Γράφει ο Γ. Μ. που έχει διατελέσει πολλές φορές νομικός σύμβουλος επιχειρησιακών θεμάτων τόσο στο ΥΔΤ όσο και στο ΥΕΝ
Tο πιθανότερο σενάριο είναι αυτό που παθαίνουν οι «παλιοί» της θάλασσας . Δεν φορούν στο μπράτσο τους το quick stop, το καλώδιο ασφαλείας που συνδέει τον χειριστή με το σκάφος του. Από την μια άκρη είναι περασμένο στο χέρι. Από την άλλη είναι συνδεδεμένο με το ηλεκτρικό σύστημα της μηχανής.
Αν ο χειριστής πέσει στη θάλασσα, το καλώδιο μένει στο μπράτσο αλλά από την άλλη του μεριά αποσυνδέει τη μηχανή, σβήνει και το σκάφος ακινητοποιείται.
Οπότε ο χειριστής κολυμπώντας μπορεί να πλησιάσει το σκάφος χωρίς να κινδυνεύει από μηχανή και προπέλα σε λειτουργία.
Στο συγκεκριμένο φουσκωτό το quick stop βρέθηκε πάνω στο σκάφος και όχι στο μπράτσο του χειριστή. Οπότε δεν το φορούσε, δυστυχώς παρά τις καιρικές συνθήκες και τον έντονο κυματισμό .
Αυτό σημαίνει ότι ο χειριστής πέφτοντας στη θάλασσα το σκάφος συνέχισε να λειτουργεί και να διαγράφει πορεία και μάλιστα ανεξέλεγκτη. Όταν έχει κυματισμό, όπως εκείνη την ημέρα στο σημείο ( περίπου 5 μποφόρ), η πορεία του σκάφους παύει να είναι ευθεία και αρχίζει απρόβλεπτες περιστροφές γιατί δημιουργούνται ροπές στρέψης. Οι περιστροφές είναι ακόμα πιο έντονες όταν το σκάφος έχει εξωλέμβια μηχανή, όπως στην περίπτωσή μας.
Σε αυτές τις συνθήκες συμβαίνει συχνά το δεύτερο λάθος. Ο χειριστής προσπαθεί να πιάσει το εν κινήσει σκάφος και να γαντζωθεί πάνω του. Αυτό σπάνια επιτυγχάνεται και το πιο σύνηθες είναι να περάσει το σκάφος από πάνω του και να τον χτυπήσει η προπέλα του, της οποίας τα χτυπήματα είναι θανατηφόρα. Απο ακατάσχετη αιμορραγία αν χτυπήσει σε μέλη του σώματος και πολύ χειρότερα αν χτυπήσει στο πρόσωπο.
Στην περίπτωσή μας η προπέλα χτύπησε τον χειριστή του στο πρόσωπο.
Στο σενάριο που έχει τεθεί, να έχει σκοτωθεί ο χειριστής από προπέλα άλλου σκάφους και συγκεκριμένα αλιευτικού, η απάντηση δεν είναι εύκολη. Προπέλες εν κινήσει δεν συγκρατούν εύκολα στοιχεία ( ιστούς, αίμα, DNA)πάνω τους γιατί βρίσκονται σε συνεχή ανάδευση και αυτοκαθαρίζονται.
Επίσης, τυχόν στρεβλώσεις στα πτερύγια της προπέλας ( του σκάφους του χρήστη ή του αλιευτικού)δεν είναι εύκολο να συνδεθούν με τα τραύματα, ακόμα και αν οι προπέλες είναι διαφορετικού μεγέθους, σχήματος και «βήματος» όπως συμβαίνει με τις προπέλες των αλιευτικών σε σχέση με τις μικρότερες και διαφορετικές προπέλες των εξωλέμβιων.
Όλες οι προπέλες έχουν στρεβλώσεις από χτυπήματα σε περισσότερο ή λιγότερο ανένδοτες επιφάνειες.
Το μυστικό που είναι πιο πιθανό να βοηθήσει είναι η στολή που φορούσε ο χρήστης. Η στολή είναι αρκετά πορώδης και δέχεται και συγκρατεί στοιχεία, περισσότερο από όσο συγκρατούν οι ιστοί, το δέρμα του θύματος.
Αν αλιευτικό σκάφος χτύπησε τον χειριστή, τότε η στολή θα είναι «μουραβιασμένη». Μουράβια είναι η χημική ουσία που τοποθετείται ώστε οι θαλάσσιοι οργανισμοί που προσκολλώνται στη γάστρα του σκάφους. Τα αλιευτικά έχουν κατά κανόνα μουράβια από κάτω.
Τα φουσκωτά σχεδόν καθόλου.
Αν αλιευτικό σκάφος έχει χτυπήσει τον άτυχο χειριστή, αείμνηστο Σηφη Βαλυράκη, είναι πολύ πιθανό έως σίγουρο, ότι θα βρεθούν ίχνη μουραβιας στη στολή του. Η στολή είναι στο Λιμενικό Σώμα. Η συνδρομή της ΔΕΕ της ΕΛΑΣ κρίνεται απαραίτητη. Μην χαθούν τυχόν ίχνη επί της στολής. H εμπειρία των αξιωματικών του λιμενικού σώματος είναι μοναδική στα θέματα αυτά.
Η εμπειρία και οι γνώσεις της καθηγήτριας ιατροδικαστικής κυρίας Σπηλιοπούλου, που έχει ορισθεί
από την οικογένεια ως τεχνικός σύμβουλος, είναι αναμφισβήτητες. Είναι σίγουρο ότι θα κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση της έρευνας.
1 Σχόλια