Για πάντα στον Ψηλορείτη που τόσο αγάπησε ο Γιώργος

Ο 21χρονος Γιώργος Κοκοβάκης, το παλικάρι που έσβησε σαν κερί στις παγωμένες πλαγιές του Ψηλορείτη ανήμερα των Θεοφανίων, είχε αστείρευτο πάθος για τα βουνά και τα φαράγγια. Ήταν τέτοιο το πάθος του που ορισμένες φορές   φίλοι του προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν, θεωρώντας ριψοκίνδυνες τις αποφάσεις του.

Όσοι γνωρίζουν καλά τη Στράτα του Ψηλορείτη, πάνω από το Λάκκο του Μιγερού που οδηγεί στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, ξέρουν ότι το λίγο χιόνι μπορεί μετατρέψει τη διαδρομή σε θανάσιμη παγίδα λόγω του παγετού. Άνθρωποι με εμπειρία και ειδικό εξοπλισμό (παγοπέδιλα με καρφιά) αποφεύγουν την παρούσα περίοδο να ανέβουν-αν και το λαχταρούν-καθώς το χιόνι είναι ελάχιστο και ουσιαστικά έχουν να κάνουν με πάγο. Όπως λένε, από τις 3.30-4.00 το μεσημέρι στο συγκεκριμένο τμήμα ήδη έχει δύσει ο ήλιος λόγω των βουνών και υπάρχει παγετός.

Ο Γιώργος λαχταρούσε να ανέβει εδώ και αρκετές ημέρες. Ήταν ένα ατρόμητο παιδί,  καλογυμνασμένο, που ένιωθε ελεύθερο και χαρούμενο μέσα στη φύση, ψηλά στα Όρη, δίπλα σε γκρεμούς, μέσα σε σπήλαια, φαράγγια και ποτάμια. Είναι πραγματικά ανατριχιαστική η φωτογραφία που είχε αναρτήσει τον Σεπτέμβριο με τον ίδιο να ατενίζει τα Λευκά Όρη. «Αφού μια μέρα είναι γραφτό σαν το κερί να σβήσω, αφήστε με τον δυστυχή ως πεθυμώ να ζήσω» έγραφε σχεδόν προφητικά.

Στις 18 Δεκεμβρίου ο αδικοχαμένος Γιώργος είχε αναρτήσει φωτογραφία του από το οροπέδιο της Νίδας. Τότε δεν τον άφησαν να ανέβει, όπως έγραφε, στην ελαφρώς χιονισμένη πλαγιά πίσω του.

Ακόμα όμως πιο συγκλονιστική είναι η ανάρτηση στις 18 Δεκεμβρίου  στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram. Είναι μια φωτογραφία  του από το οροπέδιο της Νίδας με τη λεζάντα: κωδικός 6: σύντομη αναζήτηση για χιόνια. Το αδικοχαμένο παλικάρι εξηγεί στους φίλους του ότι ήθελε να βγει στην ελαφρώς χιονισμένη πλαγιά πίσω του, αλλά δεν τον άφησαν…

Λίγες εβδομάδες αργότερα επιχείρησε ξανά. Και δυστυχώς, αυτή η εξόρμηση στάθηκε μοιραία για τη ζωή του. Είναι θαύμα ότι σήμερα δεν θρηνούμε και δεύτερο νεκρό παλικάρι. Ο 20χρονος κολλητός του Γιώργου, ο Βαγγέλης,  διασώθηκε με αρκετά κατάγματα, υποθερμία και ένα ισχυρό σοκ.

Ο επιστήθιος φίλος του κείτονταν νεκρός σε απόσταση περίπου 50 μέτρων. Από το σημείο που ήταν πεσμένος ο πολυτραυματίας, δεν φαινόταν ο άτυχος Γιώργος. Στο μεταξύ, είχε σκοτεινιάσει. Πολλές φορές φώναξε στον φίλο του, όμως δεν πήρε καμία απόκριση, κανένα σημάδι ζωής.

Η τραγωδία που συγκλονίζει την Κρήτη γράφτηκε σε υψόμετρο περίπου 2.000 μέτρων. Όπως έγινε γνωστό, από το Λάκκο του Μιγερού ξεκίνησαν την ανάβαση έξι φίλοι (αρχικώς είχαν αναφερθεί πέντε) μεταξύ των οποίων ο αδικοχαμένος Γιώργος και ο 20χρονος τραυματίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από αρμόδιες πηγές, όταν έφθασαν στα ψηλά και αντιλήφθηκαν τον πάγο, οι τέσσερις αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω, θεωρώντας ότι ήταν ριψοκίνδυνο να συνεχίσουν. Ωστόσο, όπως αναφέρεται, οι δύο φίλοι αποφάσισαν να παραμείνουν. Αυτό συνέβη περίπου στις 4 το μεσημέρι της Τετάρτης.

 

Η τραγωδία γράφτηκε σε υψόμετρο 2.000 μέτρων. Στη διαδρομή πάνω από το Λάκκο του Μιγερού (όπως φαίνεται σε παλιότερη φωτογραφία)

Το χρονικό και το «φρύδι»

Κύκλοι της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας ανέφεραν ότι με βάση τον εξοπλισμό που βρήκαν, οι αναβάτες ήταν καλά οργανωμένοι για πεζοπορία. Όμως δεν βρέθηκε σχετικός εξοπλισμός για την ανάβαση σε πάγο όπως είναι τα ειδικά πέδιλα με τα καρφιά. Φίλοι τους φέρονται να είπαν στους διασώστες της 3ης ΕΜΑΚ Κρήτης ότι με ένα σκεπαρνάκι οι δύο νεαροί έκαναν μικρές τρύπες (λακκούβες) στον πάγο όπου τοποθετούσαν τα πόδια τους για να προχωρήσουν. Ωστόσο, δεν βρέθηκε κάτι σχετικό.

Στην κορυφή του βουνού σχηματίζεται ένα «φρύδι». Στο σημείο του κοιλώματος ξεκινά η πλαγιά που είναι σαν μεγάλη τσουλήθρα. Υπό συνθήκες που διερευνώνται οι δύο φίλοι φέρονται να γλίστρησαν στον πάγο. Δυστυχώς, η πτώση για τον 21χρονο Γιώργο ήταν άμεσα μοιραία. Εκτιμάται ότι προσέκρουσε με δύναμη πάνω σε βράχο (εντοπίστηκε αρκετό αίμα κατά πληροφορίες) και αυτό τού στοίχισε τη ζωή.

Ο 20χρονος πάλι εγκλωβίστηκε με τραύματα σε διάφορα σημεία του σώματος του και με ένα δριμύ ψύχος να τον κυκλώνει απειλητικά. Ήταν γύρω στις 6 το απόγευμα όταν κλήθηκε η γραμμή έκτακτης ανάγκης 112 οπότε και σήμανε την έναρξη μίας τεράστιας κινητοποίησης που ολοκληρώθηκε ξημερώματα της Πέμπτης, δυστυχώς με βαριά καρδιά λόγω της τραγικής έκβασης.

Στον Ψηλορείτη έσπευσε ομάδα της 3ης ΕΜΑΚ Κρήτης υπό τον διοικητή της, Σταύρο Καλογιαννάκη. Μεταξύ αυτών και δύο χειριστές της ομάδας drone της 3ης ΕΜΑΚ που τελικά δεν χρειάστηκε να επιχειρήσουν. Αρχικώς είχε θεωρηθεί ότι ο άτυχος νέος είχε πέσει σε κάποιο γκρεμό, όμως η σορός του εντοπίστηκε σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από τον τραυματία φίλο του.

Ο τελευταίος εντοπίστηκε πρώτος από την ομάδα διάσωσης σε άσχημη κατάσταση. Είχε μπλαβίσει από το κρύο. Η μεταφορά του ολοκληρώθηκε γύρω στις 2 τα ξημερώματα οπότε και διακομίστηκε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Το ΕΚΑΒ τον παρέλαβε με υποθερμία. Φέρει κάταγμα στον αριστερό μηριαίο, κάταγμα στον αριστερό ώμο και θλάση εγκεφάλου.

Η ανάσυρση και μεταφορά της σορού του άτυχου Γ. Κοκοβάκη ολοκληρώθηκε γύρω στις 4 τα ξημερώματα και ακολούθησαν πραγματικά δραματικές σκηνές. Στην αυγή του 2021 η οικογένεια του, φίλοι και συγγενείς θρηνούν για τον άδικο και πρόωρο χαμό του. Η κηδεία του τελέστηκε χθες το μεσημέρι σε κλίμα βαθιάς οδύνης και συντριβής στο Κεραμούτσι. Τραγικές φιγούρες οι γονείς του, Νίκος και Δέσποινα και ο αδερφός του, Αντώνης. Μία από τις πιο αγαπητές οικογένειες της περιοχής. Όλοι περιγράφουν τον Γιώργο σαν ένα παιδί μάλαμα, με ευγένεια, σεμνότητα και ήθος. Αγαπούσε τη ζωή, την ενέργεια, την κρητική μουσική, τις μαντινάδες, τους φίλους του.

Θερμά συλλυπητήρια για την τραγική απώλεια του 21χρονου εκφράζει με ανάρτηση  του το Γεωπάρκο του Ψηλορείτη. «Κάθε βουνό όσο μικρό ή μεγάλο και εάν είναι εγκυμονεί δυνητικούς κινδύνους που πολλαπλασιάζονται σε ακραίες καιρικές συνθήκες, τη νύκτα ή από την έλλειψη εμπειρίας και γνώσεων του τόπου, του εξοπλισμού που απαιτείται και των κανόνων για ασφαλή περιήγηση στο βουνό.

Ο Ψηλορείτης παρόλο που δεν είναι ένα “δύσκολο” ορειβατικά βουνό, και υπάρχουν δρόμοι σε ένα πυκνό δίκτυο περιμετρικά του και αρκετά καλά σημασμένα και οριοθετημένα μονοπάτια, μπορεί να αποβεί επικίνδυνος τόσο το χειμώνα με το χιόνι, τον παγετό και τις ομίχλες, όσο και το καλοκαίρι με τις ακραίες θερμοκρασίες.

Όπως αναφέρουν όλοι οι έμπειροι ορειβάτες, δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε από τα μονοπάτια, πόσο μάλλον όταν οι συνθήκες δεν είναι κανονικές και ομαλές, και δεν πρέπει να υπερτιμούμε τις δυνατότητές μας. Η τήρηση των απλών κανόνων είναι αυτή που μας επιτρέπει την ασφαλή απόλαυση της φύσης και του κάθε βουνού.

Ας είναι αυτή η απώλεια το έναυσμα για την αποφυγή ανάλογων δυστυχημάτων στο μέλλον».

Ευαγγελία Καρεκλάκη

https://www.patris.gr