεσπισθούν μέτρα λυσιτελή  και τελεσφόρα, αφού το τροχαίο ατύχημα μόλις επανακάμψει η κοινωνία και απαλλαγεί από τον θανατηφόρο ιό, θα επανακάμψει κι αυτό και μάλιστα εντονότερα, αφού σκασμένοι και διψασμένοι οι οδηγοί θα ξεχυθούν στις εθνικές οδούς και στην επαρχία και όποιον πάρει ο χάρος. 

Ο Υπουργός για να επανέλθουμε στα γήινα, ανακοίνωσε ότι θα εκπαιδεύονται δεκαεφτάρηδες, αλλά θα παίρνουν δίπλωμα στα δέκα οκτώ, με το δίπλωμα αυτοκινήτου θα οδηγούμε δίκυκλο και αλλάζει το καθεστώς των εξετάσεων, αφού  όλοι οι παράγοντες που μεσολαβούν έχουν μειωμένη τιμιότητα.

Πιστεύει ο κάθε παράγοντας του Υπουργείου που εισηγείται στον Υπουργό, ότι ο εκπαιδευόμενος δεν θα οδηγήσει το καλοκαίρι στην επαρχία και στα νησιά. Ακόμα πιστεύει ότι όλοι όσοι έχουν δίπλωμα αυτοκινήτου μπορούν να οδηγήσουν μηχανάκι. Παππούλη το ακούς; Μόνο μην κάνεις σούζες. Πιστεύει ακόμα ο Υπουργός ότι οι εκπαιδευτές και οι εξεταστές θα σταματήσουν να τα παίρνουν, αν φυσικά λαδώνονται εκτός ενός μικρού αριθμού επίορκων;

Πιστεύει ο κ. Υπουργός ότι ο νέος οδηγός παίρνει το δίπλωμά του με λάδωμα ή ότι δεν έχει εμπειρία οδήγησης και οι ερωτήσεις είναι τόσο παλαιές όσο και οι λάσπες; Μαθαίνει π.χ. ο οδηγός την ακτίνα καμπυλότητας, τη στροφορμή, τους πλάγιους ανέμους, τον συντελεστή τριβής, τις γωνίες κάστερ αι γκάμπελ του αυτοκινήτου του;

Επί πλέον για να σας προλάβω κ Υπουργέ, μην αυξήσετε και σεις τα πρόστιμα για να σταματήσουν οι οδηγοί να παρανομούν, όπως έκαναν μάταια μέχρι τώρα όλοι οι προκάτοχοί σας.

Όλα αυτά γιατί:

1. Δεν υπάρχει η συμμετοχή του πολίτη στην αντιατυχηματική προσπάθεια του κράτους.

2. Δεν υπάρχει το Υπουργείο στο οποίο θα ανατεθεί η ευθύνη του τροχαίου ατυχήματος, αλλά ούτε καν φορέας συντονισμού των δέκα αρμόδιων Υπουργείων υπό την αιγίδα του Πρωθυπουργού ή του Προέδρου της Δημοκρατίας για τον συντονισμό και παρακολούθηση του έργου των αρμοδίων Υπηρεσιών και φορέων.

3. Δεν προβλέπεται η διαδικασία πιστοποίησης των συλλόγων και φορέων που ασχολούνται με το τροχαίο ατύχημα,.

4. Δεν αντιμετωπίζεται ο νεαρός οδηγός αυτοκινήτου και δικύκλου που οδηγεί επικίνδυνα ως ψυχολογικά ασθενής, αφού στις προηγμένες χώρες θεωρείται ότι ο νεαρός αυτός ρισκάρει αφού θέλει να νικήσει τον θάνατό του τον οποίο συνεχώς προκαλεί για να αισθάνεται καλά. Έτσι δεν επιβάλλεται πρόστιμο αλλά παραπέμπεται σε ψυχολόγους για τη θεραπεία του.

5. Δεν υπάρχει μηχανισμός στη χώρα μας ναρκοτέστ ώστε να αποθαρρύνονται  οι εθισμένοι οδηγοί ή εκείνοι που πιθανώς θα επιθυμούσαν μια επικίνδυνη  δοκιμή. Μια ματιά στην Κύπρο θα σας απογοητεύσει για τη δική μας αβελτηρία.

6. Ο θεσμός της αφαίρεσης των πινακίδων και των άλλων στοιχείων του οδηγού έχει γεράσει από το 1980 περίπου που πρώτο- εφαρμόσθηκε.  Από τότε μέχρι τώρα βολεύονται οι ευρισκόμενοι στην Κορώνη, αλλά δεν προσφέρει τίποτα στην οδική ασφάλεια. Απεναντίας αποτελεί εκδούλευση πολιτική όταν παραμονές γιορτών επιστρέφονται στους παραβάτες. Άραγε θα μπορούσε η αφαίρεση να αντικατασταθεί από μαθήματα κυκλοφοριακής συνειδητοποίησης των κανόνων κυκλοφορίας; Δεν θα κοστίσουν τίποτα, αφού η  τροχονόμοι και οι μηχανολόγοι των ΚΤΕΟ και των Συγκοινωνιακών γραφείων θα διδάσκουν αμισθεί. 

7. Πότε θα δημιουργηθούν στους αυτοκινητοδρόμους και στις εθνικές οδούς μπαρκέρες και  χώροι κατάλληλοι με μηχανολογικό και τεχνολογικό εξοπλισμό για τροχονομικό έλεγχο υπέρκοπων οδηγών, υπέρβαρων οχημάτων κλπ;

8. Πότε θα μπορέσουμε επί τέλους να αναγάγουμε το τροχαίο ατύχημα ως πρόβλημα αγωγής υγείας;

Σαφώς δεν είναι μόνο τα ανωτέρω. Ιδέες υπάρχουν σ' εκείνους που πονάνε με την αιμορραγία της ασφάλτου.

Κακά τα ψέματα αν δεν σηκώσεις ένα άψυχο παιδάκι από ένα στραπατσαρισμένο αυτοκίνητο, σαν μια άψυχη κούκλα, δεν πονάς.

Όσο γι' αυτούς που λένε ότι νοιάζονται αλλά δεν έβγαλαν ούτε έναν τραυματία από ένα τροχαίο ατύχημα δεν γνωρίζουν τον πόνο. Ούτε ακούνε τα βογγητά των εγκλωβισμένων. Μόνο  ακούνε τα ατυχήματα στις μουγγές ειδήσεις.

* Ο Κων/νος Τζέκης είναι Αντιστράτηγος εα της ΕΛΑΣ. Τέως Δ/ντής τροχαίας Αττικής και Γενικός Αστυν. Δ/ντής Θεσσαλονίκης.