Απάντηση στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο: Τι είναι το Ισλάμ και τι σημαίνει θρησκεία

Αναδημοσιεύουμε από ahmadeldin.blog

Στην εκπομπή του καναλιού OPEN «Και εγένετο Ελλάς» ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, στο πλαίσιο τηλεοπτικής του συνέντευξης για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και τον ρόλο της εκκλησίας σε αυτή, ανέφερε τα εξής για το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους:

«Το Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ, το λέει και η διδασκαλία του Μωάμεθ», τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος ο οποίος αναφερόμενος στον Πορθητή, είπε πως είχε συμβούλους Έλληνες, ενώ έπρεπε να ενώσει όλη τη χριστιανική κοινότητα και να την αναθέσει στον Πατριάρχη, κι έτσι επελέγη ο Γεννάδιος Σχολάριος»

Προφανώς ο Αρχιεπίσκοπος αγνοεί την έννοια της πίστης και της θρησκείας στα πλαίσια της παράδοσης του Αβραάμ. Καταρχάς το Ισλάμ δεν είναι πολιτικό δόγμα. Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία, ένας τρόπος ζωής με πυρήνα την λατρεία προς Έναν και Μοναδικό Θεό, τον Δημιουργό, με Μονοθεϊσμό (Ταουχίντ). Αυτός ο Δημιουργός αποκαλύπτει την εντολή του και το θέλημα του στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος με την σειρά του καλείται να υποταχτεί στο θέλημα του Δημιουργού του. Αυτή είναι η θρησκεία του Ισλάμ και αυτή είναι η θρησκεία όλων των Προφητών και των Αποστόλων του Υψίστου.

Το πρόβλημα με αυτούς που κάνουν λόγο για «πολιτικό Ισλάμ» η ότι το Ισλάμ είναι πολιτικό δόγμα, είναι ότι δεν γνωρίζουν η αγνοούν την έννοια της πίστεως στον Θεό, τι σημαίνει θρησκεία, τι σημαίνει αποκάλυψη, στα συμφραζόμενα της παράδοσης του Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ και όλων των Προφητών.

Στην παράδοση του Αβραάμ και των Προφητών η αποκάλυψη (αποκεκαλυμμένος Λόγος) δεν καθορίζει μόνο το δόγμα, την θεολογία και την λατρεία αλλά ο Θεός αποκαλύπτει και ΝΟΜΟΥΣ για τον άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Αποκαλύπτει Δίκαιο. Αυτός είναι ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, του Ισμαήλ, του Νώε, του Ζαχαρία, του Ιωσήφ, του Ηλία, του Ιώβ, του Μωυσή, του Ιησού, του Μουχάμαντ και όλων των Προφητών.

Όλοι οι θεολόγοι αναγνωρίζουν αυτήν την πραγματικότητα και η απόδειξη είναι τα ίδια τα κείμενα. Ανοίγουμε την Π. Διαθήκη και βλέπουμε μια σειρά από κανόνες και Δίκαιο που ρυθμίζουν τα ζητήματα του ανθρώπου και ορίζονται από τον Θεό. Στα Χριστιανικά κείμενα το στοιχείο αυτό απουσιάζει διότι ο Ιησούς ήταν Εβραίος και ήρθε να τονίσει το πνευματικό στοιχείο. Παρολαυτα, ο νόμος ήδη υπήρχε από τον Μωυσή (Τοράχ). Ο Ιησούς δεν ήρθε να φέρει νόμους σε ένα λαό που ήδη ακολουθούσε Νόμο, παρά μόνο ελάχιστες αλλαγές. Τονίζεται μάλιστα σε ένα σημείο στα ευαγγέλια, σύμφωνα πάντα με την Χριστιανική παράδοση, ότι ο Ιησούς διευκρίνισε: «δεν ήρθα να καταργήσω τον Νόμο και τους Προφήτες (εδώ βλέπουμε πως ο νόμος και οι προφήτες πάνε μαζί) αλλά να συμπληρώσω». Έχουμε επίσης τον τελευταίο Προφήτη και Απόστολο του Θεού, τον Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم που του αποκαλύφθηκε ο θεϊκός λόγος (Κοράνι) και μέσα στο Κοράνι επίσης βλέπουμε το ίδιο στοιχείο, όχι μόνο θεολογία, δογματική και λατρεία, αλλά και νόμους – κανόνες που αφορούν τον άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι η θρησκεία δεν είναι μόνο δογματική/θεολογία, δεν είναι μόνο πίστη, αλλά και κανονισμοί για τα επίγεια θέματα που αφορούν τον άνθρωπο.

Και ενώ μπορεί να είναι λογικό, ως ένα σημείο, για τους οριενταλιστές, τους πολιτικούς αναλυτές και διάφορους αδαείς, οι όποιοι είναι απαίδευτοι στο θεολογικό και θρησκειολογικό κομμάτι, να συγχέουν την πολιτική με τους θεόσταλτους κανονισμούς που περιέχει η πίστη, καταλήγοντας στο άκυρο συμπέρασμα περί πολιτικού κόμματος, κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο για έναν άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή της Χριστιανικής ιεραρχίας μιας και υποτίθεται ότι γνωρίζει ότι ο Θεός αποκάλυψε Νόμους και εντολές. Πιστεύει άραγε ο Αρχιεπίσκοπος ότι ο Μωυσής, ήταν πολιτικός αρχηγός ενός πολιτικού κόμματος;

Συμπερασματικά, κατανοούμε ότι το Ισλάμ δεν είναι το μόνο που ορίζει Δίκαιο και επειδή ορίζει Δίκαιο δεν ακυρώνεται ως θρησκεία. Αυτό διότι η φύση της αβραμαικης παράδοσης δεν είναι μόνο θεολογική και λατρευτική (η οποία εντάσσεται στις εντολές) αλλά περιέχει και Νόμους, κατ’επέκταση Δίκαιο το οποίο διέπει μια κοινωνία (Μουσουλμανική χώρα).

Εφόσον έχει γίνει κατανοητό ότι η παράδοση του Αβραάμ συνδέεται άρρηκτα με τους θεϊκούς κανονισμούς, δηλαδή με Νόμο και Δίκαιο, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι από αυτό το σύστημα κανόνων δεν μπορεί να απουσιάζει το στρατιωτικό σύστημα (Ισλαμικής χώρας). Ένα σύστημα το οποίο επιβεβαιώνεται και δοξάζεται στην πεντάτευχο (τα 5 πρώτα βιβλία της Χριστιανικής Βίβλου).

Ο Αρχιεπίσκοπος ολοκληρώνει την άστοχη δήλωση του περί Ισλάμ λέγοντας ότι «οι Μουσουλμάνοι είναι άνθρωποι του πολέμου και της εξάπλωσης». Οι Μουσουλμάνοι είναι άνθρωποι του Μονοθεϊσμού και της λατρείας του Ενός και Μοναδικού Θεού. Πολεμούν όποιον τους πολεμά και συνάπτουν ειρήνη με αυτούς που επιθυμούν ειρήνη μαζί τους και δεν τους απαγορεύεται να δείχνουν καλοσύνη, ευγένεια και στήριξη σε αυτούς που δεν τους πολεμούν.

لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δικαιοσύνη μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» {Κοράνι 60:8}

Άρθρα και βίντεο που μπορεί να σας ενδιαφέρουν

Η ΙουδαίοΧριστιανική πηγή της βίας: Τι λέει η Βίβλος για την βία και τους πολέμους;

Το Ισλάμ ως Δίκαιο: Αποτελεί απειλή σε ένα κοσμικό κράτος;