Χρήστος Βαλέρας: Κραυγές και ψίθυροι - Στον συνδικαλισμό του "αύριο"

Σε μια εποχή που όλα τίθενται προς αμφισβήτηση και ακαριαία μεταβάλλονται είτε με τον μανδύα μιας κάποιας εκσυγχρονιστικής μεταρρύθμισης είτε της προσαρμογής σε νέες διαμορφούμενες εργασιακές συνθήκες, ο συνδικαλισμός αποτελεί ανάχωμα για την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων & κεκτημένων. Εργασιακά κεκτημένα, εκ των οποίων τα βασικότερα, τα οποία κερδίσθηκαν σε μια περίοδο σκληρών αγώνων και πιέσεων προς την τότε φυσικοπολιτική ηγεσία μα και συνδικαλιστικών διώξεων.

Ήταν η περίοδος πρωτοπόρων και προοδευτικών προτάσεων, που κατέστησαν έκτοτε την Αστυνομία προσιτή στον πολίτη, εξασφαλίζοντας στον αστυνομικό ένα εργασιακό περιβάλλον περισσότερο ανθρώπινο, περιφρουρούμενο από την αυθαιρεσία της διοίκησης.

Ήταν ο συνδικαλισμός της "πρόληψης" .

Και φτάσαμε αισίως στο σήμερα.

Από την μία, οι διαρκώς μεταβαλλόμενες κυβερνητικές επιλογές, που:

α) σε κάθε περίπτωση προσπαθούν, πρωτίστως, να ικανοποιήσουν το κομματικό, εκλογικό της, ακροατήριο και

β) να προσαρμοστούν στις κάθε λογής κρίσεις είτε οικονομικές είτε κρίσεις αξιών και ηθικής της κοινωνίας. Από την άλλη, ένας ασθμαίνων, αστυνομικός, συνδικαλισμός με ανεξακρίβωτα γενεσιουργά αίτια, σίγουρα όμως με χαρακτηριστικά, ειδοποιά, στοιχεία.

Όμιλούμε, πλέον, για έναν συνδικαλισμό, που προσπαθεί να διαφυλάξει όσα κατακτήθηκαν τα πρώιμα χρόνια του αγώνα και που παρά τις πρόσκαιρες επιτυχίες και τις εξαιρέσεις επιτυχιών ικανών στελεχών, φαίνεται να βρίσκεται ένα βήμα πίσω από τα γεγονότα. Είναι αυτός που δεν μπόρεσε να εκσυγχρονίσει τα ήδη κεκτημένα, ώστε να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις και ακόμη χειρότερα, που δεν μπόρεσε να αξιώσει, πότε την πιστή και πότε την πλήρη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων και νομοθετημάτων, αποδεικνύοντας, περίτρανα, την ισχνή του εν γένει δυναμική.

Είναι ο συνδικαλισμός της "καταστολής". Τι ευθύνεται, όμως, και ο πάλαι ποτέ κραταιός αστυνομικός συνδικαλισμός μεταλλάχτηκε σε έναν δρομέα αντοχής χωρίς χαρακτηριστικά σπρίντερ; Είναι:

• η ματαιοδοξία εκλεγμένων, που γαντζωμένοι σε θέσεις και καρέκλες αρνούνται να εγκαταλείψουν την "εξουσία", καταπατώντας στην προσπάθειά αυτή κάθε έννοια ηθικής και συναδελφικής αλληλεγγύης;

• συνδικαλιστικές παρατάξεις, που με τους μηχανισμούς τους, κατά περιπτώσεις, καταπνίγουν κάθε προσπάθεια ανανέωσης, σε πρόσωπα και ιδέες;

• η αποστροφή των συναδέλφων σε όλα τα προηγούμενα, που οδηγεί σε αποχή από το εκλέγεσθαι με μόνη ωφελούμενη την συντήρηση αναχρονιστικών ιδεών; Μπορεί και τίποτα από όλα τα παραπάνω. Όσο πιο σύντομα, όμως, εντοπίσουμε στοιχεία, πράξεις και ιδέες, που μας οδήγησαν στο σήμερα τόσο πιο εύκολα θα τα υπερβούμε, καταδικάζοντας και στηλιτεύοντάς τα. Τότε ως αποτέλεσμα θα έχουμε δύο ενδεχόμενα. Είτε αυτοί, που μας οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση θα υποχρεωθούν σε αναδίπλωση, είτε ανυποχώρητοι και τυφλωμένοι από το «εγώ» τους θα οδηγηθούν σε απόσυρση από τους εκλογείς, αφήνοντας πίσω τους μόνο ΓΟΝΙΜΟ ΚΕΝΟ.

 

Χρέος μας είναι, όπου εντοπίζουμε λοιπόν :

• να πάψουμε να επικροτούμε τυχόν συνδικαλιστές μεσάζοντες, που χτίζουν πελατειακές σχέσεις. Αλήθεια, η δική μας γενιά, η νέα αστυνομική γενιά αλλά και σαφώς όλοι ανεξαιρέτως οι Αστυνομικοί δέχονται τέτοιες τακτικές εις βάρος τους; Να χρησιμοποιούνται ως πιόνια και να καθίστανται φιμωμένοι και δέσμιοι από την πιο ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗ τακτική εκλογικής επιρροής;

• να μην θεωρούμε τους εαυτούς μας ανίκανους μπροστά στις δήθεν αυθεντίες του χώρου

•να απομονώσουμε εκλεγμένους με ύφος "χιλίων καρδιναλίων" συμπεριφερόμενοι απαξιωτικά και υπεροπτικά

• να μην εκτρέφουμε πλέον "μαθουσάλες" συνδικαλιστές με μηδενικό έργο και μοναδικό προσόν το "ανεπανάληπτο" χτύπημα στην πλάτη ή την υπόσχεση για για συνδικαλιστικά "βολέματα"

• να μην επιτρέψουμε την χειραγώγησή μας με όχημα την τρομοκράτηση για «τους δύσκολους καιρούς που έρχονται» Για να μπορέσουμε όμως να επιτύχουμε τα παραπάνω θα πρέπει επιτέλους να ενεργοποιήσουμε την ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.

Αυτό και μόνο χρειάζεται ώστε να ξεκινήσει μια αντίδραση αλυσιδωτή, αναγεννησιακή, υπερβατική που θα φέρει την ΑΛΛΑΓΗ και θα μας οδηγήσει Στον συνδικαλισμό του Αύριο.

 

ΒΑΛΕΡΑΣ Χρήστος Μέλος Ε.Α.Υ.Ν. Ροδόπης